Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2549
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
21 กรกฏาคม 2549
 
All Blogs
 
ใจร้ายเสียจริง~~

วันที่เรารู้สึกเศร้า....มันมักจะยาวนานเสมอเลยใช่มั้ยคะคุณ..
......................

......................................................

บ่ายโมงเศษของเมื่อวาน..หลังจากอิชั้นตัดสินใจทำในสิ่งที่ตัวเองคิดว่า "ถูกต้อง" ลงไปแล้ว อิชั้นก็ขับรถเข้าหน้างานค่ะ..

ทั้ง ๆ ที่บังคับตัวเองให้หยุดคิดเสียที แต่สายตาเจ้ากรรม ก็ยังคงกวาดตามองหา ร่างสูง ๆ ของใครบางคน..ที่หัวใจ..คิดถึง..

"คุณ xxx มาเมื่อช่วงเช้าครับ พอสั่งงานแล้วก็ออกไปเลย" คนงานที่กำลังเข้าแบบบันไดหนีไฟตอบคำถาม ที่อิชั้นถามอ้อม ๆ ว่าวันนี้........คนคุมงาน.....ไม่มีมาหรือ..

...มันจะหมายความว่า..คุณจงใจจะหลบหน้าอิชั้นรึเปล่าคะ..

อิชั้นรีบเดินหันหน้าหนีกลุ่มคนงานเข้าไปในออฟฟิศ ยืนเบื้อใบ้อยู่ในออฟฟิศคนเดียวอยู่เป็นนานสองนาน...พูดอะไรไม่ออกอ่ะนะคะ มันร้อนรนทุรนทุราย..คิดถึงแต่เขา..คิดถึงแต่เขา..แทบขาดใจ

ในความคิดถึงนั้น..มีความเศร้า..

และในความเศร้า..ก็มักจะมีน้ำตาเสมอนะคะ..............


....................

บ่ายสองสี่สิบ..อิชั้นบังคับตัวเองให้ขับรถออกไปหาอะไรง่าย ๆ ทานประทังชีวิตที่ร้านก๋วยเตี๋ยวไม่ไกลกันนักค่ะ..

ความจริงมันก็ทานอะไรไม่ลงหรอกค่ะ แต่ยิ่งไม่ทาน มันก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเอง "แพ้" หมดเรี่ยวแรงจะทำงานทำการมากขึ้นไปใหญ่

กำลังนั่งรอก๋วยเตี๋ยวอยู่ค่ะ..เมื่อจู่ ๆ มือถือในมือก็ดังขึ้น..

อิชั้นไม่ได้มองหน้าจอหรอกนะคะว่าเป็นใคร กด ๆ รับไปงั้นล่ะ..แต่พอรับสายไปแล้ว พลิกดูชื่อคนโทร.มา....

หัวใจ..ก็ไหววูบ......

"คุณแหม่มครับ..คุณแหม่ม..อือ์ม..รู้จัก รพ.ศรีสำโรงมั้ยครับ.."

..หมายความว่าไงคะ..

"ค่ะ เป็น รพ.ที่สุโขทัยนู่นน่ะค่ะ มีอะไรหรือคะ ใครไม่สบายรึเปล่า" ความเป็นห่วง"เขา"แล่นวูบขึ้นมาอีก..บ้าชะมัด...อิชั้นกลัวว่าเค้าจะไม่สบายอ่ะ

"เปล่าหรอกครับ..คือ..ทาง รพ.เค้าจะจ้างให้ผมไป..คุมงานที่โน่นน่ะครับ....."

คุณกำลังบอกทางอ้อม ว่าคุณจะห่างหายไปจากชีวิตอิชั้นใช่มั้ยคะ..

"อ๋อ..เป็น รพ.รัฐน่ะค่ะ ถ้าพูดถึงในแง่ของงบที่จะจ้างวิศวกรไปคุมแล้ว น่าจะปลอดภัยนะคะ..ใครแนะนำงานให้หรือคะ" ทำเสียงสดชื่นไว้ยัยแหม่มเอ๊ย..อย่าเจือความเศร้าลงไปในน้ำเสียงให้เค้ารู้เป็นอันขาด

"ร้านไฟฟ้าในเมืองน่ะครับ..ผมไปสั่งของในเมืองมา แล้วเค้าเอาแบบมาให้ดู"

"งั้นคุณก็คง..ต้องไปคุมงานที่โน่นสิเนาะ"

"...........ครับ............ผมถึงต้องโทร.ขออนุญาตคุณแหม่มก่อนไง อย่างน้อยก็โทร.บอกเจ้าของอาคารที่นี่ก่อน เดี๋ยวเจ้าของเค้าจะว่าเอาได้ว่าหนีงานนี้ไปคุมงานโน้น"

"ไม่เป็นไรค่ะ เจ้าของอาคารที่นี่..ใจดีอยู่แล้ว..งั้น..แค่นี้นะคะ" อิชั้นรีบวางสาย..ไม่ไหวค่ะ..ทานอะไรไม่ลงซะอีกแล้ว..

คุณโทร.มาเพื่อจะบอกอิชั้นแค่นี้ใช่มั้ยคะ..

รู้ตัวมั้ยคะเนี่ย..ว่าคุณนี่..ช่างใจร้ายเสียจริง ๆ

....................

"ชั้นบอกเค้าไปแล้วนะบี ว่าเรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้..แต่..ทำไมมันเจ็บจังฟระบี....."

อิชั้นส่ง sms ขอความช่วยเหลือด้านจิตใจจากเพื่อนด่วนค่ะ นาทีนั้น คิดถึงเพื่อน..จับใจเลยนะคะ นี่ถ้ามันอยู่ใกล้ ๆ มีหวังอิชั้นร้องไห้ขี้มูกโป่งให้มันเห็นเป็นแน่

"แล้วแกนึกยังไงถึงไปชอบเค้าวะ..."

ไม่ถึงห้านาทีถัดมา..ยัยบีก็โทร.ถามกลับมาอย่างงง ๆ

"ก็..ก็ชั้นนึกว่ามันปลอดภัย..ชั้นนึกว่ากะไอ้แค่การสบตากันครั้งแรกแล้วมัน....รู้สึกแปลก ๆ ในหัวใจ..มันก็เป็นแค่..เรื่องเล่น ๆ เท่านั้นอ่ะ ยังไงเค้าก็คง..ไม่ชอบชั้นหรอก แถมเค้าเองก็มีแฟนอยู่ที่บ้านแล้วด้วย"

"เอาให้แน่..แฟนหรือเมีย.."

ฮืออออ....ยัยเพื่อนบ้า แล้ว...ตรูจะรู้มั้ยเล่าคะเพื่อน...

"ไม่รู้อ่ะ..แต่บีคิดดูนะ ผู้ชายอายุเท่านี้แล้ว คงหมดเรื่องเล่น ๆ ที่จะพาผู้หญิงเข้ามาอยู่ในบ้านแล้วแหละ ถ้าเค้าไม่คิดจะจริงจังกับใครอ่ะ...."

"เออ..ชั้นเข้าใจ..ว่าแต่แกคลิ๊กเค้าได้ไงฟระ"

"ไม่รู้..ก็มันคลิ๊กไปแล้วนี่นา เค้าเองก็ไม่ใช่สเป็คชั้นสักหน่อย แค่พอคุยแล้วรู้สึกว่าเค้าน่ารัก คุยกันรู้เรื่อง นิสัยคล้าย ๆ กันเท่านั้นเอง..แล้วก็อย่างที่บอก..ชั้นดันรู้สึกว่า..มันคงปลอดภัยล่ะมั้งที่จะชอบเค้า เพราะถึงไงเค้าก็คงชอบชั้นไม่ได้อยู่แล้ว"

เออ..เป็นตรรกะที่ห่วยมากเลยใช่มั้ยคะ อิชั้นมักจะระวังตัวเสมอสำหรับ "หนุ่มโสด" เพราะคิดว่าขืนเปิดใจให้..โอกาสที่จะไปไกลกว่าการเล่น ๆ กัน มันมีมากกว่านั้น..แต่หากแค่รู้สึกดี ๆ กับคนที่ "มีพันธะ" แล้ว อย่างน้อย พันธะนั้นก็จะดึงให้เค้าไม่คิดอะไรไปไกลกับอิชั้นมากกว่าที่เป็นอยู่

"โฮ้ยยย..ยุคนี้มันยุคอะไรแล้วแก เค้าเรียกยุคนิยมกิ๊ก ยิ่งไอ้พวกไม่โสด ๆ ทั้งหลายเนี่ยนะ ยิ่งตัวดีเลย พวกโสดสิ..ปลอดภัยกว่า....หัดตามโลกเค้าให้ทันซะบ้างนะแกนะ"

ฮือออออออ...ตรูรู้แล้วว้อย..นาทีนั้นอิชั้นเข้าใจ....แต่ทำไงได้..ก็มันชอบเค้าไปแล้วนี่หว่า...ฮือออออออ....ขอบใจมากฟร่ะเพื่อน..ที่ไม่ได้ช่วยให้ชั้นรู้สึกดีขึ้นเลย

.....................

หกโมงเศษ..อิชั้นก็พาตัวเองกลับมาถึงบ้าน ด้วยอาการกระปรกกระเปรี้ยค่ะ..

ภายนอกน่ะ ยังรื่นเริงแจ่มใสเหมือนเช่นทุกวันนะคะ แต่ในใจมันต่างกันราวฟ้ากับเหว

แม้กระทั่งแสงตะวันลาไปแล้ว เชื่อมั้ยคะ..อิชั้นก็ยังพลิกดูโทรศัพย์มือถือตัวเองอยู่อย่างนั้นแหละ..

ขอข้อความสั้น ๆ สักข้อความจากเค้า..ก็ยังดี...

..ทำไมคุณ..ไม่ตอบอะไรเลย..

ไม่พูด..ไม่บอก..ไม่อะไรสักอย่าง..

คุณแค่รับรู้ความรู้สึกส่วนลึกในใจชั้น แล้วก็ทิ้งมันไว้อย่างนั้น..คุณใจร้ายอย่างนี้เสมอรึเปล่าคะ

"ปิ๊บบบ...."

กำลังนั่งอัพบล้อก น้ำตาท่วมจออยู่เลยค่ะ..เสียงเตือนมี sms เข้าก็ดังขึ้นในความเงียบ..

....................

ฮืออออ ๆ..เล่าไม่จบอีกแล้ว....ฮืออออออ...

ทำไมเป็นคนแบบนี้ก็ไม่รู้ ทำอะไรไม่เคยสำเร็จสักอย่าง ตั้งใจจะรวบรัดให้มันจบไปเลย แต่มันทำไม่ได้อ่ะ..ขอโทษด้วยนะคะ..ฮือออออออ~




Create Date : 21 กรกฎาคม 2549
Last Update : 21 กรกฎาคม 2549 7:34:20 น. 11 comments
Counter : 1350 Pageviews.

 
เข้มแข็งนะ ขอให้ทุกอย่างดีขึ้น และสมหวัง


โดย: Kontonnum วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:02:20 น.  

 
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สักวันเราต้องสมหวัง


โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์ ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:18:16 น.  

 
ขอให้รักนี้กลับคืน สมหวังและเป็นจริง ครับ


โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:20:47 น.  

 



ทำใจให้สบายนะคะ....

เป็นกำลังใจเสมอค่ะ


โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:45:46 น.  

 
เมื่อเวลาผ่านไป ทุกอย่างก็จะดีขึ้น

เป็นกำลังใจให้นะครับ...


โดย: เทวดาน้อย IP: 124.121.92.160 วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:23:49 น.  

 
สงสารจัง เอาเพลงปลอบใจไปซักเพลงนะ ไม่รู้เกี่ยวกันมั๊ย เผื่อเจ้อ่านแล้วอาจจะรมณ์ดีขึ้นบ้าง

เพลงหน้าที่ของเด็กชิน ฉบับ ปรับปรุงข้อความใหม่ โดยศิลปินนิรนาม

...เด็กเอ๋ย เด็กชิน ต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน... เด็กเอ๋ย “เด็กชิน” ต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน
หนึ่งนับถือ “ตระกูลหนา”
สองรักษา “ความเลว” มั่น
สามเชื่อ “โคตรเหง้าพจมาน”
สี่วาจานั้นต้อง “สร้างความร้าวฉาน”
ห้ายึดมั่น “ข้างพวกกู”*** หกเป็นผู้รู้ “รักคนพาล”
เจ็ดต้อง “อิจฉาเข้าสันดาน” ต้องมานะบากบั่น “ข่มขู่คนค้าน”**
แปดรู้จัก “โกงสะบัด”
เก้า “ตระบัดสัตย์” ตลอดกาล น้ำใจ “นักกินเมืองล้างผลาญ” ให้เหมาะแก่กาลสมัย “ชาติทักษิณา”
สิบทำตนให้ “ไร้ประโยชน์ล้อบาปบุญคุณโทษเร่งขายชาติศาสนา”
เด็กสมัย “ชาติทักษิณา” จะเป็นเด็กที่พา “ชาติล่มจมเอยฯ”
เด็กเอ๋ย “เด็กชิน” ต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน เด็กเอ๋ย “เด็กชิน” ต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน


โดย: ประกอบ IP: 58.64.125.154 วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:58:37 น.  

 
หือๆๆๆ คุณแหม่มมม เล่าไม่จบอีกแล้ว

วันนี้กับวันก่อน ๆ ที่ได้อ่าน คนละฟีลกันเลยเนอะ

ไม่เป็นไรนะคะ เอาใจช่วยให้คุณแหม่มผ่านพ้น

แล้วจะมาอ่านบ่อยๆ นะคะ คุณแหม่ม สู้ๆๆ


โดย: Ta Pling วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:12:39:07 น.  

 
เอาใจช่วยให้กลับมาสดใสอีกครั้งนะคะ ...

ขอให้คืนนี้ผ่านไปเร็ว ๆ


โดย: bird-narak วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:16:04 น.  

 
เห็นใจจริงๆค่ะ เพราะอาการเดียวกันเลย แทบจะกอดมือถือนอนอยู่แล้ว เลยไม่รู้จะปลอบว่างัยนอกจากขอให้มันผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ

เพราะตัวเองก็รอเวลาที่ผ่านไปแต่ละวันแต่ละนาทีเหมือนกัน รอว่าเมื่อไหร่มันจะนานพอที่จะทำให้เราชา และไม่รู้สึกอะไรกับมันอีกแล้วอ่ะค่ะ


โดย: บรรณภรณ์ วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:03:45 น.  

 
เห็นใจนะคะ

แต่ชักไม่แน่ใจว่าโดนหลอกให้ตามอ่านอีกหรือเปล่า...



โดย: Love U forever. วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:58:13 น.  

 
อ่ะ..เพื่อนๆเข้ามาให้กำลังใจแหม่มกันเพียบเลย...


โดย: pooktoon วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:18:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

i'm not superman
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




ผู้ใหญ่ไซส์ S ที่พยายามจะทำให้ชีวิตมีความสุขไซส์ L
เสมอ~

...................

สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๘ ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน Blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ใดฝ่าฝืน จะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

..................................

ถ้าอยากมีความสุขหนึ่งปี ก็แค่ถูกหวย แต่ถ้าอยากมีความสุขตลอดชีวิต ก็จงรักงานที่ทำ~













Friends' blogs
[Add i'm not superman's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.