นวนิยายสมัยวิกตอเรียเรื่องภาพวาดโดเรียนเกรย์ (The Picture of Dorian Gray) ทำให้เราเห็นว่า ตัวตนที่เราแสดงออกให้ผู้อื่นเห็นอาจแตกต่างจากตัวตนภายในที่เราเป็นอย่างมาก หลังจากชายหนุ่มรูปงามชื่อโดเรียน เกรย์เห็นภาพเหมือนของตัวเอง เขาก็เกิดกลัวความชรา และขอให้ภาพวาดนั้นแก่ชราแทนเขา

 

ไม่ช้าเขาก็พบว่าสิ่งที่เขาขอเป็นจริง ภาพวาดซึ่งสะท้อนจิตใจที่มีปัญหา ชราลง และเปลี่ยนเป็นภาพที่น่าเกลียดมากขึ้นเรื่อยๆ ตามความบาปแต่ละอย่างที่โดเรียนก่อขึ้น ขณะที่ตัวเขาเองกลับยังคงหนุ่มแน่น รูปกายภายนอกที่ปรากฏช่างแตกต่างจากจิตใจที่ผุกร่อนของเขา

 

พระเยซูทรงต่อว่าพวกฟาริสีที่เป็นคนหน้าซื่อใจคดแบบเดียวกัน พวกเขาหลายคนโอ้อวดว่าเคร่งศาสนาในที่สาธารณะ แต่ภายในพวกเขากลับมีความบาปซ่อนไว้มากมาย ด้วยเหตุนี้พระเยซูจึงทรงเปรียบพวกเขาเหมือน “อุโมงค์ฝังศพซึ่งฉาบด้วยปูนขาวข้างนอกดูงดงาม แต่ข้างในเต็มไปด้วย…สารพัดโสโครก (มธ.23:27)

 

เราถูกทดลองให้สร้างภาพผิดๆ ให้ผู้อื่นเห็น แต่พระเจ้าทรงทราบจิตใจของเรา (1 ซมอ.16:7; สภษ.15:3) โดยการสารภาพและอธิษฐานเปิดใจต่อพระวจนะของพระเจ้า และการทำงานของพระวิญญาณ เราจึงสามารถมีความดีงามภายใน ซึ่งสะท้อนออกมาเป็นการกระทำภายนอกที่ถวายเกียรติพระเจ้าได้ จงให้พระเจ้าเปลี่ยนแปลงคุณจากภายในสู่ภายนอก – HDF