กลบเกลื่อน~
ง่า..อายอยู่เหมียลล์กันวุ้ย..
รีบ ๆ อัพบล้อกดีกว่า จะได้กลบเกลื่อนไอ้เจ้าบล้อกหน้าที่แล้วอ่ะ (ฮา)
อ่ะ..มาดูกันเนาะ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตอันราบรื่น(สะอื้นฮัก) ของอิชั้นเมื่อวานกันบ้างอ่ะนะคะ
...............
เมื่อวานนี้ช่วงเช้า อิชั้นพร้อมกับพี่สะใภ้ซึ่งเป็นผู้บริหารหอพักข้างเคียงได้ทำการแท็คทีมกันไปยื่นหนังสือร้องเรียน กรณี "ผับ" แถวบริเวณถนนหลังหอพักของเราทั้งคู่ เปิดเกินเวลาและส่งเสียงดังรบกวนผู้อยู่อาศัยในหอพักมาอ่ะนะคะ
งานนี้น้อง ๆ ที่ตึกให้ความร่วมมือกันเป็นอย่างดีค่ะ ต่างคนต่างพากันมาช่วยลงชื่อร้องเรียนกันเป็นแถ้ววว..ยิ่งน้อง ๆ ที่เรียนสายวิทยาศาตร์การแพทย์ แทบจะขอลงชื่อกันคนละ 2 รอบเลยด้วยซ้ำ (เอ่อ..คุงน้องขา มันจะดีเหรอคะคุงน้องง )
สาเหตุใหญ่ ๆ ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ เพราะคุณผับริมรั้วด้านหลังของอิชั้น แกเล่นจ้างวงดนตรีมาเล่นดนตรีสด ทุบกลองชุดเสียงดัง Dhomm Dhomm ประหนึ่งเป็นสาวกหนูทาทา ซะงั้น
หนัก ๆ เข้า ไอ้เสียงกลองแปดหลอดที่สะเทือนเลื่อนลั่นออกมาจากหลังคาโรงยิมของคุณผับนี่ ก็ส่งผลให้น้อง ๆ นักศึกษาแพทย์ อ่านหนังสือหนังหากันมิได้ น้อง ๆ บางรายอาการหนัก ถึงขั้นอาเจียรกลางดึก โทร.ไปร้องไห้กับผู้ปกครองเลยก็มี..พอเดือดร้อนกันหนัก ๆ เข้า..มันก็ร้อนมาถึงอิชั้นสินะคะ เพราะน้อง ๆ ที่อยู่ร่วมชะตากรรมเดียวกัน พากันตบแถวแจ้งจะย้ายออกกันเป็นกระบิ
อย่ากระนั้นเลย..เพื่อเป็นการรักษาสิทธิส่วนบุคคลของเด็ก รักษายอดห้องพักของหอ.(ประการหลังนี่สำคัญอย่างยิ่งยวดเฮ่าะ..) อิชั้นก็เลยจำเป็นที่จะต้องออกหน้า ทำหนังสือหนังหาไปยื่นให้กับทาง นิติกรของ องค์การบริหารส่วนตำบล เพื่อให้มาจัดการ "ปิด" หรือ "ระงับ" การส่งเสียงดังที่ก่อความเดือดร้อนรำคาญให้กับคนอื่นของอาคุงผับเจ้าปัญหานี่ให้หน่อย..ซึ่งก็ดีเฮ่าะ..พี่ ๆ ที่ อบต.เค้าก็ตกปากรับคำกันเป็นอย่างดี..ก็ต้องขอขอบคุณงาม ๆ กลางหว่างอกของคุณพี่ อบต.ทั้งหลายมาณ.โอกาสนี้ด้วยละกันนะคะ..
ออกจาก อบต.มาได้ก็เกือบเที่ยงแล้วค่ะ อิชั้นขับรถเข้าเมือง ไปซื้ออุปกรณ์มาให้ช่างที่ตึกนิดหน่อย กว่าจะกลับเข้ามาก็ปาเข้าไปเกือบบ่ายสาม นั่งยังไม่ทันหายเหนื่อยเลย น้องส้ม เจ้าของห้อง 3108 ก็เดินหน้ามู่ทู่มาอ้อนถึงที่โต๊ะทำงานของอิชั้น
"มันท่วมอีกแล้วอ่ะ พี่แหม่มมมม~"
ใช่ค่ะ ท่านผู้ชม..น้ำทิ้งที่ใช้กันทั้งตึก มันดันมาเอ่อท่วมระเบียงห้องด้านข้างของหนูส้มอีกแล้ว..ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้น อิชั้นและป้าแม่บ้าน ก็ไล่ลอกท่อกันจนมือไม้ถลอกปอกเปิกกันไปหมดแย้ว แต่ปัญหามันก็ยังไม่จบ
ครั้งนี้เป็นครั้งที่สี่แล้วกระมังคะ ที่หนูส้มเดินหน้าระเหี่ยมาแจ้งให้อิชั้นไปแก้ปัญหาอุทกภัยในห้องพักให้
"..คราวนี้มันไม่ได้เอ่อที่ระเบียงห้องเจ้าส้มอย่างเดียวนะ มันเอ่อที่ห้อง เดือน(3103) แล้วก็ห้อง 3109 ด้วย" ป้าแม่บ้านเยี่ยมหน้าเข้ามาบอก
อ้าว..ๆ ..ตายละเหวย..นี่แสดงว่าไอ้ที่อิชั้นแก้ปัญหากันด้วยการลอกท่อน้ำทิ้ง,ใส่ผงโซดาไฟละลายการอุดตันลงในท่อ,ใช้จุ้บดูดน้ำ ดูดน้ำทิ้ง มันช่วยอะไรน้อง ๆ ไม่ได้เลยเร๊อะ..แล้วนี่ปัญหามันเกิดขึ้นตรงไหนกันแน่ละเนี่ย
"พี่แหม่มต้องรีบแก้ให้ส้มน๊า..ม่ายงั้นส้มจะย้ายหอ.แล้วด้วย"
แหงะ..ประโยคนี้อย่าพูดดดดดสิน้องรัก..มันแสลงใจพี่รู้ป่าวจ๊ะ  ช่วงนี้ยิ่งหาลูกค้าเพิ่มยาก ๆ อยู่นะเฟ้ย
"เดี๋ยวพี่จัดการให้..ป้าแม่บ้านไปเอาสายยางมาทีสิคะ เดี๋ยวแหม่มจะลองแหย่สายยางลงไปตามท่อน้ำทิ้งดู เผื่อมีอะไรอุดตันมันจะได้หลุด.."
อิชั้นมั่วนิ่ม พยายามหาวิธีรักษาทางอื่น
แต่จนแล้วจนรอด..แยงแล้ว แยงอีก...มันก็ไม่เสร็จ เอ๊ย..ไม่สำมะเร็จซะที น้ำขุ่นคลั่กที่ไหลเอ่อขึ้นมาตามท่อระบายน้ำ ก็ยังคงท่วมขังเหมือนน้ำตาอิชั้นยามอกหักเมื่อสามเดือนก่อนมิมีผิด 
ทำไงดีฟระ..
อิชั้นกำลังจะถอดใจลาแล้วเจียว..ถ้าไม่เผอิญว่านึกขึ้นได้ว่าคงต้องลองใช้ปลายไม้ หรือปลายท่อพีวีซีด้ามสั้น ๆ ที่พิงอยู่ข้างตึก กระทุ้งปลายท่อน้ำทิ้งที่ดิ่งลงมาจากตึกลงบ่อพักข้างห้องเจ้าส้มดูเสียหน่อย
..เหมือนโชคช่วยเฮ่าะ..แค่ลองใช้ปลายท่อพีวีซีลองกระทุ้ง ๆ ที่บริเวณปากท่อน้ำทิ้งที่อยู่ใต้น้ำขุ่นคลั่กในบ่อเก็บน้ำชั่วพักเดียว..สิ่งแปลกปลอมที่เหมือนจะอุดตันปากท่ออยู่ก็ค่อย ๆ หลุด ลอยตุ้บป่องออกมาทีละน้อย ๆ..
สภาพของเจ้าก้อนที่ว่า ดูคล้ายเขม่าก้อนแข็งสีเทา ร่วน ๆ อ่ะนะคะ อิชั้นเพิ่งมารู้ตอนหลังว่า ไอ้เจ้านี่แหละ เป็นพวกไขมัน,เศษผม,เศษสบู่ และอื่น ๆ อีกจิปาถะที่เกาะและอุดตันอยู่ในท่อน้ำทิ้งจากในตัวตึก พออิชั้นประโคมใส่ผงโซดาไฟลงไปหลาย ๆ ครั้งเข้า มันก็ไปกัดไอ้เจ้าพวกเศษซากอารยธรรมที่ว่า ให้ออกมาอุดตันอยู่ที่ปลายท่อน้ำที่จะลงไปยังบ่อ..
และพอก้อนหมักหมมพวกนั้นถูกอิชั้นกำจัดออกจากปลายท่อได้ปั๊บ..น้ำที่ขังเอ่ออยู่ตามระเบียงห้องพักของน้อง ๆ ทั้งสามห้องก็ลั่น "โครกกกกกก..." แล้วก็ไหลเลื่อนเคลื่อนทัพลงมายังบ่อน้ำทิ้งพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
..งานนี้ต้องยกผลงานให้ตัวอิชั้นเองค่า (ตรู..ไม่มีใครชม ชมตัวเองก็ได้วุ้ย ) นี่ถ้าอิชั้นไม่ลองผิดลองถูก แก้ปัญหาแบบบ้าเลือดอย่างที่ทำอยู่นี่ มีหวัง วันนี้พรุ่งนี้อิชั้นอาจต้องเสียลูกค้าดี ๆ ไปถึงสามห้องเลยก็ว่าได้
................
ห้าโมงเย็นโดยประมาณ อิชั้นก็ไปวิ่งพล่านอยู่ในสวนหย่อมกลางมอ.อีกตามเคยเฮ่าะ..
ตามจริงแล้ว ก่อนมาวิ่งรอบนี้อิชั้นก็เริ่มรู้สึกเจ็บ ๆ ช่วงสะโพกอยู่นิดหน่อย (สงสัยคงจะบู๊กับการแก้ปัญหาท่อน้ำอุดตันมากไป ก็เล่นนั่งขดวิดน้ำใต้อ่างซิงค์ตรงระเบียงห้องพักของน้องเป็นชั่วโมง !!)..แต่ด้วยความที่ "อยาก"จะวิ่งออกกำลังกายเหมือนทุกวัน อิชั้นจึงดันทุรังโดยมิได้ประมาณสังขารตัวเองแม้แต่น้อย
ได้ผลสิคะ..
แค่วิ่งรอบสวนหย่อมแค่สี่รอบ ช่วงเอวและสะโพกซีกขวา ระเรื่อยไปถึงบริเวณน่องของอิชั้นเกิดอาการเสียวปลาบ..
ง่า..เป็นเรื่องแล้วไงล่ะ
อิชั้นปาดเหงื่อก่อนจะค่อย ๆ เดินกระเผลกกลับไปที่รถ..นี่อิชั้นจะเดี้ยงจนเดินลำบากไปถึงวันพรุ่งนี้มั้ยล่ะคะเนี่ย..
อื้ออ..~
.........
| Create Date : 09 มกราคม 2550 |
| Last Update : 9 มกราคม 2550 21:31:12 น. |
|
40 comments
|
| Counter : 1532 Pageviews. |
 |
|
|
)
ช่วงนี้ยิ่งหาลูกค้าเพิ่มยาก ๆ อยู่นะเฟ้ย
เพราะข้อฟามมันจะเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่เรื่อยง่ะ
จ๊ากๆๆ เค้าโดน Tag แล้วว้อย..พี่โมทำกะเค้าด้าย..อิอิ ตะเองปายไม่ทันพี่โมแล้ว...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
ป้าแหม่มเก่งที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด
น้ำล้งน้ำล้นก็แก้ได้ สาวเก่งสาวแกร่ง โย่ ๆ ๆ ๆ
แต่อย่าลืมนะ พระเอกนิยายต้องชื่อประกอบนะตัวเอง