ถ้าเราเคยทำแท้ง...ก็คงแก้ตัวอะไรไม่ได้...เพราะทำไปแล้ว...เกิดขึ้นแล้ว

สิ่งสำคัญในปัจจุบันคือ...ต้องไม่ทำอีก!

หากจะอธิบายให้เห็นภาพชัด ๆ...ก็หมือนเราเคยทำผลึกเกลือเอาไว้ ก็ต้องทำความเข้าใจกันก่อนว่า...เกลือมีรสเค็มเป็นปกติ เมื่อเราทำเหตุ ซึ่งในที่นี้คือ ‘การไม่ให้ชีวิต’ ไว้ ผลจากการทำลายก็คงมี

ทว่าเนื่องจากปัจจุบันเราตั้งใจที่จะเจริญสติปัญญาภาวนามากขึ้น และละการย้ำคิดย้ำทำ...เอาสิ่งที่เคยทำในอดีตมาเศร้าหมองในปัจจุบัน... ผลึกเกลือก็ไม่เพิ่มขึ้นทำจริง ๆ แค่ครั้งเดียว แต่เฝ้าคิดเศร้าใจที่ได้ทำอีกหลายครั้ง มันก็เปรียบเหมือนเรากำลังเพิ่มปริมาณของเกลือ...ซึ่งรังแต่จะเค็มมากขึ้น เพราะฉะนั้นการตั้งรับผลแห่งความเค็มที่เคยได้ทำมาแล้วด้วยการไม่ย้ำคิดย้ำทำกับสิ่งที่เคยทำ ด้วยการไม่ให้อดีตมาทำร้ายปัจจุบันให้เศร้าหมอง ทว่าใช้ปัจจุบันให้เป็นน้ำดีที่จะละลายเกลือ จึงหมายความว่า...

จงเจริญสติปัญญาให้มากในปัจจุบันขณะ คือทำใจให้มีปัจจุบันขณะที่ทรงไว้ซึ่งความเป็นปกติ อย่าให้อยู่ภายใต้การครอบงำของอารมณ์ ใจที่บริสุทธิ์จะรู้ทันกิเลสที่มาแล้วไป ในหัวใจไม่เพิ่มผลึกเกลือ

ถ้าอดีตมีเกลือก้อนขนาดหนึ่ง

แล้วไม่เพียรทำให้มันใหญ่ขึ้น แต่เราทำน้ำดีในปัจจุบันให้มากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยการทำให้แทบทุกขณะจิตมีความรู้ ตื่น และเบิกบานด้วยการทำสิ่งที่เป็นกุศล ผลหรือผลึกเกลือที่เคยทำไว้ในอดีตมันก็เค็มเท่าเดิม...

แต่ปริมาณน้ำที่ไปละลายความเค็มของเกลือในอดีตที่เราไม่เพิ่มผลึกเกลือนั้นมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะฉะนั้นน้ำดีที่มากขึ้นจึงมีอิทธิพลต่อความเค็มที่มีเท่าเดิม

ความเค็มน้อยลง...ตามปริมาณของน้ำดีมากขึ้น ชีวิตก็มีกำลังมากขึ้นในฝ่ายกุศล

ขอให้คุณรู้ทันชีวิตในปัจจุบันขณะ อย่างมีสติปัญญาให้ถึงพร้อมเช่นนี้

ถ้าเหตุไม่ประมาทอีก...ผลก็พ้นทุกข์

ทำกรรมใด...ก็ได้กรรมนั้น ก็ขอให้เร่งทำกุศลกรรมเพื่อกุศลวิบากกรรม

แต่ทางที่ดี...ควรขอขมาต่อชีวิตที่เราทำลายด้วย เพื่อความสำรวมระวังที่จะไม่ทำซ้ำอีก