ชีวิตคืองานยุ่ง ดูเหมือนจะมีเรื่องที่ต้องทำที่ที่ต้องไปและคนที่ต้องพบอยู่ตลอดเวลาแม้ว่าทุกคนจะอยากมีชีวิตที่ได้ทำสิ่งที่มีคุณค่าแต่จังหวะชีวิตที่รีบร้อนกำลังขโมยความสงบที่เราต้องการไปจากเรา

 

เมื่อเราขับรถ ป้ายหยุดและป้ายจราจรอื่น ๆ ที่เตือนให้เราชะลอความเร็วลง คือสิ่งเตือนใจเราว่า เพื่อความปลอดภัย เราไม่สามารถเหยียบคันเร่งอยู่ตลอดเวลาได้ เราจำเป็นต้องมีสิ่งเตือนใจแบบนี้ในทุกด้านของชีวิต

 

ผู้เขียนสดุดีเข้าใจความสำคัญของช่วงเวลาสงบเงียบเป็นอย่างดี พระเจ้าพระองค์เองก็ทรง“พัก” ในวันที่เจ็ด และแม้พระเยซูจะทรงมีเรื่องราวที่อยากสอนและมีคนอีกมากที่ต้องรักษาพระองค์ก็ยังแยกตัวออกจากฝูงชนและพักผ่อนสักหน่อยหนึ่ง (มธ.14:13; มก.6:31) พระองค์ทรงทราบว่าการเหยียบคันเร่งชีวิต โดยเข็มวัดน้ำมันอยู่ที่ “เหนื่อย” ตลอดเวลาไม่ใช่เรื่องฉลาด

 

ครั้งสุดท้ายที่คุณพูดได้อย่างผู้เขียนสดุดีว่า “ข้าพระองค์ได้สงบและระงับจิตใจของข้าพระองค์” (สดด.131:2) คือเมื่อไร?จงปักป้าย “หยุด” ไว้ที่สี่แยกชีวิตยุ่งๆของคุณ หาสถานที่ที่สามารถอยู่ได้ตามลำพัง ปิดทุกสิ่งรบกวนที่จะดึงคุณไปจากการฟังพระสุรเสียงของพระเจ้า และให้พระองค์ตรัสกับคุณผ่านการอ่านพระวจนะ จงให้พระองค์ฟื้นจิตใจและความคิดของคุณใหม่เพื่อจะมีกำลังในการดำเนินชีวิตอย่างดีเพื่อพระสิริของพระองค์ – JS