ถ้าเรามีเงินกันคนละสิบล้านบาท
จะเป็นอย่างไรถ้าทุกคนในประเทศมีเงินสดที่ไม่รวมทรัพย์สินอย่างน้อย
คนละสิบล้าน ?
คำตอบน่าจะเป็นว่า ทุกคนจะมีความสุข จะไม่มีคนยากจนอีกต่อไป ประเทศชาติจะมีแต่ความสงบสุข
แต่จะเป็นจริงเช่นนั้นจริงหรือ?
คำตอบน่าจะเป็นว่า เราจะไม่มีใครปลูกข้าว ทำสวน ไม่มีใครมาขับรถเมลล์ ไม่มีคนทำอาหาร ขายของ กวาดถนน ฯลฯ เพราะไม่รู้จะทำไปทำไม
เพราะต่างก็มีกินมีใช้กันสุขสบายทุกคน
จะเกิดสภาวะเงินเฟ้อขึ้นอย่างรุนแรง เงินจะไม่มีค่าอะไรเลย เพราะทุกๆคนก็มีเงินเหมือนกันหมด
แล้วนี่ไม่ใช่ความปราถนาของเราๆท่านๆเหรอ ไม่ใช่สิ่งที่ใครๆอยากให้เป็นหรือ หรือว่า ที่สังคมเป็นอย่างทุกวันนี้ได้ เพราะว่า มีบางคนที่มีโอกาสมากกว่า และบางคนมีโอกาสน้อยกว่า
แล้วสิ่งที่เป็นไปได้ใกล้เคียงที่สุดคืออะไร ?
คำตอบ เท่าที่เห็นเพื่อนบ้านของเรา เขาสามารถทำให้ทุกคนในสังคมมีปัจจัยอย่างจำกัด เพื่อให้มีความเสมอภาค แล้วก็ยังมีแรงงงานในการสร้างสังคมประเทศชาติ อีกต่อหนึ่ง สุดท้ายก็จะหลือเพียงคนสองกลุ่มคือคนธรรมดาและคนชั้นปกครองที่อยู่อย่างสุขสบาย
แล้วถ้าไม่สามารถให้คนเท่าเทียมกันได้ แล้วจะทำอย่างไรถึงจะดีที่สุด ?
คำตอบก็คือ ต้องให้ทุกคนมีการศึกษา มีศาสนา มีปัญญาพอที่จะเห็นความสุขในการทำงาน การรู้จักใช้จ่ายที่พอเหมาะกับตัวเอง ความสุขที่แท้เกิดจากใจรู้จักพอ ถ้าไม่รู้จักพอ ถึงมีเงินมากแค่ไหน แต่ใจ ก็ไม่มีความสุข
เราไม่สามารถทำให้ทุกคนมีเงินมากๆได้ แต่เราทำให้ทุกคนมีความสุขได้ การเรียนรู้ในการใช้ชีวิตให้มีความสุข เป็นศิลปะของชาวพุทธของเรานี่เอง
เพราะคำสอนของพระพุทธเจ้าของพวกเรา มีแม้กระทั่งทำตนให้พ้นจากความทุกข์ ด้วยซ้ำไป
นี่แหละเป็นที่มาว่าทำไมเราจึงต้องให้คนมีการศึกษา ต้องสอนคนให้รู้จักคุณค่าของงาน การมีชีวิตอย่างพอเพียง และ การกลับมาสนใจศาสนากันให้มากขึ้น
สรุปก็คือการพัฒนาจิตใจควบคู่ไปกับการศึกษา ลดการลุ่มหลงต่อวัตถุนั่นเองจะทำให้คนทุกคนมีความสุขที่แท้จริง
ที่มา : จินตนาการ
ขอบคุณบทความจาก ธรรมะไทย
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [