Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
10 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
ก็เท่านี้~


10 มกราคม 2553~


เพิ่งกลับมาจากงาน พระราชทานเพลิงศพ ของลุงเขย เมื่อเที่ยงคืนที่ผ่านมานี่เองค่ะ

ค่อนข้างกระทันหันสมควรสำหรับข่าวร้ายครั้งนี้ เพราะอาแปะย้งซึ่งเป็นสามีของป้าระ พี่สาวคนโตของแม่ค่อนข้างจะเป็นคนมีอายุที่แข็งแรงพอสมควร (แปะอายุ 84 แล้วค่ะ เมื่อตอนท่านเสีย) ก่อนเสีย ก็มีโอกาสได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลแค่ 2 วันเท่านั้น และขนาดที่ว่าลูก ๆ ของแปะทั้ง 10 คน ต่างก็มีฐานะดีและมียศมีตำแหน่งมีหน้ามีตากันเกือบทุกคน แต่ "ของนอกกาย" ทั้งหมดที่มีกลับไม่ได้ช่วยอะไรแปะได้มากนัก ไม่ว่าจะใช้เงินใช้ทอง หรือใช้หมอที่มีความรู้ความสามารถมากขนาดไหน

แม่เล่าให้ฟังว่า เพิ่งได้เจอแปะย้งเมื่อตอนมีชีวิตอยู่ เมื่อเดือนธันวาคมที่ผ่านมานี่เองค่ะ..

วันนั้นแม่กับญาติ ๆ ทางฝ่ายเหนือนี่ ไปร่วมงานเลี้ยงเปิดบริษัทใหม่ของเจ๊งิ้ม..ลูกสาวคนนึงของแปะย้ง แปะดีใจที่ได้เจอญาติ ๆ ที่ไปร่วมงานทุกคนอยู่เลย แถมทานข้าว(โต๊ะจีน) ได้มาก ชอบทานเมนูปลาที่ขึ้นโต๊ะวันนั้นเป็นพิเศษ ญาติ ๆ ทุกคนที่ได้เจอแปะในวันนั้นต่างไม่คาดคิดว่าท่านจะจากไปเร็วเช่นนี้

คืนวันที่แปะย้งเสีย...ช่วง 3 ทุ่มเศษ ของเมื่อ 3-4 วันก่อน จะว่าไปจู่ ๆ ก็มีเรื่องแปลกเกิดขึ้นที่บ้านค่ะ

ช่วงนั้น อิชั้นกับแม่นอนดูทีวีอยู่ในห้อง จู่ ๆ แม่ก็หันมาถามว่าได้ "กลิ่น" อะไรมั้ย..

จริง ๆ อิชั้นได้กลิ่นนั้น โชยมาสักพักแล้วค่ะ เป็นกลิ่นเหมือน..อะไรสักอย่างไหม้..ลอยอวลแตะจมูก แต่ก็ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรออกมา แม่ก็ชิงพูดขึ้นมาเสียก่อน เราสองคนแม่ลูกชักไม่ค่อยสบายใจอ่ะนะคะ ต้องออกมาเดินหาต้นเหตุของกลิ่น ด้วยการเดินไปรอบบ้าน แม่ลงทุนเดินขึ้นไปดูบนชั้น 3 ส่วนอิชั้นน่ะเหรอ...ลงไปชั้นล่างของบ้าน เปิดประตูหลัง..แล้วก็ออกไปเดินดมสูดกลิ่น ว่ามันจะมาจากบ้านอื่นได้มั้ยหนอ..

จริง ๆ เพราะกลัวน่ะค่ะ...กลัวว่าใครจะจุดอะไร หรือไฟจะไหม้อะไรโดยที่เราไม่รู้ตัวรึเปล่า..แต่ผลปรากฎว่าสำรวจจนครบทุกที่เท่าที่ทำได้แล้ว..ก็ไม่เจอสิ่งผิดปกติ..

ที่สุด..อิชั้นกับแม่ก็เลยต้องกลับเข้าบ้าน และสักพักกลิ่นก็จางหาย

เที่ยงคืนเศษ..แม่หลับไปแล้ว แต่อิชั้นยังกระสับกระส่ายนอนไม่หลับ (คืนนั้นได้นอนเกือบตี 4 ค่ะ ไม่รู้ทำไม) มีเสียงโทรศัพย์บ้านดังขึ้น แต่อิชั้นตัดสินใจไม่รับ เพราะดึก ๆ แบบนี้เคยเจอพวก โรคจิต โทร.มาหลายครั้งแล้ว อารมณ์ประมาณว่า กลัวซ้ำอิ่หร็อบเดิมว่างั้นเถอะ ก็เลย..ไม่รับดีกว่า

โทรศัพย์ดังขึ้น 4-5 กริ๊งค่ะ แล้วก็เงียบไป อิชั้นก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก ทำโน่นทำนี่ก๊อกแก๊ก ๆ แล้วก็ได้เข้านอนตอนเกือบสว่างนั่นล่ะ

เช้าวันรุ่งขึ้นช่วง 6 โมงเช้า อิชั้นก็ตื่นเพราะเสียงโทรศัพย์มือถือ ที่วางไว้หัวเตียงดังค่ะ

เป็นโทรศัพย์จากกู๋หม่อง..โทร.มาบอกว่าให้บอกแม่ด้วย ว่าแปะย้งเสียแล้วนะ..เสียเมื่อคืนตอน 3 ทุ่มเศษ และเมื่อคืนลูกแปะย้งโทร.มาบอกแล้ว แต่กู๋โทร.เข้าบ้านอิชั้นช่วงเที่ยงคืนไม่มีคนรับสาย..(ก็คงจะเป็นสายนั้นที่อิชั้นไม่รับนั่นล่ะค่ะ)

แม่ตกใจเพราะไม่มีวี่แววมาก่อน แต่ญาติทุกคนที่อยู่ทางนี้ก็ได้รับข่าวกันหมดแล้ว

ช่วงสายของวันนั้นเอง..น้าสาว(แม่เจ้าฟ้า) แวะมาที่บ้านค่ะ แม่เล่าให้น้าฟังว่าเมื่อคืนได้ "กลิ่นไหม้" แปลก ๆ ลอยอวลอยู่ในบ้านช่วง 3 ทุ่ม

น้าสาวคราง..ฮือ....บอก..อย่าว่าแต่ที่บ้านเราได้กลิ่นนั้นเลย ขนาดน้าสาวซึ่งอยู่บ้านไกลจากบ้านอิชั้นพอสมควร ก็ได้ "กลิ่น" แบบนั้นเหมือนกัน

น้าสาวเพิ่งกลับมาจากการส่งเจ้าฝนที่หอ. น่ะค่ะ พอเจ้าฟ้าขับรถกลับมาถึงบ้าน ไขประตูเข้าบ้านเท่านั้นก็ได้กลิ่นไหม้แปลก ๆ ที่ว่าทันที (ช่วง 3 ทุ่มเศษนั่นล่ะค่ะ)

สองคนแม่ลูกบ้านนั้นก็ทำแบบเดียวกับอิชั้น ก็คือ...เดินหากันจนทั่ว ว่ามีอะไรไหม้ตรงไหนรึเปล่า

แต่ก็ไม่มีค่ะ..พอช่วงเช้าก็เลยเพิ่งรู้ว่า แปะย้งเสียช่วงเวลานั้นนั่นเอง..

..............

ที่เล่ามาให้ฟังนี่เป็นเรื่องแปลก ๆ ที่อิชั้นฟันธงไม่ได้ว่ามันคืออะไรอ่ะนะคะ..

เพียงแต่จะบอกว่า....คนเราก็เท่านี้...ต่อให้รูปสวย รวยทรัพย์ นับความรู้อย่างไร สุดท้ายก็หนีสัจธรรมในชีวิตไม่พ้น

หลังพระราชทานเพลิงศพแปะย้งเสร็จ..ซาเจ็ก..เดินเข้ามาคุยกับญาติ ๆ ฝ่ายเหนือด้วยอาการปลง ๆ ว่า

"...คนเราก็เท่านี้ล่ะนะครับ..ไม่ว่าตอนมีชีวิตอยู่จะเป็นยังไง ตอนจากไปก็คว้าไปได้เพียงแค่ สองกำ..เท่านั้น"

....นั่นก็คือ...."กรรมดี" กับ "กรรมชั่ว" ที่จะติดตัวเราไปนั่นเองล่ะนะคะ

“พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง สำคัญหลายในกายมี
นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา”

(สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส : กฤษณาสอนน้องคำฉันท์)


......................

อาการหวัดดีขึ้นแล้วนะคะ ยังขม ๆ คออยู่ น้ำมูกแห้งแล้ว แต่ยังมึน ๆ หัวนิดหน่อย..

ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ส่งความคิดถึงและเป็นห่วงมาให้ค่ะ

............

ติดเรื่องเที่ยวไว้ก่อนนะคะ

เปื่อยด้วย เหนื่อยด้วย

.............

คิดถึง......เหมือนเช่นทุกวัน

i'm not superman




Create Date : 10 มกราคม 2554
Last Update : 10 มกราคม 2554 8:51:40 น. 0 comments
Counter : 1423 Pageviews.

i'm not superman
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




ผู้ใหญ่ไซส์ S ที่พยายามจะทำให้ชีวิตมีความสุขไซส์ L
เสมอ~

...................

สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๘ ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน Blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ใดฝ่าฝืน จะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

..................................

ถ้าอยากมีความสุขหนึ่งปี ก็แค่ถูกหวย แต่ถ้าอยากมีความสุขตลอดชีวิต ก็จงรักงานที่ทำ~













Friends' blogs
[Add i'm not superman's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.