ในการประชุมภาคเช้าที่ผมเข้าร่วมเมื่อไม่นานมานี้ผู้ที่เปิดการประชุมเริ่มต้นด้วยการอธิษฐานว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอบคุณพระองค์สำหรับวันนี้ เป็นการเริ่มต้นวันใหม่ที่เราไม่เคยพบเจอมาก่อน” แม้ความหมายจะชัดเจน แต่คำอธิษฐานนี้ก็ทำให้ผมคิดถึงหลายๆ เรื่อง เรื่องแรกคือ เพราะแต่ละวันคือโอกาสครั้งใหม่ เต็มไปด้วยสิ่งที่เราไม่สามารถคาดคิดหรือเตรียมรับมือได้ ดังนั้น สิ่งสำคัญคือเราต้องตระหนักถึงความจำกัดของตัวเองและพึ่งพาพระเจ้าให้มาก ซึ่งหมายถึงเราต้องตั้งใจเลือกที่จะดำเนินชีวิตในพระคุณและพระกำลังของพระองค์มากกว่าที่จะพึ่งพาความสามารถของตัวเอง

 

เรื่องที่สองที่ผมคิดถึงคือ ความสดใหม่ของแต่ละวันเป็นของขวัญที่ควรค่าแก่การเฉลิมฉลอง นี่อาจเป็นแรงผลักดันให้ผู้เขียนสดุดีเขียนว่า “นี่เป็นวันซึ่งพระเจ้าได้ทรงสร้าง ให้เราเปรมปรีดิ์และยินดีในวันนั้น” (สดด.118:24)

 

แน่นอนว่าวันนี้เราต้องพบเจอเรื่องมากมายที่เราไม่รู้ บางเรื่องก็อาจเป็นเรื่องยาก แต่ขุมทรัพย์ของแต่ละวันใหม่นั้นเป็นสิ่งที่พิเศษจนโมเสสเขียนไว้ว่า “ขอพระองค์ทรงสอนให้นับวันของข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะมีจิตใจที่มีปัญญา” (สดุดี 90:12) ทุกวันใหม่คือของขวัญล้ำค่า ขอให้เรารับวันใหม่ด้วยความเชื่อวางใจและเฉลิมฉลองด้วยใจถ่อม – BC