Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
1 กรกฏาคม 2553
 
All Blogs
 
สับสนเกี่ยวกับวิธีทำใจขณะให้ทาน




ถาม – หลังๆ รับข้อมูลเกี่ยวกับวิธีทำทานอย่างดีที่สุดจนสับสนไปหมด
พอจะทำทานทีไร ใจนึกทุกทีว่าควรตั้งจิตไว้อย่างไร
อยากขอสักแค่สองสามคำที่ทำให้จำขึ้นใจและเอาไปใช้ได้จริงด้วยครับ



วิธีทำทานให้ได้ถึงอกถึงใจนะครับ เอาง่ายๆ เลย นึกให้ออกว่าคนรับเขาจะรู้สึกอย่างไร
ตรงที่นึกออกนั่นแหละ คุณจะปลื้มปีติตื้นตันราวกับเป็นผู้รับเสียเอง
ตรงที่ปลื้มปีติตื้นตันนั่นแหละ คือทานจิตอันเป็นมหากุศล
ตรงที่เป็นทานจิตแท้ๆ นั่นแหละ แหล่งรวมองค์ประกอบในการทำทานที่ดีไว้ทั้งหมด
นับตั้งแต่มีความเห็นอกเห็นใจ มีความคิดอนุเคราะห์ เป็นต้น

ทุกคนเคยเป็นผู้รับมาก่อน และน่าจะต้องเคยผ่านประสบการณ์ยินดีปรีดาที่ได้รับของถูกใจ
หรือของสำคัญซึ่งจำเป็นต้องใช้ด่วน หากจำความรู้สึกขณะเป็นผู้รับได้ คุณก็น่าจะ‘รู้ใจ’ ผู้รับของของคุณ
กล่าวคือเวลามองข้าวของที่คุณจะมอบให้แก่ผู้รับ จะนึกออกทันทีว่า
ผู้รับเขารู้สึกอย่างไรในนาทีที่ได้มาเป็นกรรมสิทธิ์ หรือในขณะที่เขากำลังใช้ของอย่างเต็มประโยชน์

ยกตัวอย่างเช่น คุณมีเสื้อผ้าเก่าๆ ไม่ค่อยใช้แล้วแต่ยังไม่ขาด ถ้าวางดองอยู่ในตู้เสื้อผ้าเฉยๆ ก็ไม่ต่างจากผ้าขี้ริ้ว
ต่อเมื่อคุณคิดถึงเด็กต่างจังหวัดที่เสื้อกางเกงตัวเก่งขาดวิ่น ผิวหนังเจอลมหนาวประจำ
ถ้านึกออกว่าเขาได้เสื้อผ้าของคุณไปแล้วจะดีใจ สวมแล้วจะหายหนาว
นั่นแหละทานจิตบังเกิดเต็มดวงแล้วตั้งแต่ยังไม่ได้ให้ แม้กรรมยังไม่สำเร็จเป็นทานเต็มขั้น
เพราะยังไม่มีผู้รับทานจริง อย่างน้อยคุณก็ชื่นบาน บังเกิดโสมนัสอย่างใหญ่ได้แล้ว

สรุปคือนึกถึงใจเขาใจเราให้ออก ความสุขความพอใจของผู้รับจะเป็นรางวัลใหญ่ชิ้นแรกสำหรับคุณทันที
และจะติดตรึงในความทรงจำไปอีกนานด้วย



ต้องสงสารเด็กขอทานถูกตัดมือตัดเท้าไหม

ถาม – ถ้าบอกว่าทุกคนเป็นไปตามกรรมของตนที่เคยทำมา
อย่างนี้ก็ไม่ต้องสงสารเด็กขอทานที่ถูกตัดมือตัดเท้าใช่ไหม? เพราะพวกเขาก็คงเคยทำอย่างนี้มาเหมือนกัน



ควรสงสารเหมือนเดิมครับ แต่เปลี่ยนมุมมองใหม่ อย่าไปเคียดแค้นคนที่ทำกับเด็กอย่างนี้
ให้สงสารและเห็นใจที่ต่างก็พลาดทำบาปมหันต์ไปด้วยความไม่รู้
หมั่นพิจารณาให้หนักว่าด้วยความไม่รู้สัตว์จึงก่อบาป
หากศรัทธากรรมวิบากแล้ว รู้ชัดในเหตุผลกลกรรมวิบากแจ่มแจ้งแล้ว สัตว์ย่อมประกอบแต่บุญ
และไม่เฉียดบาปเลยแม้แต่จะคิด

ภาพน่าสลดสังเวชของเด็กที่ถูกตัดมือตัดเท้า จะไม่ยุติบนสะพานลอยที่คุณเห็น
แต่มันจะเป็นรากที่ทอดเงาไปสู่ความมีภาพเช่นนี้อีก
ใครทำกับเด็กไว้อย่างไร เขาก็ต้องไปเป็นอย่างนั้น หรือยิ่งกว่านั้น
ส่วนภาพน่าเวทนาของเด็กที่ถูกตัดมือตัดเท้าในปัจจุบัน ก็สมเหตุสมผลกับอดีตกรรมของพวกเขาแล้ว
ไม่มีใครเคราะห์ร้ายโดยบังเอิญ กรรมเก่าที่ทำเป็นประจำ จะบังคับเส้นทางชีวิตของทุกคนอยู่อย่างเสมอภาค

อย่างไรก็ตาม ในฐานะเพื่อนร่วมทุกข์ เพื่อนร่วมโลก อันควรมีหน้าที่เกื้อกูลกันและกัน
เมื่อพบเห็นเด็กถูกทำร้าย ก็ขอให้ทราบว่าผู้พบเห็นเช่นคุณคือโอกาสรอดของเขา ช่วยอะไรได้ก็ช่วย
รู้เบาะแสแจ้งจับได้ก็แจ้ง หรือมีส่วนร่วมมือกับราชการในทางใดทางหนึ่งได้ก็ร่วม
ไม่ใช่พอรู้ว่าเป็นเรื่องของกรรมวิบากแล้วจะแปลว่าสมควรดูดายครับ


โดย ดังตฤณ
จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่ม ๘
ที่มา : //dungtrin.com
ภาพจาก : //www.globalgiving.org



Create Date : 01 กรกฎาคม 2553
Last Update : 1 กรกฎาคม 2553 22:06:17 น. 0 comments
Counter : 937 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 200 คน [?]




Friends' blogs
[Add ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.