|
คนละสามเหลี่ยม คนละเกรียง~
แวะมาส่งข่าวคราวกันไว้หน่อยนะคะ
ช่วงนี้ จขบ.งานเยอะมากกกก มีปัญหาและเรื่องราวสารพันมาให้ขบเคี้ยวกันตลอด
ถามว่าทุกข์มั้ย มันก็ทุกข์
ถามว่าสุขมั้ย มันก็สุขอีกนั่นแหละ (ตกลงจะเอายังไงแน่ 555+ )
ที่แน่ ๆ ก็คือ ทุกข์แบบรู้ตัวว่าอันนี้ทุกข์นะ สุขแบบรู้ตัวว่าเออ อันนี้สุขนะ เคยได้ยินว่ามีคนเอาบอระเพ็ดมาเชื่อมน้ำตาล..รสชาดมันคงจะหวาน ๆ ขม ๆ เหมือนขนมอันละแปดบาทนั่นแหละ (ขนมอะไรฟระ )
....................
12 ตุลาคม 2553~
อ่ะ กลับเข้าสู่โหมดทำงานกันนะคะ เดี๋ยวคนจะนึกว่าอิชั้นเป็นตัวปลอม อิอิ..
...............
หลังจากได้มีเวลาหายใจหายคอครึ่งวัน เมื่อวันจันทร์อิชั้นก็กลับเข้าสู่หน้างานตามเคยค่ะ
ไม่ได้เช็คความคืบหน้าซะสองวัน คาดว่าคงไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลงสักเท่าไหร่ เพราะงานแบบนี้จะให้ไวดังใจมันเป็นไปไม่ได้ ก็ต้องทำไปทีละส่วนตามขั้นตอนของมันอ่ะเน้อ
ที่คืบหน้าอย่างชัดเจนหน่อย ก็เห็นจะเป็นการติดบัวรอบหลังคาปล่องลิฟท์+รอบอาคารนี่ล่ะค่ะ ช่างพวกนี้มากจาก บ.อาณาจักรโรมันซึ่งอยู่ชานเมือง อิชั้นเคยไปซื้อพวกบัวปูนปั้นช่วงที่ทำตึกหลังเก่าอยู่พักนึง แต่คราวนี้เนื่องจากเป็นการจ้างเหมาทั้งค่าแรง+ค่าวัสดุ อิชั้นก็เลยปล่อยให้เป็นหน้าที่ของช่างออด
ส่วนภาพล่างนี่เป็น เท้าแขนของหลังคากันสาดบริเวณระเบียงแต่ละห้องฮ่ะ จริง ๆ มันสามารถสั่งทำได้ด้วยนะ แต่ช่างออดบอกว่ามันแพงกว่าทำเอง..ก็เลยให้ลูกชายเป็นคนหล่อขึ้นรูปปูนเองทั้งสองอาคาร อิชั้นลองถามดูแล้วว่ามันต้องใช้กี่มากน้อย เค้าตอบว่า..นิดเดียวเองพี่..แค่ 240 ชิ้นเอ๊งงง !!  อ๊างงงงค์
ขึ้นไปด้าานบนกันบ้างค่ะ วันนี้เฉอะแฉะนิดหน่อยนะคะ เพราะบริเวณช่องบันไดเค้าเริ่มมีการฉาบผนังกันแร้วววว
ช่างพวกนี้เป็นช่างเหมาช่วงค่ะ คิดค่าแรงเป็น ตรม. ข้อดีก็คือ ไม่มีการอู้ คือทำตามเนื้องาน ฉาบได้ไวเท่าไหร่ ก็ได้ตังค์เยอะและได้ตังค์เร็วเท่านั้น ข้อเสียก็คือ เพราะอยากได้ค่าแรงเยอะ ๆ นี่ล่ะ ที่ทำให้ทำงานลวก ๆ ไม่ค่อยละเอียดเท่าไหร่ อันนี้ก็เป็นหน้าที่ของผู้รับเหมาล่ะนะคะ ที่ต้องคอยจี้คอยไช ไม่ให้สุกเอาเผากินจนน่าเกลียดเกินไปนัก
เละตุ้มเป๊ะฮ่ะ ไม่ได้เอาราองเท้าบู้ทมาซะด้วยสิ 
ช่างฝ้าเพดานก็ยังคงเดินหน้าทำฝ้าหลุมของแต่ละห้องต่อไป จริง ๆ ในแบบเป็นฝ้าฉาบเรียบพื้นเสมอธรรมดานะ แต่ประมาณว่าช่างออดอยากโชว์พาวฯ ว่างั้นเหอะ อิอิ..จริง ๆ เค้ามีทีมช่างฝ้าที่มีฝีมือเองน่ะค่ะ ก็เลยแถมเป็นฝ้าหลุมให้ ซึ่งก็ดีนะคะ ดูอัพเกรดห้องขึ้นไปอีกนิดนึง
หิ้วกล้องเดินกลับมา เค้าก็ยัง ปาด ๆ แปด ๆ กันอยู่
ห้องแม่บ้านข้างบันไดหนีไฟเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้วเฮ่าะ ลองเดินเข้าไปดู พื้นที่กว้างพอใช้ แต่เรื่องการทำครัวเล็ก ๆ น้อย ๆ คงต้องทำไว้ให้ด้านนอกน่ะ นึกไว้แล้วว่าจะทำลักษณะไหน ให้ดูกลมกลืนและปลอดภัยที่สุด
หลังจากดูหน้างานจนหมดทุกส่วนแล้ว อิชั้นก็เดินข้ามฝั่งมาทำงานที่ออฟฟิศต่อค่ะ ช่วงนี้เป็นช่วงที่น้อง ๆ นิสิตเริ่มปิดเทอมแล้ว ทุกตึกแทบจะเงียบกริบ จะมีเด็ก ๆ เดินขึ้น-ลง อาคารบ้างก็เป็นพวกน้อง ๆ ที่เรียนภาคพิเศษนี่แหละ ก็ยังดีอ่ะน้อ ไม่งั้นอิชั้นเหงาตายเลยง่ะ
เห็นคนถ่ายดอกไม้สวย ๆ กันเยอะแยะ แต่อิชั้นไม่ค่อยได้ถ่ายดอกไม้เลย เพราะพื้นฐานไม่ใช่คนอ่อนหวานขนาดนั้น 555+ วันนี้ลองอ่อนหวานกะเค้ามั่ง เอาภาพดอกบัวหน้าตึกมาฝากกันจึ๋งนึงนะคะ สีสวยมาก ชอบดอกบัวสีนี้ล่ะ นี่ได้ข่าวว่าอุทยานบัวที่ จ.พิจิตรกำลังจะเปิดเร็ว ๆ นี้ กำลังนึกอยู่ว่าจะขับรถพานายแม่ไปเที่ยวสักวัน คิดว่านายแม่คงชอบอ่ะ
..............
กำลังไล่แก้ปัญหาที่ละอย่างอยู่ค่ะ หนักสุดก็เห็นจะเป็นเรื่องการเงินนี่ล่ะ ก็นะ..เรามันไม่ได้คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดนี่เนอะ ทุกอย่างก็อดทนทำด้วยน้ำพักน้ำแรงและทุนรอนของแม่ทั้งนั้น (ซึ่งก็เอามาใช้หมดแล้ว 555+) ช่วงนี้ก็ต้องจับแพะชนแกะ พยายามยืดชีวิตให้ถึงเดือนธันวาฯ ถามว่าเครียดมั้ย ก็เครียดพอแรงค่ะ โชคดีนิดนึงที่ชีวิตด้านอื่น ๆ สมบูรณ์ดี ครอบครัวน่ารัก เพื่อนน่ารัก(ขอกอดพุงหน่อย) คนพิเศษก็น่ารัก(คนนี้บอกว่าพุงยุบแระ มีแต่ซิกแพ็ค ก็โอเค.อ่ะ กอดซิกแพ็คก็อุ่นใจดี  ) ตอนนี้เหลือแค่พยายามทำตัวไม่ให้เป็นแก้วตรูดรั่ว ชนิดที่เติมความรักและกำลังใจเท่าไหร่ก็ไม่พอ แต่จะพยายามเก็บกักความรักและกำลังใจเหล่านั้นไว้เป็นแบ็คอัพนาน ๆ
ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกท่านที่เข้ามาให้กำลังใจกันเสมอนะคะ
รัก
i'm not superman
| Create Date : 15 ตุลาคม 2553 |
|
33 comments |
| Last Update : 15 ตุลาคม 2553 8:46:34 น. |
| Counter : 3134 Pageviews. |
|
 |
|
อ๊างงงงค์
) ตอนนี้เหลือแค่พยายามทำตัวไม่ให้เป็นแก้วตรูดรั่ว ชนิดที่เติมความรักและกำลังใจเท่าไหร่ก็ไม่พอ แต่จะพยายามเก็บกักความรักและกำลังใจเหล่านั้นไว้เป็นแบ็คอัพนาน ๆ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
แอบมาแซวคุณแหม่ม อิอิ
มีแต่คนน่ารักๆรอบตัว
มีความสุขมากๆนะครับคุณแหม่ม ^^
สวัสดียามเช้านะครับ ^^