กรี๊ดดดดดดด เจิมอีกแล้ว
สวัสดีค่ะ น้องแหม่มคนเก่ง^^
วันนี้พี่หมีซมซานมาอ้อนน้องค่ะ วานนี้กระหน่ำเข้าไปหลายขนาน
น้ำหนักขึ้นวันเดียวเกือบกิโล เอิ๊กส์
ฮือ ฮือ แถมไม่คุ้มอย่างแรง เพราะมื้อกลางวันอาหารก็ไม่ได้อร่อยอะไรมากมาย
ฮือ ฮือ เรื่องมันเศร้า

พูดถึงยายยิ้มแล้ว กำลังรอดูตอนหน้าค่ะ จะมาเป็นตอนที่สอง

เห็นอาหารแล้วพาลเลิกไดเอทไปชั่วคราว ๆ 555

เห็นวัดแล้วทำให้คิดถึงวัดที่เมืองไทยจังค่ะ เป็นคนที่ละอายชั่วกลัวบาปเช่นกัน

หวัดดีจ้ะ
เข้ามาขอส่วนบุญ เอ๊ะ ฟังแล้วเหมือนเปรต ไม่เอาๆ เข้ามารับส่วนบุญด้วยคน แล้วก็ขอแบ่งบุญของเขาให้ด้วยล่ะ เพราะวันนี้ไปใส่บาตรมาล่ะ

ละอายชั่ว กลัวบาป เรียกว่า หิริโอตตัปปะ เป็นธรรมอันส่งผลให้เป็นเทวดานะนั่น ไม่ใช่จิ๊บจ๊อย

นอกจากลัวบาปแล้ว จะให้ดี ก็ต้องชอบทำบุญด้วย ไม่งั้นเสมอตัว ไม่มีดีไม่มีชั่ว เหมือนพวกไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด

เข้ามาบอกว่า กำลังเขียนบล้อคใหม่อยู่ แต่รูปเยอะมากๆๆๆ++++
ดังนั้นอาจจะสักสองสามวันล่ะ กว่าจะเสร็จ

ไปละนะ ปวดท้องแล้ว

อนุโมทนาบุญด้วยครับ คุณแหม่ม
ไหว้พระ ได้บุญ สุขใจครับ

อู้งาน แต่ได้ทำบุญ...ก็สบายใจดีนะค่ะ....

ขอบอกว่าหอยแมงภู่กระทะร้อน..น่าทานมาก

อยากกินหอยทอดอะ

คุณแหม่มสวัสดีค่ะ...วันนี้แวะมาส่งเข้านอนแต่หัวค่ำค่ะ..นอนหลับฝันหวานนะคะ ^^

ปล. อิอิ ชอบพรจังขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ สาธุ

สวัสดีค่ะคุณแหม่ม

เอ .. เมื่อเช้าสงสัยว่าเราแว๊บไปบล็อกเก่าแหงๆ
เพราะว่าเปิดหน้าบล็อกของวันก่อนไว้ แบบว่ายังไม่ได้
รีสตาร์ทก็จะเป็นหน้าบล็อกเก่าน่ะค่ะ เลยไปทักทาย
กันทางโน้น แต่ว่าวันนี้คลิกตอบเม้นท์จากบล็อกมา
ก็เจอบล็อกนี้เลย ... เลยได้คุยกันเรื่องใหม่ดีกว่า

ว่าแล้วจริงนะค่ะ เวลาจิตใจไม่สงบ ไม่สบาย
ก็อยากไปไหว้พระ กราบพระ แต่ว่าเราไม่ค่อยได้แว๊บ
ไปวัดเลยค่ะ บอกจริงๆ ว่า มันไม่นิ่งถ้าไปนั่งคนเดียว
เพราะฉะนั้นทางที่ดีเลยคือ วิ่งเข้าห้องพระ กราบพระ
แล้วก็สวดมนต์ทั้งหมด 1 รอบที่มีในหนังสือ ... ช่วงเวลา
นิ่งๆ ของเราก็อยู่ช่วงนั้นล่ะค่ะ สบายพอควร .. ก็เรียกว่า
ดีกว่าไม่ได้ทำไรเลยนะค่ะ


อาหาร 1 จาน .. เห็นยามสี่ทุ่มมันหิ๊วหิวล่ะค่ะคุณแหม่ม
ทรมานกายและใจจัง


คำถามที่ถามไว้ว่า ภาพที่ถ่ายแปะบล็อก
เป็นผลจากกล้องตัวใหม่หรือเปล่า ... ตอบเลยว่า
ใช่บางส่วนค่ะ แต่ว่าอย่างภาพขนมเป็นกล้อง
ตัวเก่าค่ะ

ขอหอยแมงภู่กระทะร้อนสอง หิวเลย...

อนุโมทนาบุญด้วยเทอญ

ดีแล้ว..ทำบุญเยอะๆ

ว่าแต่อยากจะทำทานด้วยไหม?

มีสัก 500 ไหมอ่ะ??? ฮี่ๆๆ

ไม่ได้มาทักเพิ่งออกมาจากป่าจ่ะ

คุณแหม่มสบายดีนะ...

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแหม่ม


อิ่มทั้งท้อง อิ่มทั้งบุญเลยนะครับ อิอิอิ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบล็อกนะค๊าาา

จะพยายามอัพบ่อยๆค่ะ อยากอัพบ่อยๆเหมือนกัน (แต่ไม่รู้จะอัพอะไรดี)

อนุโมทนาบุญค่ะ

สวัสดีเช้าวันจันทร์วันแรกของสัปดาห์
มีความสุขตลอดวันค่ะ

สาวแหม่ม..คนขยัน
เหลนตรังๆน่ารักเน้อ

รูปแรกเห็นแล้วหิวเลยครับคุณแหม่ม 5555+

รูปสุดท้ายน่ารักมากครับ อิอิ



อรุณสวัสดิ์นะครับคุณแหม่ม ^^

เมื่อก่อนผมก็ทนงตนว่าเป็นคนอ้วนยากผอมง่าย แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นคนอ้วนเฉพาะตรงพุง น่ารักมากเชียวแหละ

เข้ามาบอกว่า ตูนีเซียภาคสอง เสร็จแล้ววววววว
สดๆ ร้อนๆ ออกจากเตาเมื่อกี้นี้เองจ้า

คิดถึงงงง

อยากลิ้มรสมั่งค่ะ คำว่า อ้วนยากผอมง่าย lol

สวัสดีค่ะ โมทนาด้วนนะคะ

วัดนี้อยู่พิษณุโลกเหรอคะ ยังไม่เคยแวะไปกราบพระเลย
น่าสนใจดีค่ะ

แล้วคุณแหม่มทำงานเสร็จยังล่ะเนี่ย ไม่ได้อู้นะ
-----------
เรื่องเที่ยวเพื่อดูบ้านเมือง ศิลปวัฒนธรรมแบบนี้นั้น คุณลุงหมอ เพื่อนของแม่เราน่ะ รวมทั้งพี่สาวท่านด้วยชอบมาก เที่ยวดูวิวกันอย่างเดียว ชอปปิ้งเรื่องรอง

ท่านเป็นตัวตั้งตัวตีจัดทัวร์ คือ ค้นข้อมูลมาจากที่ต่างๆ ว่าที่ไหนมีอะไรน่าดูบ้าง แล้วก็ร่างโปรแกรมไปให้บริษัททัวร์จัดให้ล่ะ จนเป็นเจ้าประจำกัน เพราะลุงแกเล่นไปเที่ยวปีละหลายรอบ ทั้งในและนอกประเทศ

ทีนี้ แกก็มาชักชวนเพื่อนๆ ให้ไปด้วยกัน นอกจากนั้นแล้วก็เป็นคนในชมรมผู้สูงอายุ เรียกว่า อายุเลยเกษียณกันทั้งนั้น

แม่เราก็จะหนีบเราไปด้วย เพื่อให้ลูกได้ไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา เพราะเราเป็นคนไม่ชอบไปไหนหรอกจริงๆ แล้วน่ะ ก็ไปเป็นเพื่อนแม่บ่อยๆ จนรู้จักกันหมด
พอตอนหลัง แม่ไปไม่ไหวแล้ว แต่ฝากเราให้ไปแทน เราก็เลยกลายเป็นเพื่อนของเพื่อนๆ แม่แทน 55

เรื่องค่าเที่ยว แม่ที่รักจ่ายให้หมดทุกรายการ ก็เป็นแสนอยู่ล่ะนะ ให้เราไปเอง หาไปไม่หรอก 555

แต่การไปเที่ยวกับทัวร์นั้น จะรีบๆและรีบไปหมดนะ ตื่นเช้ามืด รีบแต่งตัว รีบกิน รีบเดินทาง แวะข้างทางเวลาเข้าห้องน้ำก็ต้องรีบ แบบให้เวลา 15 นาที ลูกทัวร์ 20 กว่าคน มีห้องน้ำให้ห้องเดียว อย่างนี้เป็นต้น

เวลาไปถึงสถานที่ให้แวะชม ก็จะให้เวลา 15-20 นาที เพื่อถ่ายรูป ก็รีบๆ ถ่ายกัน ไอ้จะมาแบกขาตั้งกล้อง หามุมสวยๆ น่ะ อย่าหวัง ถ่ายเสร็จเงยหน้ามาอีกที คณะเขาหายไปไหนกันหมดหว่า ต้องเดินไปถ่ายไป ฟังดูเลอะเทอะหน่อยนะ 555

ตอนหลังเราเลยถ่ายเป็นวิดีโอซะเลย มันจะได้เก็บภาพได้ทั่วๆ หน่อย แล้วก็อัดเสียงบรรยาย ให้ลุงหมอแก เพราะแกก็จะถ่ายวิดีโอเก็บไว้ทุกทริปเหมือนกัน

แต่พอแม่ไปสวรรค์แล้ว เราก็เลยอยู่เป็นเพื่อนพ่อ ไม่ไปไหน คุยๆ กับพี่ชายอยู่ว่า ถ้าพ่อบ้ายบายไปแล้ว คราวนี้ ก็จะเที่ยวกันกระจุยล่ะ แต่เปล่าแช่งพ่อนา

คุณแหม่มทำงานเสร็จก็ได้เที่ยวแล้วไม่ใช่เหรอ นับวันเข้านะ สู้ๆๆ

ไว้ไปไหว้พระด้วยคน ชอบ ชอบ

ส่วนอิชั้นเองเป็นพวกอ้วนง่ายผอมยาก กินให้น้อยยังไงก็ยังตัวอ้วนกลม ... (ก็น้อยได้แค่ไม่กี่วินาทีนี่นา อิอิ)

อิจฉาฟ่ะ