กอบความสุข~
ใจคนเราก็เหมือนบ้าน ถ้าไม่ ล้าง ขัด ถู ซะบ้าง มันก็จะรกรุงรังอยู่แบบนั้นแหละ
i'm not superman
..................
31 ตุลาคม 2553~ถึงเหนื่อย..แต่ก็มีความสุข~
หลายเรื่อง..รวมมิตรเลยละกันโน๊ะ อิอิ..
...........
เมื่อวานนี้ออกจากบ้านตอนเกือบ 11 โมงเช้าค่ะ
และเนื่องจากนายแม่ไปด้วย วันนี้ก็เลยต้องรีบไปถอยหนูดีจากโกดังมารับแม่ก่อน..
พอไปถึงปุ้บ..ก็เจอเจ้าถิ่นนอนอืดรออยู่
เจ้าตัวนี้เป็นน้องหมาตกสำรวจที่ไม่มีใครรับเลี้ยงเมื่อปีที่แล้วอ่ะนะคะ แม่ของหมูอ้วนออกลูกตัวน้อย ๆ มาถึง 11 ตัว และทุกตัวเค้าก็ได้บ้านใหม่กันหมด คงมีแต่หมูอ้วนนี่แหละที่ไม่มีคนเอา เพราะตัวเค้าเล็ก ผอมโกรก ขี้เรื้อนเต็มตัว แถมมีแผลเน่าขนาดเหรียญห้าบาทใหญ่เบ้อเริ่มตรงพุง..พอมีคนมาจับ ๆ ก็เขี่ยยัยนี่ออกจากเวทีประกวดทุกที..ผลสุดท้าย..เจ้าของร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าข้าง ๆ โกดัง+ร้านซ่อมวิทยุฝั่งตรงข้าม+พยาบาลร้านหมอติด ๆ กัน แล้วก็อิชั้น ก็ช่วยเยียวยากันจนหายดี..และบัดนี้มานอ้วนพุงปริ..นับเป็น "หมาจร" ที่อ้วนที่สุดในละแวกนั้น..เพราะมีแต่คนรักและให้อาหารมันง่ะ..
ส่วนยัยนี่..พอกวักมือเรียกปุ้บ ก็วิ่งจี๋มาหาเลยค่ะ..หญ้าเย้อไม่กงไม่กินมันแล้ว
เอื้อมมือไปลูบจมูกให้ทีไร ก็ทำปากมุบมิบ ๆ เหมือนบ่นอิชั้นซะงั้นแหน่ะ..ช่างเป็นม้าที่พูดมากซะนี่กระไร
....
ออกจากโกดัง รับแม่มาได้ ก็ขับรถเข้าเมืองทันทีค่ะ แวะซื้อขอให้แม่ 2-3 ร้าน แล้วก็แวะเข้าไปดูโรงงานเย็บที่นอนที่ตั้งใจไว้
โรงงานนี้ชื่อโรงงานสงวนสินค่ะ เป็นโรงงานเก่าแก่ที่อิชั้นเคยสั่งเย็บที่นอนสำหรับตึก 1-2-3-4 มาแล้ว..สเป็คที่นอนอันเดิมจะเป็นที่นอนยางอัดไส้ใยมะพร้าว แล้วก็หุ้มด้วยหนัง pvc ความหนาประมาณ 4 นิ้ว..ซึ่งจากการใช้งานมานานเกือบ 10 ปี อิชั้นเห็นว่า..นี่เป็นที่นอนสำหรับหอพัก ที่..ทนทานที่สุด..ไม่มียุบ ไม่มีหัก ไม่มีป่น ไม่เปรอะเปื้อน เสียอย่างเดียว มันไม่เด้งดึ๋ง ๆ เหมือนที่นอนสปริงเท่านั้นเอง
อิชั้นลองสอบถามถึงสนนราคาที่นอนขนาด 3.5 ฟุต ซึ่งจะใช้ถึง 120 อัน กับที่นอน 6 ฟุต ซึ่งจะใช้ราว ๆ 90 อัน ดู หลังจากคิดสะระตี่แล้ว..น้องที่เป็นลูกสะใภ้ของ จข.โรงงานก็แจ้งราคาว่า..ถ้าเป็นราคาโครงการขนาดนี้ เค้าจะคิดที่นอนขนาด 3.5 ฟุต ในราคาหลังละ 2,500 บาท..ส่วนขนาด 6 ฟุตนั้น จะอยูที่ 4,300 บาท ต่อหลังอ่ะนะคะ
สเป็คคร่าว ๆ เท่าที่น้องเค้าพาไปดูตัวอย่าง ก็จะเป็นที่นอนหนา 6 นิ้วค่ะ (เป็นขนาดมาตรฐานซึ่งจะสามารถใช้ผ้าปูที่นอนรัดมุมตามท้องตลาดได้) ไส้ในจะเป็น ใยมะพร้าวอัดแน่นขนาดความหนา 3 นิ้ว และปิดหน้าหลังด้วยฟองน้ำชนิดอัดแน่นเช่นกันด้านละ 1.5 นิ้ว จากนั้นก็จะทำการเย็บหนัง PVC หุ้มซะ ซึ่งน้องเค้าก็รับรองด้วยเกรียรติของเนตรนารีว่า..มันจะทนทานทายาดถึงปีที่ 10 แน่นอน..
ปัญหาคือ..อิชั้นลองขอนั่ง ทดสอบความนุ่ม-แข็งของที่นอนที่เค้าทำไว้เป็นตัวอย่างดูน่ะค่ะ นั่งปุ้บ ก็พบว่า..เออ..ที่นอนมันแข็งแฮะ..ถึงจะมีความยืดหยุ่นอยู่บ้าง แต่มันก็ไม่ได้นั่งปุ้บ ยวบตามน้ำหนัก (ดีต่อสุขภาพหลังของคนที่ไม่ชอบนอนที่นอนนุ่ม ๆ มากกกก..) ซึ่งก็นะ..เราก็ต้องกลับมาดูอีก ว่าส่วนใหญ่ ลูกค้าของเราเป็นลูกค้าประเภทใด..อายุเท่าใด..แล้วก็ตอบตัวเองได้ในทันทีว่า..ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นเด็กวัยรุ่นถึง 80% และลูกค้ากลุ่มนี้...ชอบที่นอนนุ่ม ๆ ง่ะ...
อิชั้นก็เลยลองถามทางโรงงานดู..ว่าถ้าเรารู้สึกว่ามันแข็งไป กระด้างไป เราจะขอเปลี่ยนแปลงไส้ในของที่นอนให้มันนุ่มขึ้นกว่านี้ได้หรือไม่..
น้องเค้าบอกว่าได้ค่ะ..เค้าจะปรับเปลี่ยนเป็นการสอดไส้ใยมะพร้าวแค่ 2 นิ้ว และเพิ่มฟองน้ำอัดหน้า-หลังอีกด้านละ 2 นิ้ว ซึ่งความทนทานก็พอ ๆ กับสเป็คแรก..แต่อยากได้แบบไหน...เค้าก็จะจัดให้ตามที่เราบอก
สรุปว่า...ราคา..รับไหวอ่ะนะคะ ส่วนสเป็ค..ก็คงต้องดูอีกทีนึงว่าจะเอาอย่างไร ที่แน่ ๆ ราคานี้ ถูกกว่าที่นอนสปริงแน่นอน แถมความทนทานและความสะอาดก็มากกว่าด้วย อิชั้นก็เลยเอนเอียงที่จะสั่งตัดเย็บที่นอนของทั้งสองตึกจากที่นี่ล่ะ
ออกจากโรงงานเย็บที่นอน (จริง ๆ เค้ารับทำเฟอร์นิเจอร์น็อคดาวน์ด้วย) อิชั้นก็ขับรถตรงเข้าตึกค่ะ
มีเคสไฟฟ้าในห้องน้องไม่ติดทั้งห้องที่ตึก 5 อยู่ห้องนึง ลองแก้ไขเองแล้ว มันก็ยังไม่ติดแฮะ ก็เลยเรียกพี่มานพ ช่างรับเหมาไฟที่คุ้นเคยกันจากไซด์งานมาดูให้หน่อย สรุป..ต้องลากสายเมนภายในห้องพักกันใหม่ทีเดียว เพราะมันเกิดการช้อตอิ่ตรงไหนก็ไม่รู้
จากนั้นก็โม่งานบนโต๊ะนิดหน่อย จริง ๆ นายแม่มาด้วยแบบนี้ อิชั้นทำอะไรไม่ค่อยถนัดอ่ะนะคะ เพราะมัวแต่ห่วงแม่..ยิ่งช่วงนี้แม่ไม่ค่อยสบายสักเท่าไหร่ ก็เลยคอยแต่จะกังวล..ทำงานได้ไม่เท่าไหร่ก็อยากจะกลับบ้าน จะได้ให้แม่ได้พักผ่อน
เกือบห้าโมงเย็น...อิชั้นก็พาแม่ข้ามฝั่งไปดูหน้างานค่ะ
เมื่อวานนี้ ช่างทำการฉาบผนังตึกทางด้านหลังซีกขวาเสร็จเรียบร้อยแล้ว หน้าตาดูเข้าทีดีแบบนี้
ส่วนวันนี้เป็นคิวของผนังตึกด้านซ้าย..เห็นนั่งร้านที่ต่อขึ้นไปสูง ๆ แล้วหวาดเสียวใช่มั้ยคะ? ว่าจะเตือนช่างออดให้ดูให้ดี ๆ ก็ลืมทุกที..สงสัยวันนี้ได้ฤกษ์ต้องเตือนกันหน่อย
ด้านล่างของอาคาร เคลียส์พื้นที่เกือบเรียบร้อยแล้วค่ะ..แต่แหม..สีกันสนิมที่เค้าพ่นพวกเหล็กโครงหลังคากับเหล็กราวระเบียงนี่เปื้อนดีแท้เนอะ ไม่รู้หลังจากล้างทำความสะอาดแล้ว จะออกหมดรึเปล่าอ่ะสิ
เจ้าหรั่งมาอ้อนอีกตามเคยฮ่ะ แต่อยู่เล่นด้วยไม่ได้แร้ววว..เพราะเย็นมากละ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยมาเล่นกันใหม่เน้อ
.................
พรุ่งนี้ มหาวิทยาลัยก็จะเปิดเทอมแล้วค่ะ..น้อง ๆ บนตึกเริ่มทะยอยกลับมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว..แถมห้องพักรายวันที่เคยเงียบเหงามาร่วม ๆ 2 อาทิตย์ (มีลูกค้าน้อยมาก บางวันมีแค่ 1-2 ห้องเอง ) เริ่มกลับมาคึกคักใหม่อีกรอบ..พอลูกค้าส่วนนี้เริ่มเยอะ ก็เริ่มโลภมาก อยากขยายจำนวนห้องพักรายวันให้เยอะขึ้น..ซึ่งช่วงนี้ก็พอทำได้ล่ะนะคะ เพราะห้องพักรายเดือนซึ่งว่างลงมีจำนวนเยอะโขอยู่ อิชั้นก็เลยจับทำห้องพักรายวันไปก่อน..ถือเป็นการใช้ทรัพยากรที่มีในมือให้เกิดมูลค่า..
สุขสันต์วันฮัลโลวีนนะค้า
i'm not superman
Create Date : 31 ตุลาคม 2553 |
Last Update : 31 ตุลาคม 2553 9:24:55 น. |
|
17 comments
|
Counter : 3149 Pageviews. |
|
|
โต๊ะทำงานเรียบร้อยกว่าโต๊ะอิช้านนนนนมากๆ ค่ะ
น.ศ. มาส่งงานถามว่าจะให้วางงานไว้ที่ไหน มองดูแล้วไม่มีที่ว่าง "อยากวางตรงไหนก็วางเหอะ...เดี๋ยวเก็บเอง"