ผมต้องยอมรับว่าผมชอบกินของหวาน กู๊ดแอนด์เพลนตี้เป็นลูกอมยี่ห้อที่ผมชอบเป็นอันดับต้นๆ ชีวิตดูดีขึ้นมาทันทีเมื่อมีลูกอมรสชะเอมเคลือบน้ำตาลหวานฉ่ำยี่ห้อนี้อยู่ในมือ
สิ่งดีๆ ในชีวิตมีอยู่มากมาก แต่เช่นเดียวกับลูกอม สิ่งดีไม่นานก็สิ้นสุดลง แม้แต่สิ่งที่ดีที่สุดก็สามารถทำให้เรารู้สึกว่างเปล่าและเสียใจภายหลังได้ ดังนั้น เมื่อผู้เขียนสดุดีกล่าวว่า ข้าพเจ้าทูลพระเจ้าว่า พระองค์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ นอกเหนือพระองค์แล้ว ข้าพระองค์ไม่มีดีเลย (สดด.16:2) ผมสนใจขึ้นมาทันที เราต่างรู้ว่าพระเจ้าดี แต่ครั้งสุดท้ายที่เรายอมรับว่าพระองค์ทรงเป็นสิ่งดีที่สุดในชีวิตของเราคือเมื่อไร?
ผู้เขียนสดุดีอธิบายว่าพระเจ้าทรงดีอย่างไรพระองค์ทรงเป็นผู้พิทักษ์รักษาเรา (สดด.16:1) เป็นผู้ให้ความดีกับเรา (สดด.16:2) เป็นผู้ให้คำปรึกษาและเตือนสอน (สดด.16:7) ผู้ทรงสำแดง วิถีแห่งชีวิต และให้เราชื่นบานต่อพระพักตร์พระองค์ (สดด.16:11) นี่แหละคือสิ่งที่ผมเรียกว่าดี!
น่าเสียดายที่บ่อยครั้งเราให้ สิ่งดี น้อยกว่ามาบดบังไม่ให้เราน้อมรับความดีนิรันดร์ของพระเจ้าในชีวิตของเรา คุณแน่ใจได้เลยว่าสิ่งที่ดีน้อยกว่าซึ่งไม่จีรังจะทำให้เราผิดหวังในที่สุด มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่ดีอย่างแท้จริง!และพระองค์เติมเต็มได้ในทุกสิ่งที่เราต้องการ JS