|
|
๒๓๗-ฟื้น
ชายนักเดินทางลืมตาขึ้น เขามองเห็นแสงสว่างลาง ๆ ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ไม่มีส่วนใดของร่างกายที่ไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย
“ฟื้นแล้วเหรอ...ท่าน” ชายชราผู้มีแววตาแห่งความเมตตาถาม ชายนักเดินทางทำได้เพียงพยักหน้าเล็กน้อย
“รู้ไหม ว่าท่านนอนสลบไปเกือบ ๗ วันพอดี ตกเหวลงมาลึกขนาดนั้น รอดมาได้นับว่าปาฏิหารย์แล้วล่ะ เอาเถอะอย่าเพิ่งพยายามขยับตัวมากกว่านี้เลย นอนพักผ่อนไปก่อน” ชายชราผู้นั้นพูดต่อ
...
สามเดือนต่อมา ร่างกายของชายนักเดินทางก็เกือบหายเป็นปกติ ซึ่งนับว่ารวดเร็วมากสำหรับคนปกติธรรมดา อาจจะเป็นเเพราะยารักษาของชายชราผู้นั้นก็ได้ ที่ทำให้เขาเหมือนมีชีวิตใหม่อีก
เขาร่ำลาชายผู้ช่วยชีวิต และขอปฏิญาณว่าในวันข้างหน้าจะขอกลับมาตอบแทนพระคุณ
แต่ในเวลานี้เขาจำเป็นต้องออกเดินอีกครั้ง...
ชายนักเดินทางนึกย้อนกลับไปยังตอนที่เขาตายแล้ว มีโอกาสไปอยู่บนสวรรค์และได้มีโอกาสสนทนากับเทพองค์หนึ่ง ความทรงจำแม้จะเลือนลางไปบ้าง แต่ก็มีส่วนที่เขาจำได้พอสมควร เทพองค์นั้นได้ช่วยให้เขากลับมายังร่างเดิมอีกครั้ง และสานต่อความฝันแห่งการเดินทางครั้งนี้
การระลึกถึงนิพพานก่อนตายเพียงแป๊บเดียวนั้น ได้มีผล มีอานิสงส์มากมายถึงเพียงนี้ หากแต่การระลึกถึงนั้น ก็ยังไม่อาจจะพาจิตมุ่งตรงไปยังนิพพานได้โดยตรง เพราะการระลึกถึงได้นั้นก็ยังมีอัตตา มีความติด ความยึดแฝงตัวอยู่ จึงทำได้เพียงการไปเกิดบนสวรรค์ และชักนำให้ได้พบกัลยาณมิตร ก็เพียงเท่านั้น ส่วนที่เหลือจากนี้ เขาต้องเผชิญหน้าฝ่าฟันอุปสรรค เพื่อทำลายความยึดมั่นถือมั่นด้วยตัวเอง
ชายนักเดินทางหันหลังชำเรืองมองบ้าน ซึ่งเขาเคยพักรักษาตัวอยู่นานเป็นเวลาถึงสามเดือน
"ที่แห่งนี้ ช่างอบอุ่นเสียนี่กระไร" ชายนักเดินทางรำพึง
ด้วยความคิดนั่นเขาเองก็ได้สร้างกระแสแห่งความยึดติดมาแล้ว มันเป็นดั่งเงาตามตัวของสัตว์ทั้งหลาย ที่ยังเวียนเกิดเวียนตายไปยังสถานที่ต่าง ๆ นับตั่งแต่วันเกิดจนวันสุดท้ายของชีวิต และจะติดตามสัตว์เหล่านั้นไปตลอดทุกภพทุกชาติ จนกว่าจะปล่อยวางเข้าสู่นิพพานได้เท่านั้น จึงจะรอดพ้นจากสิ่งเหล่านั้นได้อย่างแท้จริง
สำหรับบางคนมีโอกาสตื่นหลายคราว มีโอกาสแก้ตัว กลับมาทำความดี แต่สำหรับอีกหลาย ๆ ก็ไม่ได้มีโอกาสดีเช่นนี้ หากรู้อย่างนี้แล้ว ว่าชีวิตเราไม่มีความเที่ยงแท้แน่นอน ใยเลยเราจะยังประมาทในชีวิตอยู่อีกหนอ
ขอขอบคุณรูปภาพงาม ๆ จาก //www.wallcoo.com มากมายครับ
| Create Date : 10 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 10 พฤษภาคม 2553 7:42:23 น. |
|
16 comments
|
| Counter : 599 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Nissan_n  วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:35:22 น. |
|
|
|
| โดย: หมึกสีดำ วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:32:58 น. |
|
|
|
| โดย: Budratsa วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:1:49:46 น. |
|
|
|
| โดย: ขมเตย วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:40:30 น. |
|
|
|
| โดย: Nissan_n วันที่: 11 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:16:57 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:5:44:58 น. |
|
|
|
| โดย: ขมเตย วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:04:59 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:17:39 น. |
|
|
|
| โดย: วนารักษ์ วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:00:32 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น  วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:23:21:28 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:22:10 น. |
|
|
|
| โดย: Nissan_n วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:02:47 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:07:58 น. |
|
|
|
| โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:31:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
|
ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ คุณอัสติสะ
...
มีความสุขมากมากตามอัตราภาพนะคะ