ขณะที่คุณกำลังดื่มด่ำกับการชมคอนเสิร์ตละคร หรือภาพยนตร์ในโรงละครมืดๆทันใดนั้นหน้าจอโทรศัพท์มือถือก็สว่างขึ้น มีคนเปิดอ่านข้อความที่เข้ามา หรือใช้เวลาตอบ ในหนังสือเรื่อง สิ่งตื้นเขิน: สิ่งที่อินเตอร์เน็ตกำลังทำกับสมองของเรา นิโคลัส คาร์ กล่าวว่าในโลกที่เชื่อมโยงถึงกัน “ความรู้สึกว่าอาจมีข้อความถึงเรารออยู่” เป็นสิ่งที่ยากจะต้านทานมากขึ้นเรื่อยๆ

 

ซามูเอลยังเด็กเมื่อเขาได้ยินเสียงเรียกชื่อของเขา และคิดว่าเป็นเสียงของเอลี ปุโรหิตประจำพลับพลา ที่เขารับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า(1 ซมอ.3:1-7) เมื่อเอลีหยั่งรู้ว่าพระเจ้าทรงเรียกซามูเอล ท่านบอกเด็กชายว่าควรจะตอบอย่างไรเมื่อพระเจ้าทรงเรียกชื่อเขาเป็นครั้งที่สาม “ซามูเอลทูลตอบว่า ‘ขอตรัสเถิด เพราะผู้รับใช้ของพระองค์คอยฟังอยู่’” (1 ซมอ.3:10) การตั้งใจฟังพระสุรเสียงของพระเจ้าได้กลายเป็นกิจวัตรในชีวิตของซามูเอลดังที่ “พระเจ้าทรงสำแดงพระองค์แก่ซามูเอลที่ชิโลห์ โดยพระดำรัสของพระเจ้า” (1 ซมอ.3:21)

 

วันนี้เราฟังพระสุรเสียงของพระเจ้าที่ตรัสในชีวิตของเราหรือไม่ เราถูกดึงดูดด้วยการสั่นของโทรศัพท์มือถือ มากกว่าเสียงนิ่งๆ เบาๆ ขององค์พระผู้เป็นเจ้า ผ่านทางพระวจนะและพระวิญญาณของพระองค์หรือเปล่า

 

ขอให้เราเป็นเหมือนซามูเอล ซึ่งเรียนรู้ที่จะสังเกตพระสุรเสียงของพระเจ้าและตอบว่า “ขอตรัสเถิด เพราะผู้รับใช้ของพระองค์คอยฟังอยู่” – DCM