กลิ่นปลาหมึก หอมชื่นใจ (เหร๋อออ)~
ใคร ๆ ก็ล้วนมีปัญหากันได้ทั้งนั้นล่ะ ทุกคนต่างมีช่วงเลวร้าย แต่เราต้องสละช่วงที่ดี ๆ เพราะช่วงที่เลวร้ายด้วยงั้นเหรอ
i'm not superman
....................
14 มีนาคม 2553~ข่าวอันไม่น่าจะดี
ช่วงนี้ออกแนวจะเครียด ๆ เล็กน้อยเฮ่าะ..ส่วนใหญ่ไอ้ที่เครียดก็เรื่องงาน เรื่องเงินนี่แหละ เพราะรายรับเข้ามาน้อย (จริง ๆ ก็ไม่น้อยนา) แต่รายจ่ายมันเยอะ เยอะซะจนเดี๋ยวนี้อิชั้นต้องใช้วิธี จด..รายการที่ต้องจ่ายตามลำดับไหล่ จะได้ดูว่า จะเอาเงินที่ไหนมาแปะ หรือจะเอาเงินก้อนไหนหมุนออกไปได้ก่อน โชคไม่ดีที่ไม่มีทรัพย์สิน เจ็ดหมื่นแปดพันล้าน ที่ถึงแม้ถูกยึดทรัพย์ไปมั่งก็ยังเหลืออยู่ตั้งครึ่งตั้งค่อน ก็เลยยังต้องปากกัดตีนถรีบอยู่เช่นนี้..อ่ะนะ..ขอเอี่ยวการเมืองสักหน่อยเถิ้ดดด..เห็นแล้วมันเคืองลูกตา เคืองหัวใจชะมัด ทำไรไม่ได้ก็ขอฟาดหัวฟาดหางอยู่แบบนี้ได้มั่งก็ยังดีอ่ะนะ
เมื่อวานอิชั้นต้องออกจากบ้านไปที่ตึกตั้งแต่เช้าเลยอ่ะ..ไปไม่ไปเปล่า อิชั้นต้องหนีบ "ซับเมิร์ท" ตัวใหม่ไปเปลี่ยนให้ที่ตึก 3-6 ด้วย เนื่องจากซัมเมิร์ทตัวเดิม อยู่ดี ๆ มันก็วางชีวาวายไปซะงั้น..(นายแม่แซวอิชั้นว่า อยู่ดี ๆ ก็เสียตังค์ 555) และเพราะมันสิ้นชีพไปโดยไม่มีอาการบอกล่วงหน้านี่แหละ ทำให้น้อง ๆ ที่ตึกอิชั้นต้องพากันเหาะระเหินไปอาบน้ำหอ.เพื่อนบ้าง/มาอาศัยอาบน้ำที่ออฟฟิศอิชั้นบ้าง กันพัลวันตั้งแต่เมื่อคืน นี่ถ้าเกิดซับเมิร์ทมันเสียวันอาทิตย์ ซึ่งเป็นวันที่ร้านขายอะไหล่ปิด มีหวัง..เด็ก ๆ ที่ตึกอิชั้นต้องมีกลิ่นเหมือนปลาหมึกแห้งล่องลอยกันเต็มตึกแน่ ๆ..เหอ ๆ ๆ อร่อยกันไปตาม ๆ กันเลยน้องเอ๊ย..
................
ซ่อมซับเมิร์ทเสร็จ ช่วงบ่ายอิชั้นก็หอบเงินไปจ่ายค่าเสาเข็มที่ต้องชำระเพิ่มเติมให้ช่างออดที่หน้างานค่ะ..จ่ายเงินแล้วก็เลยมีเวลาเก็บภาพหน้างานมาฝากกันนิดหน่อย เรื่องงานก่อสร้างก็ยังคงดำเนินไปด้วยดี แต่ก็อย่างว่าล่ะนะ..ในเมื่องานเดิน เงินก็ไวหน่อย..เล่นเอาช่วงนี้อิชั้นทำงานหัวหกก้นขวิด แต่ก็ยังไม่ค่อยจะพอใช้จ่ายไอ้สิ่งที่จำเป็นอยู่ดี
บ่นไปงั้นแหนะ..มีหนี้ไม่จ่าย ไม่ใช่สไตล์ของอิชั้นอยู่ละ
มาดูหน้างานกันดีกว่าเนอะ
หลังจากที่ทำพิธีตั้งเสาเอก-เสาโท อาคารที่ 2 ไปเมื่อวันที่ 10 มี.ค ที่ผ่านมา เสาทุกต้นก็ตั้งตระหง่านจนเกือบครบเฮ่าะ
ช่างออดพยายามเร่งงานสุดฤทธิ์ เพราะช่วงนี้อากาศแปรปรวนน่าดู เดี๋ยวร้อนจัดเดี๋ยวแดดหุบ บางวันครึ้ม ๆ เหมือนพระพิรุณจะโปรยสาย ช่างออดบอกว่า ขืนไม่รีบตั้งเสาหล่อตอหม้อ เทพื้นชั้น 1 ให้แล้วเสร็จ เกิดฝนตก..รถปูนมีหวังเข้าหน้างานไม่ได้แน่ ๆ เพราะหน้าดิน 99% ตอนนี้เป็นดินดอนที่ขุดจากก้นหลุมขึ้นมาแปะ ๆ ไว้บนถนนรอบ ๆ กำแพงทั้งนั้น
ถ่ายย้อนกลับไปทางด้านหน้าค่ะ รถปูนของ cpac มาเทตอหม้อเพิ่มเติม อิชั้นกับนายแม่ถูกใจอยู่อย่างนึง คือช่างออดไม่ได้เป็นแค่ผู้รับเหมาที่เอาแต่เดินสั่งงานแล้วกลับไปนั่งตากแอร์อยู่ออฟฟิศเท่านั้น แต่ยังลงมือทำงานพร้อมลูกน้องด้วยทุกวัน ผู้รับเหมาแบบนี้แหละ ที่จะขับเคลื่อนหน้างานให้ไปไวยิ่งขึ้น ลูกน้องทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ไม่อู้งานเมื่อเจ้านายมองไม่เห็น
ตอหม้อที่ทำการเทเรียบร้อยแล้ว เริ่มมีการเกลี่ยคอดินกลบค่ะ จริง ๆ งานส่วนรากฐานนี่แหละที่เป็นงานที่สำคัญที่สุด พ้นจากตรงนี้ไปได้ ก็ใจชื้นขึ้นเยอะแล้ว
ไปดูอาคารหลังแรกด้านในกันบ้าง ที่เห็นตั้ง ๆ อยู่นั่น มิใช่เสาโฮปเวลล์เน้อ แต่เป็นตุ๊กตาไม้ (ศัพย์การช่างอ่ะ) ที่ช่างตั้งเอาไว้เดินคานชั้น 2 ช่วงนี้ก็เป็นช่วงบ่มเสาให้แข็งแรงด้วยสักระยะ แล้วย้ายหน้างานไปที่อาคารหน้าก่อน นับว่าเป็นการทิ้งระยะที่ไม่เสียเวลางานเลยแม้แต่น้อย
อิชั้นชอบไปดูหน้างานค่ะ รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่เห็นงานคืบหน้าไปเรื่อย ๆ ถึงแดดจะร้อน ตัวจะแดงไปบ้าง แต่มันก็คุ้มค่ากับการที่เราได้เห็นสิ่งที่เรารักกำลังก่อร่างสร้างขึ้นมาเป็นรูปเป็นร่างอ่ะเนอะ
..............
ช่วงเย็นมีโอกาสคุยกับเด็ก ๆ บนตึกที่มาจ่ายค่าห้องพักนิดหน่อยค่ะ เด็ก ๆ หลายคนให้ข้อมูลตรงกันว่า..ปีหน้า ม.นเรศวร จะ งดเปิดเรียนช่วง summer สำหรับนิสิตภาค ป.ตรี แล้ว (ฮ่วย)  นั่นส่งผลทำให้ ห้องพักของอิชั้นต้องว่างยาวอีก 2-3 เดือนแน่ะ แถมยังมีข่าวแว่ว ๆ มาว่า ท่านอธิการบดี วางนโยบายว่าต่อไป..มหาวิทยาลัย จะรับเด็กปี 1 น้อยลงทุกปี เพื่อเป็นการ บรีฟ..ให้เด็กที่จบออกไปสู่แวดวงการงาน มีประสิทธิภาพมากขึ้น ไม่ใช่ผลิตแต่ปริมาณโดยหาคุณภาพไม่เจอ เล่นเอาอิชั้นหนาว ๆ ร้อน ๆ เพราะเพิ่งจะลงทุนงานใหม่ไปหลายสิบล้านเกิบอยู่  ..ลูกค้าน้อยลง..หมายถึง เงินที่จะหมุนกลับเข้ามา ย่อมน้อยลงด้วย..แถมคู่แข่งยังมากขึ้นทุกปี(จะมาทำไมกันนักกันหนาฟระ) หนี้สินก็ยังต้องผ่อนชำระพะรุงพะรังอีก  ช่างเป็นอะไรที่ท้าทายโชคชะตาซะเหลือเกิน..ก็ได้แต่ภาวนาให้การรับเด็กปี 1 ในปีการศึกษาหน้านี้ ไม่น้อยลงฮวบฮาบซะจนทุกอย่างในมืออิชั้นมันพลอยยุ่งยากเกินไปนักด้วยอ่ะนะคะ
เป็นข่าวที่ไม่ค่อยดีสำหรับอิชั้นเอาซะเลยเชียว..
................
เฮ้อ..
i'm not superman
| Create Date : 13 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 14 มีนาคม 2553 9:17:26 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 3388 Pageviews. |
 |
|
นั่นส่งผลทำให้ ห้องพักของอิชั้นต้องว่างยาวอีก 2-3 เดือนแน่ะ แถมยังมีข่าวแว่ว ๆ มาว่า ท่านอธิการบดี วางนโยบายว่าต่อไป..มหาวิทยาลัย จะรับเด็กปี 1 น้อยลงทุกปี เพื่อเป็นการ บรีฟ..ให้เด็กที่จบออกไปสู่แวดวงการงาน มีประสิทธิภาพมากขึ้น ไม่ใช่ผลิตแต่ปริมาณโดยหาคุณภาพไม่เจอ เล่นเอาอิชั้นหนาว ๆ ร้อน ๆ เพราะเพิ่งจะลงทุนงานใหม่ไปหลายสิบล้านเกิบอยู่ 
..ลูกค้าน้อยลง..หมายถึง เงินที่จะหมุนกลับเข้ามา ย่อมน้อยลงด้วย..แถมคู่แข่งยังมากขึ้นทุกปี(จะมาทำไมกันนักกันหนาฟระ) หนี้สินก็ยังต้องผ่อนชำระพะรุงพะรังอีก 
ช่างเป็นอะไรที่ท้าทายโชคชะตาซะเหลือเกิน..ก็ได้แต่ภาวนาให้การรับเด็กปี 1 ในปีการศึกษาหน้านี้ ไม่น้อยลงฮวบฮาบซะจนทุกอย่างในมืออิชั้นมันพลอยยุ่งยากเกินไปนักด้วยอ่ะนะคะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
