ล้อยังหมุนไปข้างหน้า~
28 มีนาคม 2553~
วันนี้มีนัดไปกินข้าวกับเพื่อนสาวสองคนค่ะ
มีความสุข..ได้พูด ได้คุย ได้ปรับทุกข์(ปรับให้มันเป็นสุข) ซึ่งกันและกัน บางสิ่งบางอย่างที่หนัก ๆ อยู่ในใจและได้หลงลืมข้อเท็จจริงของมันไป ก็ได้เพื่อนนี่แหละที่ทำให้ทุกอย่างดูเบาสบายขึ้นมาได้บ้าง
ขอบคุณมุมมองดี ๆ ของเพื่อนมากมาย ที่ทำให้มองอะไร ๆ ได้ชัดเจนยิ่งขึ้น ต่อไปจะได้ปวดหัวกับเรื่องไม่เป็นเรื่องน้อยลงอ่ะนะคะ
..............
กว่าจะแยกย้ายสลายโต๋จากเพื่อนได้ ก็ปาเข้าไปบ่ายสองฮ่ะ
แวะเข้าไปเซ็นต์งานในออฟฟิศ+คืนเงินประกันส่วนที่เหลือของน้องห้อง 5201 ที่ย้ายออกไปตั้งแต่ต้นเดือนก่อน ก่อนที่จะวิ่งรอกข้ามไปดูงานที่ไซด์งานฝั่งตรงข้าม
วันนี้งานก็คืบไปอีกเยอะ อาคารหลังใน กำลังเทปูน(สด) เพื่อทำระเบียงและห้องน้ำ ส่วนอาคารหลังนอก ก็กำลังตั้งตุ๊กตา เพื่อทำเป็นบ่ารับคานชั้นสอง และแน่นอน เมื่องานเดินมาถึงขั้นนี้แล้ว พรุ่งนี้ก็คงได้งวดที่จะเบิกจ่ายเงินกันพอดี
มาดูหน้างานกันเล็กน้อยนะคะ เรื่องเงินอย่าไปพูดถึงมันเลย พูดไปก็สองไพเบี้ย นิ่งเสียก็ล้านเจ็ดซะเปล่า ๆ โฮะ ๆ ๆ (ภูมิใจมั้ยล่ะนั่น )
..................
อาคารหลังนอก เทเสาแกะแบบหมดแล้วเฮ่าะ..ช่างออดซื้อไม้แบบ+แบบเหล็กเพิ่มเยอะแฮะ แน่ล่ะ ก็เล่นรับงานทีละสองอาคารซ้อนนี่นะ
มองเข้าไปด้านใน รถเครนกำลังเทปูนคาน+ระเบียง+ห้องน้ำชั้นสองค่ะ ช่างออดปีนลงมาคุยด้วยข้างล่าง อิชั้นก็เลยกำชับเรื่อง ลูกตั้งของบันได+แบบห้องน้ำที่เปลี่ยนแปลงจากแปลนเดิมไปอีกรอบ กลัวเค้าวางสลิปท่อไม่ถูกน่ะ ขี้เกียจต้องมาไล่แก้กันภายหลัง งานแก้มันไม่สนุกเหมือนก่อม็อบเน้อ
อาคารหลังแรก ทำชานพัก+ช่องลิฟท์แล้ว เสียดายที่ยังมิสามารถปีนขึ้นไปดูหน้างานบนชั้นสองของอาคารได้ รอให้เค้ารื้อตุ๊กตา+วางแผ่นพื้นเสร็จก่อนเถ้อออ.. จะปีนขึ้นไปดูมันให้ทุกชั้นเลย
เห็นเสื้อแดง ๆ แบบนี้ มิได้หลงมาจากม็อบกินเมืองที่กุงเตบนะค้า นี่ลูกชายคนเล็กช่างออดค่ะ เอาการเอางานดีเหมือนพ่อ ก็คาดว่าในอนาคตคงจะมารับช่วงช่างออดนี่แหละ เสียดายอยู่อย่างเดียว อายุยังไม่น่าจะออกจากโรงเรียนมาทำงานแบบนี้ แต่ก็ออกมาซะละ
จะว่าไป อิชั้นชอบดูงานก่อสร้างนะเนี่ย (แน่สิ ดุมาตั้งหลายปีแล้วนี่) ตอนช่วง มัธยมสี่ เคยคิดจะลาออกจากโรงเรียนไปเรียนด้านการออกแบบ+ตกแต่งภายใน ที่เป็นสายอาชีพด้วยแหละ แต่ก็นะ..โครงการดันพับไปซะก่อน เพราะช่วงนั้นยังเด็ก(ทุกอย่างยังงเล็กอยู่ << เดี๋ยวนี้ก็ยังเล็กนะ..หมายถึงงง..นิ้วอ่ะ..นิ้ว ฮี่ ๆ ) ยังลังเลเกี่ยวกับความชอบส่วนตัวอยู่ไม่น้อย บางทีก็อยากเป็นหมอมั่ง (ฝันสูงนะเนี่ย) อยากเป็นนักจัดรายการวิทยุมั่ง อยากเป็นนักข่าวมั่ง สุดท้ายอะไรล่ะ..ดันเอ็นท์ติดเข้าไปในภาควิชาประวัติศาสตร์แล้วก็จบมาโม่งานธุรกิจ จนถึงทุกวันนี้ซะงั้น (ยังสงสัยว่ามันมาถึงกงนี้ได้ยังไงหนอ ไอ้วิชาประวัติศาสตร์กะธุรกิจนี่ ฮี่ ๆ)
...............
ส่งท้ายไว้เท่านี้ก่อนนะคะ
ช่วงนี้งานก็ยังเดินไปข้างหน้าเรื่อย ๆ ค่ะ จะว่าไปชีวิตอิชั้นก็มีความสุขดี ไอ้ที่มันทำให้ใจรุ่มร้อนก็บรรเทาเบาบางลง รับความจริงได้มากขึ้น รอแค่..เวลา..ที่จะทำให้อะไร ๆ มันชัดเจนซะทีเท่านั้นเอง..
................
รักตัวเองให้มาก ๆ แล้วก็ดูแลตัวเองกันดี ๆ นะ
i'm not superman
Create Date : 28 มีนาคม 2553 |
|
9 comments |
Last Update : 28 มีนาคม 2553 21:33:49 น. |
Counter : 2942 Pageviews. |
|
|
|