ผลักหลังในร้านเหล้า... กับความกล้า...กินเหล้่าหาอะไร?

รุ่นพี่ชวนไปร้านเหล้าแถวพระรามห้าซึ่งธรรมดาผมไม่ไป
(การเลือกที่กินเหล้าเป็นปรัชญาหนึ่งที่สำคัญในการประคองตัว
คือกินในสถานที่คนดีๆกินกัน มันจะได้ไม่มีเรื่อง ซึ่งมักวัดกันที่ราคา กรั่กๆ)
หลังจากเข้าสู่เวลาดึก หลายคนเริ่มกึ่ม
ผมเดินออกมา่สูบบุหรี่ข้างนอกแล้วเกินกลับเข้าไป
ขณะที่กำลังเดินกลับโต๊ะนั่นเอง
ผู้ชายคนนึงตัวโตกว่าผมมากแกก็เต้นมาจะชนผม
สัญชาติญาณคน ผมจึงดันไว้ (ไม่ดัน กรูก็ล้มซิ)
แล้วก็เดินต่อไปไม่ได้คิดอะไร
ตานั่นเดินตามหลังมาทันที
แล้วพุ่งเข้ามาเอาอกดันหลังผมอย่างแรง ขณะจะลงบันได
แต่...
ผมรู้ตัวแล้ว จึงยื่นขาข้างหนึ่งไปยันไว้
ผลคือตานั่นกระดอนเซกลับไป
ผมก็เดินต่อมาอย่างไม่ใส่ใจ

ซักครู่ตานั่นก็ตามมาที่โต๊ะอีัก
เขาบอกว่า
"ทำไมต้องดันเขาด้วย"
ผมตอบ "ก็คุณเต้นจะชนผม ถ้าชนผมก็ล้มก็เลยดันไ้ว้ไม่มีอะไร
ขอโทษแล้วกันถ้ามันจะเป็นเรื่อง ผมมากินหาความสนุก"
แต่เรื่องไม่จบง่าย เขาไม่ยอมจะหาเรื่องจนได้
รุ่นพี่ที่ไปด้วยเริ่มลุกขึ้น
โต๊ะข้างๆที่กำลังชนแก้วกับผมอย่างสนุกเริ่มไม่พอใจ
ผมต้องใช้ความพยายามอย่างหนักที่จะห้ามฝ่ายผมไม่ให้เเอาเรื่องตานั้น
และต้องพยายามที่จะจบเรื่องกับตานั่นให้กลับโต๊ะไป
พอดีการ์ดมาจับแยก
ผมกินต่อ...
แต่.. เขาและพวกในโต๊ะยังมองมาไม่เลิก
ผมตัดสินใจเดินเข้าไปที่โต๊ะเขา เข้าไปคุยกับเขาและเพื่อน
"ผมมากินเหล้่าหาความสนุก เรื่องมันเป็นแบบนี้ จบนะ"
บางคนว่าผมขี้ขลาดที่ไม่ยอมเอาเรื่องเขา
แต่ผมตอบตัวเองได้ตอนจบคืนนั้นที่ร้านข้าวมันไก่
น้องผู้หญิงที่ไปด้วยบอกว่า
"คนเราวัดวุฒิภาวะกันที่ การรู้จักจัดการ ไม่ใช่จัดแจง"

แล้วเธอก็บอกว่า "หนูจ้างเด็กรับรถ ร้อยนึง
ปล่อยลมยางมันหมดทุกล้อแล้วหละัพี่
เมาและดึกด้วย ป่านนี้คงเข็นอ๊วก แง่บๆ"

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2552		2 comments
Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2552 13:19:13 น.
Counter : 713 Pageviews.
Share Tweet