ทพญ.นพมณี วงษ์กิตติไกรวัล ทันตแพทย์กลุ่มงานทันตกรรม โรงพยาบาลราชวิถี กล่าวว่า ประชาชนคนส่วนใหญ่มีความเข้าใจผิดว่าการใช้น้ำยาบ้วนปาก เพื่อกำจัดกลิ่นปาก แต่แท้จริงแล้วเป็นเพียงการกลบกลิ่นปากด้วยกลิ่นของน้ำยาบ้วนปากในระยะสั้นเท่านั้น จากนั้นไม่นานก็กลับมามีกลิ่นปากเช่นเดิม  การใช้น้ำยาบ้วนปากติดต่อกันเป็นระยะเวลานานๆจะทำให้ไปทำลายเชื้อแบคทีเรียตัวดีที่อาศัยอยู่ในปากให้ตายไปด้วย อาจนำมาซึ่งเชื้อราในช่องปาก รวมถึงการทำให้ตุ่มรับรสของลิ้นเพี้ยนไป หรือมีสีเคลือบผิวฟันที่เปลี่ยนแปลงไป หรือทำให้เกิดหินปูนได้ง่ายขึ้นด้วย

“ไม่เพียงเท่านี้ยาสีฟันที่อ้างว่าโฆษณาว่าสามารถลดแบคทีเรียที่เป็นต้นเหตุของกลิ่นปากได้ด้วยนั้น ในความเป็นจริงก็พบว่ายังไม่มีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ยืนยันอย่างชัดเจนว่า ยาสีฟันจะมีฤทธิ์ฆ่าเชื้อในปากได้ ซึ่งประสิทธิภาพไม่แตกต่างกับการกำจัดกลิ่นปากด้วยการแปรงฟันด้วยยาสีฟันอะไรก็ได้อย่างถูกวิธี ใช้ไหมขัดฟันในซอกฟันส่วนที่แปรงไปไม่ถึง”ทพญ.นพมณี กล่าว  

ทพญ.นพมณี กล่าวว่า กลิ่นปากเกิดจากเชื้อแบคทีเรียในช่องปากชนิดที่ไม่ใช้ออกซิเจน ผลิตก๊าซในกลุ่มซัลเฟอร์ ทั้งนี้กลิ่นปากเกิดได้จากผู้ป่วยมีโรคอื่นๆอยู่ก่อนแล้ว เช่น โรคกรดไหลย้อน  หากรักษาโรคเหล่านั้นกลิ่นปากก็จะหายไป แต่กลิ่นปากที่เกิดจากช่องปากนั้นจะเกิดตลอดเวลาจนกว่ารักษาโรคในช่องปากเช่น โรคปริทันต์ โรคเหงือก ฟันผุ ฯลฯ

“อุบัติการณ์ทั่วโลกของผู้ที่มีกลิ่นปากอย่างแท้จริงรวมถึงกลุ่มที่วิตกไปเอง มีประมาณ 15-40%ของประชากรทั้งประเทศ ในไทยจะมีประมาณ 15%ประชากรทั้งหมด แต่ก็มีทั้งผู้ที่วิตกไปเองว่ามีกลิ่นปาก กับกลุ่มที่เคยมีแต่รักษาหายขาดไปแล้วก็ถือว่ามีปริมาณที่ใกล้เคียงกัน”

ทพญ.นพมณี กล่าวว่า วิธีการตรวจว่ามีกลิ่นปากจริงหรือไม่นั้น ทำได้โดยการสังเกตจากคนรอบข้าง หรือเอาช้อนมาขูดลิ้นแล้วทิ้งไว้ 5 วินาที จากนั้นนำมาดม หากพบว่ามีกลิ่นเหม็นก็แนะนำให้มาพบทันตแพทย์เพื่อตรวจเช็คปัญหาในช่องปาก รักษาฟันผุ โรคเหงือก ก็ทำให้กลิ่นปากหายไป

 ก่อนหน้านี้ เมื่อ 25 ก.พ. ภญ.วีรวรรณ แตงแก้ว รองเลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยา(อย.) แจ้งว่า อย.ได้รับการร้องเรียนจากผู้บริโภคว่า มีการโฆษณาขายผลิตภัณฑ์แผ่นแปะเท้าตรา คิโนะทาการะ (Kinotakara)  โดยอวดอ้างสรรพคุณว่า ขจัดของเสียในเสียร่างกาย กระตุ้นจุดต่างๆ ใต้ฝ่าเท้ากว่า 60 จุด และช่วยส่งเสริมให้ระบบการไหลเวียนของโลหิตดีขึ้น โดยอาศัยพลังงานธรรมชาติของสาร wood vinegar เป็นต้น ซึ่งจากการตรวจสอบพบว่า ผลิตภัณฑ์ที่ดังกล่าว ยังไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นทะเบียนตำรับยาจาก อย. จึงเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่สามารถจำหน่ายให้แก่ประชาชนได้ ดังนั้น ผู้จัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์ดังกล่าว มีความผิดฐานขายยาที่ไม่ได้ขึ้น ทะเบียนตำรับยา ฝ่าฝืนมาตรา 72(4) มีโทษตามมาตรา 122 พ.ร.บ. ยา พ.ศ. 2510 คือต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับสูงสุด 5,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ