Bloggang.com : ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง : หมั่นถอนวัชพืชในใจ

หมั่นถอนวัชพืชในใจ

การปฏิบัติธรรมเปรียบเสมือนการทำสวนผักหรือปลูกแปลงดอกไม้ เรามักมีความขยันในการรดน้ำพรวนดิน
หมั่นใส่ปุ๋ยสวนผักเพื่อให้ธรรมะในใจเจริญงอกงาม สังเกตดูจะพบว่าผู้สนใจศึกษาเรื่องธรรมะ
อ่านหนังสือธรรมะ ปฏิบัติธรรม มักเป็นผู้ที่มีความขยันขวนขวายให้ตัวเองได้มีความเจริญก้าวหน้าทางธรรม
เพราะได้สัมผัสประจักษ์แจ้งแล้วว่า เมื่อใจมีความสงบระงับนับเป็นความสุขอันประณีต
หามีสิ่งใดมาเสมอเหมือนไม่

แต่สิ่งหนึ่งที่ครูบาอาจารย์จะเตือนให้เราไม่หลงลืมคือ การหมั่นถอนวัชพืชไปพร้อมๆ กัน
เพราะในขณะที่เราใส่ปุ๋ย รดน้ำต้นไม้ ก็ย่อมทำให้วัชพืชในดินเจริญงอกงามขึ้นมาพร้อมกันด้วย
หากไม่หมั่นสังเกตสังกา ไม่มองหาและถอนวัชพืชบ่อยๆ เผลอแผล็บเดียวอาจสูงกว่าผักหรือดอกไม้ที่ปลูกไว้
อุปมาเหมือนผู้ใส่ใจในการปฏิบัติธรรม โดยส่วนใหญ่มักจะไม่รู้จักหักห้ามใจตนเอง หรือรู้ทันกิเลสที่มักจะเข้ามา
ในช่วงที่ไม่ได้ปฏิบัติ ด้วยเพราะอาจจะเผลอไป หรือไม่ก็มักจะชะล่าใจว่า นิดๆ หน่อยๆ คงไม่เป็นไร
เพราะเราเป็นคนดี เป็นผู้ปฏิบัติธรรม หากจะตามใจตัวเองนิด ตามใจกิเลสหน่อยจะเป็นไรไป...

อาจนึกไปแม้กระทั่งว่า สมัครใจเป็นบ่าวไพร่ของกิเลสมาช้านานแล้ว จะเป็นข้าทาสบริวารกิเลสต่ออีกสักพัก
สักประเดี๋ยวเดียวคงไม่เป็นไรมั้ง! ในวงเล็บ คงไม่เสียจุดยืนของเราหรอกน่ะ!

นี่แหล่ะครับความชะล่าใจของคนดี ของเหล่าบรรดานักศึกษาและปฏิบัติธรรม
มักจะตั้งท่าเอาจริงเอาจังเฉพาะในชั่วโมงปฏิบัติเท่านั้น ในช่วงนอกเวลาการปฏิบัติก็มักจะเผลอใจ
หลงตามใจตามกิเลส เพราะมั่นใจในความดีว่ามีมากพอ ซึ่งเป็นข้อเสียอย่างยิ่ง
เพราะกิเลสมักย่องเข้ามาเวลาเราเผลอ ในชั่วโมงการปฏิบัติเข้ามายาก เพราะเราตั้งท่าเอาจริง ยืนถือไม้ตะบอง
เตรียมชักดาบฟาดฟันมันอยู่แล้ว แต่นอกชั่วโมงการปฏิบัตินี่สิ เป็นสิ่งที่ควรระมัดระวัง

ครูบาอาจารย์เคยเตือนผมว่า "คุณดนัย ไปตั้งท่าจ้องมองกิเลสมันก็หลบในหายไปหมด เหมือนเป็นผู้บริหารที่
กอดอกยืนคุมลูกน้อง จะไปเห็นพฤติกรรมจริงๆ ของลูกน้องได้อย่างไร ทุกคนก็ต้องเกร็ง ต้องตั้งใจทำงาน
เพราะโดนยืนคุม แต่หากเราแอบชำเลืองมอง โดยเฉพาะในช่วงเผลอๆ ช่วงไม่รู้ตัวนี่ละ จะได้เห็นความจริง"

ดังนั้น หากเราอยากเห็นความจริงของธรรมชาติที่เกิดขึ้นในกายในใจเรา ก็ให้สังเกตตอนเราเป็นธรรมชาติ
ตอนสบายๆ ไม่ได้ปฏิบัตินั่นล่ะครับ ได้เห็นความจริงแท้แน่นอน
และจะได้มีโอกาสเห็นวัชพืชที่งอกงามขึ้นมารวดเร็วอย่างน่าตกใจ

เทคนิคในการหมั่นถอนวัชพืชในใจเราก็คือ การรู้จักหักห้ามใจ ไม่เผลอไผลไหลไปตามกิเลส
โดยเฉพาะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เราคิดว่าไม่เป็นไร เพราะปกติคนดีจะทำบาปไม่ขึ้นอยู่แล้ว
คงไม่ไปทำอะไรที่เป็นการละเมิดศีล เช่น ฆ่าคน ปล้นจี้ ลักขโมย แอบมีชู้ หรือเมาเหล้าติดยา
แต่กิเลสน้อยๆ ที่ค่อยๆ ย่อง ค่อยๆ ตอดเข้ามาหาเรา อาทิ การดูบอลโต้รุ่ง แอบพนันในใจ (หรือกับเพื่อน) ว่า
ทีมไหนยิงประตูได้ หรือการมีอารมณ์โมโหโทโส หงุดหงิดรำคาญใจกับเรื่องราวรอบตัวต่างๆ
รวมถึงการกระทำอะไรที่เป็นการตามใจจนยากที่จะเหยียบเบรค ตรงนี้ล่ะครับที่เป็นสิ่งอันตรายที่ควรระวัง

คำถามที่เราควรถามตัวเองบ่อยๆ คือ ทำไมจึงให้การศึกษาและปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องรองของชีวิต
หรือที่เรียกว่า เป็น Second Priority ทั้งๆ ที่ทุกคนเห็นด้วยว่า ความรู้ความเข้าใจในตนเอง คือ ในกายและใจนี้
เป็นสิ่งสำคัญยิ่งยวด เป็นเกราะป้องกันความทุกข์ ความทรมาน ความเจ็บปวดรวดร้าวทั้งปวง
แต่เราก็ไม่เคยเอาจริงกันเสียที ไม่ยอมอดทนต่อความเย้ายวน ไม่แตะเบรคเพื่อหยุดกิเลสทั้งหลายเสียที
หากเป็นเช่นนี้ เราจะมีโอกาสได้รู้จักกับความสุขที่แท้จริงในชีวิตได้อย่างไร และเมื่อไหร่กันเล่า!

นอกจากจะไม่ให้ความสำคัญกับสิ่งที่เป็นสาระสำคัญของชีวิต ด้วยบรรดาสารพัดข้ออ้าง เช่น ต้องทำงาน
ต้องเลี้ยงลูก ต้องเข้าสังคม ต้องสังสรรค์กับเพื่อน ฯลฯ
โปรดสังเกตว่า มักจะมีความว่า "ต้อง" อยู่เสมอกับข้ออ้างไร้สาระเหล่านี้
แต่การปฏิบัติหรือทำความดีจะมีภาษาว่า "ควร" คือ เราควรทำตัวและประพฤติปฏิบัติอย่างไร เป็นการเอาเงื่อนไข
ไร้สาระออกไป ให้เหลือแต่ความจริงล้วนๆ ความจริงที่ประสบพบได้โดยไม่ต้องวิ่งไล่ไขว่คว้าค้นหาให้เสียเวลา

ในขณะที่มือขวาเรากำลังทำความสะอาดห้องหับสถานที่ แต่มือซ้ายกำลังทำความสกปรก
ถ้าเป็นเช่นนี้เมื่อไหร่จะสะอาดจริงๆ เสียที ในขณะที่รดน้ำพรวนดินสวนผัก
จึงควรหมั่นถอนวัชพืชที่โตขึ้นมาพร้อมกันไปด้วย ดังนั้นเราจึงควรหมั่นสังเกตใจเราให้บ่อยๆ
ในช่วงเวลาสบายๆ แต่ละวันว่าวัชพืชในใจที่งอกงามขึ้นมานั้น เราหมั่นถอนออกไปบ้างหรือเปล่า

ดนัย จันทร์เจ้าฉาย
ที่มา //www.posttoday.com

Create Date : 24 พฤษภาคม 2552

Last Update : 24 พฤษภาคม 2552 20:12:52 น.

0 comments

Counter : 867 Pageviews.