Bloggang.com : อัสติสะ - ๒๔๒-น้ำในถัง(ใบที่ ๑)

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ภัยแห่งสังสารวัฏนั้น น่ากลัวยิ่งกว่าภัยอื่นใด - อัสติสะ

Group Blog

All blogs

๒๔๒-น้ำในถัง(ใบที่ ๑)

นานมาแล้ว ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง บนเชิงเขานั้น มีถังน้ำใบใหญ่ ตั้งอยู่ และที่บริเวณนั้นเอง เป็นช่วงเวลาที่ศึกษาวิชาการของคณะ ศิษย์ อาจารย์หมู่หนึ่ง ซึ่งร่อนเร่ไปตามหัวเมืองต่าง ๆ เพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์และเสาะแสวงหาความรู้เพิ่มเติม
และแล้วอาจารย์ก็นำศิษย์มาหยุดใกล้ ๆ กับถังน้ำ

“ศิษย์ทั้งหลาย เธอจงมองดูถังน้ำถังนั่น” อาจารย์กล่าวกับลูกศิษย์
“เห็นแล้วครับ อาจารย์” ศิษย์คนโตตอบ ในขณะที่อีกหลายคนทำท่าทางงง ๆ

มีสองสามคน ซุบซิบกันว่าอาจารย์ต้องให้ใครสักคนไปเอาน้ำในถังเป็นแน่

“เธอทั้งหลายคิดว่าในถังนี้มีน้ำอยู่หรือ...” อาจารย์ถามต่อ ศิษย์ต่างก็พากันออกความเห็นไปต่าง ๆ นา ๆ บางคนก็ว่ามีบ้าง ไม่มีบ้าง

“ผมเชื่อว่าในถังน้ำนี้มีน้ำอยู่เป็นแน่ครับ ” ศิษย์คนโตตอบก่อน

“เหตุใดเธอจึงเชื่อเช่นนั้นเล่า” อาจารย์ถามต่อ

“เพราะบริเวณรอบ ๆ มีลักษณะเปียกชื้น และมีน้ำหกเป็นบริเวณ อีกทั้งหญ้าในบริเวณรอบ ๆ ก็ดูเขียวสดกว่าที่อื่น ดังนั้นผมจึงคาดว่าในถังนี้มีน้ำอยู่ครับ” ศิษย์คนโตอธิบายเพิ่ม ซึ่งก็มีศิษย์อีกหลายคนเริ่มเห็นด้วย

“ถ้าเช่นนั้น เธอลองคะเนดูได้ไหมว่าน้ำในถังนั้น มีปริมาณมากน้อยเท่าใด ” ลูกศิษย์ทั้งหมดทำหน้างง แล้วพูดขึ้นพร้อมกันว่า

“ไม่สามารถคะเนได้ครับ”

“ฉันใดก็ฉันนั้น ศิษย์ทั้งหลาย ธรรมดาบุคคลผู้สั่งสมบารมี ก็ไม่ต่างอะไรกับการหิ้วน้ำขึ้นไปเก็บบนถัง โดยการเทน้ำผ่านท่อน้ำลำเลียง แล้วน้ำก็ไหลลงถังอีกที

การจะคะเนดูว่า เมื่อใดหนอ น้ำในถังจะเต็มสักที ย่อมเป็นไปได้ยาก หรือ เป็นไปไม่ได้เลย บุคคลทั้งหลายไม่พึงโทษหรือตำหนิตัวเองว่า ตัวเองนั้นไม่มีบารมี ไม่มีบุญที่จะศึกษา ปฏิบัติธรรม เป็นห่างไกลจากวัด ไม่อาจจะบรรลุธรรมได้ในชาตินี้ เหตุเพราะความไม่รู้ว่าบารมีของตน มีปริมาณสักเพียงใด

ขอเพียงเราหมั่นสั่งสมบารมี ความดีไปเรื่อย ๆ ก็คงถึงวันนั้นได้ไม่ยากนัก บางคนบารมีน้อย แต่มีปัญญา และความพากเพียรมาก ก็สามารถสำเร็จเป็นพระอริยบุคคลได้

แต่บางคนมีบารมาก มีโอกาสในการแสวงหาความรู้ มีทรัพย์ มีบริวาร มีโอกาสเข้าใกล้ศาสนา แต่ไม่ทำ เพราะมีทิฏฐิที่ว่า การบรรลุธรรมนั้นไม่มีอีกแล้ว พระอรหันต์ พระโสดาบัน ในปัจจุบันนี้ไม่มีจริง การเวียนว่ายตายเกิดไม่มีจริง ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่หมั่นศึกษา ไม่พากเพียรในการอบรมในการสั่งสมบารมีเพิ่ม เปรียบดั่งปล่อยให้น้ำในถังค่อย ๆ ซึมหายไปทีละน้อยอย่างนั้น " อาจารย์อธิบาย

“ถ้าอย่างนี้ เราไม่ควรตำหนิตัวเองว่ามีบารมีน้อยใช่ไหมครับ อาจารย์ ” ศิษย์คนเล็กสุดถามขึ้น

อ่านต่อตอนที่ ๒ ครับ

ขอขอบคุณรูปภาพงาม ๆ จาก //www.thailandoffroad.com มากมายครับ