ผมและภรรยาไปร่วมงานแสดงดนตรีที่จัดขึ้นเป็นพิเศษที่คริสตจักรแห่งหนึ่ง เรามาถึงงานก่อน เพื่อให้ได้ที่นั่งที่เห็นการแสดงชัด ๆ ก่อนที่การแสดงจะเริ่มขึ้น เราบังเอิญได้ยินสมาชิกคริสตจักรสองคนที่นั่งอยู่ข้างหลังเราบ่นเรื่องคริสตจักรของเขา พวกเขาวิพากษ์วิจารณ์คณะศิษยาภิบาล ผู้นำ ดนตรี การจัดลำดับความสำคัญในการรับใช้ และอีกหลายเรื่องที่ทำให้พวกเขาอึดอัด พวกเขาอาจจะไม่รู้หรือไม่สนใจว่ามีแขกสองคนนั่งอยู่ตรงนั้นด้วย

 

ผมมีความรู้สึกว่า หากผมและภรรยากำลังมองหาคริสตจักรที่จะร่วมนมัสการเป็นประจำบทสนทนาที่ไม่เป็นประโยชน์ของพวกเขาคงจะทำให้เราไม่อยากกลับไปที่นั่นอีก หรือที่แย่กว่านั้น หากผมและภรรยากำลังแสวงหาเรื่องของพระเจ้า ความไม่พอใจของสองคนนั้นอาจทำให้เราหลงไปเลยก็ได้ การพูดที่ปราศจากการระมัดระวังของพวกเขาไม่ใช่เรื่องของการใช้คำพูดหรือท่าทีที่แสดงออกมาเท่านั้น แต่ยังทำให้เห็นว่าพวกเขาขาดความใส่ใจในผลกระทบต่อผู้อื่นที่อาจเกิดขึ้นจากคำพูดเหล่านั้น

 

วิธีการใช้คำพูดที่ถูกต้องปรากฏอยู่ในสุภาษิต 17:27 เมื่อซาโลมอนกล่าวว่า “บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ” ในหลายๆ สถานการณ์ เราไม่จำเป็นต้องพูดทุกอย่างที่เราคิดหรือรู้ (หรือคิดว่าเรารู้) แต่ให้เราพยายามหาคำพูดที่จะก่อให้เกิดความสงบสุข คุณไม่มีทางรู้ว่าใครกำลังฟังอยู่ – BC