พวกเราส่วนใหญ่มักคาดหวังรางวัลจากเพื่อนและเพื่อนร่วมงาน ไม่ว่าจะเป็นการตบเบาๆ ที่หลัง เหรียญรางวัลสำหรับวีรบุรุษเสียงปรบมือ หรือคำชมเชยจากใจ แต่พระเยซูตรัสว่ารางวัลที่สำคัญกว่ารอเราอยู่หลังจากที่เราลาโลกนี้ไปแล้ว เป็นไปได้ว่าการกระทำที่สำคัญที่สุดของมนุษย์คือการกระทำที่เกิดขึ้นในที่ลี้ลับซึ่งไม่มีใครเห็นนอกจากพระเจ้า พูดสั้นๆ ก็คือสาระสำคัญเรื่องแผ่นดินของพระเจ้าคือ การมีชีวิตอยู่เพื่อพระเจ้า ไม่ใช่เพื่อผู้อื่น

 

พระเยซูทรงอธิบายถึงเรื่องนี้ว่า เรากำลังส่ำสม “ทรัพย์สมบัติในสวรรค์” ไม่ใช่ในโลกนี้ (มธ.6:20) เป็นสมบัติล้ำค่าสมกับที่แลกมาด้วยความทุกข์ยาก หนังสือพันธสัญญาเดิมกล่าวถึงชีวิตหลังความตายบ้าง แต่พระเยซูตรัสอย่างชัดเจนถึงสถานที่ที่ “ผู้ชอบธรรมจะส่องแสงอยู่ในแผ่นดินพระบิดาของเขาดุจดวงอาทิตย์” (มธ.13:43)

 

ชาวยิวในสมัยพระเยซูเสาะแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้า ด้วยการมองหาการยอมรับจากพระเจ้าในโลกนี้ โดยวัดจากความมั่งคั่งและอิทธิพลทางการเมืองเป็นหลัก แต่พระเยซูกลับเบนความสนใจไปที่ชีวิตในโลกหน้า (บทที่ 6) พระองค์ไม่ให้ความสำคัญกับความสำเร็จในโลกที่มองเห็นได้ แต่ทรงเตือนให้เราลงทุนในชีวิตอนาคต จำไว้ว่าสนิม ขโมย หรือแมลงสามารถทำลายสิ่งใดก็ตามที่เราสะสมไว้ในโลกนี้ได้ (มธ.6:20) – PY