สับสนเกี่ยวกับวิธีทำใจขณะให้ทาน
ถาม – หลังๆ รับข้อมูลเกี่ยวกับวิธีทำทานอย่างดีที่สุดจนสับสนไปหมด พอจะทำทานทีไร ใจนึกทุกทีว่าควรตั้งจิตไว้อย่างไร อยากขอสักแค่สองสามคำที่ทำให้จำขึ้นใจและเอาไปใช้ได้จริงด้วยครับ
วิธีทำทานให้ได้ถึงอกถึงใจนะครับ เอาง่ายๆ เลย นึกให้ออกว่าคนรับเขาจะรู้สึกอย่างไร ตรงที่นึกออกนั่นแหละ คุณจะปลื้มปีติตื้นตันราวกับเป็นผู้รับเสียเอง ตรงที่ปลื้มปีติตื้นตันนั่นแหละ คือทานจิตอันเป็นมหากุศล ตรงที่เป็นทานจิตแท้ๆ นั่นแหละ แหล่งรวมองค์ประกอบในการทำทานที่ดีไว้ทั้งหมด นับตั้งแต่มีความเห็นอกเห็นใจ มีความคิดอนุเคราะห์ เป็นต้น
ทุกคนเคยเป็นผู้รับมาก่อน และน่าจะต้องเคยผ่านประสบการณ์ยินดีปรีดาที่ได้รับของถูกใจ หรือของสำคัญซึ่งจำเป็นต้องใช้ด่วน หากจำความรู้สึกขณะเป็นผู้รับได้ คุณก็น่าจะ‘รู้ใจ’ ผู้รับของของคุณ กล่าวคือเวลามองข้าวของที่คุณจะมอบให้แก่ผู้รับ จะนึกออกทันทีว่า ผู้รับเขารู้สึกอย่างไรในนาทีที่ได้มาเป็นกรรมสิทธิ์ หรือในขณะที่เขากำลังใช้ของอย่างเต็มประโยชน์
ยกตัวอย่างเช่น คุณมีเสื้อผ้าเก่าๆ ไม่ค่อยใช้แล้วแต่ยังไม่ขาด ถ้าวางดองอยู่ในตู้เสื้อผ้าเฉยๆ ก็ไม่ต่างจากผ้าขี้ริ้ว ต่อเมื่อคุณคิดถึงเด็กต่างจังหวัดที่เสื้อกางเกงตัวเก่งขาดวิ่น ผิวหนังเจอลมหนาวประจำ ถ้านึกออกว่าเขาได้เสื้อผ้าของคุณไปแล้วจะดีใจ สวมแล้วจะหายหนาว นั่นแหละทานจิตบังเกิดเต็มดวงแล้วตั้งแต่ยังไม่ได้ให้ แม้กรรมยังไม่สำเร็จเป็นทานเต็มขั้น เพราะยังไม่มีผู้รับทานจริง อย่างน้อยคุณก็ชื่นบาน บังเกิดโสมนัสอย่างใหญ่ได้แล้ว
สรุปคือนึกถึงใจเขาใจเราให้ออก ความสุขความพอใจของผู้รับจะเป็นรางวัลใหญ่ชิ้นแรกสำหรับคุณทันที และจะติดตรึงในความทรงจำไปอีกนานด้วย
ต้องสงสารเด็กขอทานถูกตัดมือตัดเท้าไหม
ถาม – ถ้าบอกว่าทุกคนเป็นไปตามกรรมของตนที่เคยทำมา อย่างนี้ก็ไม่ต้องสงสารเด็กขอทานที่ถูกตัดมือตัดเท้าใช่ไหม? เพราะพวกเขาก็คงเคยทำอย่างนี้มาเหมือนกัน
ควรสงสารเหมือนเดิมครับ แต่เปลี่ยนมุมมองใหม่ อย่าไปเคียดแค้นคนที่ทำกับเด็กอย่างนี้ ให้สงสารและเห็นใจที่ต่างก็พลาดทำบาปมหันต์ไปด้วยความไม่รู้ หมั่นพิจารณาให้หนักว่าด้วยความไม่รู้สัตว์จึงก่อบาป หากศรัทธากรรมวิบากแล้ว รู้ชัดในเหตุผลกลกรรมวิบากแจ่มแจ้งแล้ว สัตว์ย่อมประกอบแต่บุญ และไม่เฉียดบาปเลยแม้แต่จะคิด
ภาพน่าสลดสังเวชของเด็กที่ถูกตัดมือตัดเท้า จะไม่ยุติบนสะพานลอยที่คุณเห็น แต่มันจะเป็นรากที่ทอดเงาไปสู่ความมีภาพเช่นนี้อีก ใครทำกับเด็กไว้อย่างไร เขาก็ต้องไปเป็นอย่างนั้น หรือยิ่งกว่านั้น ส่วนภาพน่าเวทนาของเด็กที่ถูกตัดมือตัดเท้าในปัจจุบัน ก็สมเหตุสมผลกับอดีตกรรมของพวกเขาแล้ว ไม่มีใครเคราะห์ร้ายโดยบังเอิญ กรรมเก่าที่ทำเป็นประจำ จะบังคับเส้นทางชีวิตของทุกคนอยู่อย่างเสมอภาค
อย่างไรก็ตาม ในฐานะเพื่อนร่วมทุกข์ เพื่อนร่วมโลก อันควรมีหน้าที่เกื้อกูลกันและกัน เมื่อพบเห็นเด็กถูกทำร้าย ก็ขอให้ทราบว่าผู้พบเห็นเช่นคุณคือโอกาสรอดของเขา ช่วยอะไรได้ก็ช่วย รู้เบาะแสแจ้งจับได้ก็แจ้ง หรือมีส่วนร่วมมือกับราชการในทางใดทางหนึ่งได้ก็ร่วม ไม่ใช่พอรู้ว่าเป็นเรื่องของกรรมวิบากแล้วจะแปลว่าสมควรดูดายครับ
โดย ดังตฤณ จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่ม ๘ ที่มา : //dungtrin.com ภาพจาก : //www.globalgiving.org
Create Date : 01 กรกฎาคม 2553 |
Last Update : 1 กรกฎาคม 2553 22:06:17 น. |
|
0 comments
|
Counter : 937 Pageviews. |
|
|
|
|
|