ดีขึ้นแล้วค่า~
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยของเพื่อน ๆ นะคะ..
ตอนนี้อิชั้นดีขึ้นแล้วเฮ่าะ
เนื่องจากอิทธิฤทธิ์ของยา ที่ประโคมรับประทานทุก 4 ชั่วโมง
แต่ถึงกระนั้น อาการคัดตะหมูกก็ยังวนเวียนไม่ยอมไปไหนสักทีอ่ะนะคะ..
...............
เช้าวันวานหลังจากรู้ตัวว่า.."เปื่อยแน่" อิชั้นก็รีบทานยาดักไว้เลยค่ะ
กะว่าทานยาแล้ว...จะออกไปซ่าได้เหมือนเดิม แต่ดูเหมือนจะเอาไม่อยู่ เพราะแทนที่จะไปทำงานไหว ปรากฎว่าอิชั้นต้องกลับมานอนซมด้วยพิษไข้และปวดหัว(จายย)เหลือกำลัง(รัก)..
ตื่นมาอีกที คราวนี้ก็เที่ยงครึ่งแย้วค่า ดีขึ้นนิดหน่อยอ่ะน้า~ ก็เลยตัดสินใจเปิดมือถือเพื่อรอรับการติดต่อเรื่องงานอีกครั้งหนึ่ง
ได้เรื่องเฮ่าะ..สามนาทีเท่านั้น โทรศัพย์สายแรกก็ดังขึ้น
"พี่แหม่มคร้าบบบ..น้ำที่ตึกไม่ไหลอ่ะครับ"
เสียงน้องอาท..ห้อง 4212 โทร.มารายงานด้วยอาการเซ็งจิต
"อ้าว..เหรอจ๊ะ งั้นเดี๋ยวพี่จะโทร.หาป้าแม่บ้านก่อนนะ อีกสิบนาทีพี่แหม่มจะไปจ้ะ..อาทจะรีบไปเรียนด้วยป่าวอ่ะ"
"ครับ...ผมฟอกสบู่ได้ครึ่งตัวแย้วอ่ะพี่...T_T"
กำ..อิชั้นจะขำก็ขำมิออกอ่ะนะคะ ก็เลยรีบวางสายแล้วโทร.ไปรายงานแม่บ้านให้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไว้ก่อน
สิบนาทีหลังจากนั้น อิชั้นก็รวบกระโปรง..แล้วปีนขึ้นไปบนบ่อกรองน้ำหลังตึกค่ะ
เนื่องจากระยะหลังนี้ บ่อกรองน้ำหลังตึกจะตันไวมาก ส่งผลให้น้ำดิบที่จะไหลลงบ่อพัก ไหลช้า บางทีก็ตันซะจนน้ำไม่มีพอที่จะดึงขึ้นตึกเสียเฉย ๆ..
อิชั้นแก้ปัญหาด้วยการใช้พลั่ว พลิกหน้าทรายกรองขึ้น พยายามให้น้ำดิบไหลผ่านลงบ่อพักให้มากที่สุดก่อน แล้ว จึงเปิดระบบแมนน่วลของปั๊มเพื่อส่งน้ำขึ้นไปให้น้องใช้
วิธีนี้น้ำที่ได้จะไม่ใสนัก แต่อย่างน้อยก็ยังแก้ขัด ให้น้องที่จะต้องไปเรียนช่วงบ่าย ได้ใช้น้ำกันก่อนอ่ะนะคะ..
.................
บ่ายสองนิด ๆ อาการวิงเวียนเริ่มกลับมาถามหาค่ะ..
แต่ด้วยลูกบ้า..อิชั้นยังวิ่งรอกทำงานที่ตึกอยู่(ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างเน้อ ใครรู้ตัวว่าป่วย อย่าทำอย่างอิชั้นนะคะ)
เริ่มด้วยการ..เปลี่ยนหลอดไฟทางเดินบนตึก 4 ซึ่งก็โชคดีที่น้องวิศวะ ห้อง 4217 เปิดประตูออกมาช่วยพอดี (น่ารักเสียจริงกั๊บ)
ห้อง 4201 เปลี่ยนหัวฝักบัวชำระห้องน้ำ
วิ่งกลับมาเซ็นต์งานที่ตึก
ห้อง 4203 ไฟในห้องน้ำมิตะริด อันนี้คงต้องเรียกช่าง เพราะลองเปลี่ยนหลอดไฟกับสตาร์ทเตอร์แย้ว มันก็ยังมิติดอยู่ดี
ห้อง 4208 เปลี่ยนหัวฝักบัวอาบน้ำ
วิ่งกลับมาเซ็นต์งานที่ตึก
ห้อง 4219 ลูกบิดห้องน้ำหลุด..อันนี้แก้ง่าย ก็แค่ไขเกลียวกลับคืนเข้าไปก็เท่านั้น
สรุปว่าทั้ง ๆ ที่ยังปวดหัวตุบ ๆ อิชั้นก็ยังตะบี้ตะบันวิ่งทำงานมิหยุดมิหย่อน
เกือบหกโมงเย็น..ใจไหวแต่ร่างกายมันกลับเริ่มประท้วงแย้วค่ะ
เริ่มจากการ "หนาว" จับจิต..ก่อนอาการวิงเวียนยืนไม่อยู่จะเข้ามาสำทับ
อิชั้นบังคับตัวเองให้ประคองรถกลับบ้าน..อาการตัวร้อนจี๋เหมือนมีไฟรุมสุมทรวงรัก กลับมาอีกครั้งหนึ่ง
พอมาถึงบ้าน..ก็เซซังเข้าห้องนอนเลยอ่ะนะคะ
หม่ามี้หาผ้าชุบน้ำมาอังหน้าผากให้ บังคับให้กินข้าวต้มเปล่า ๆ ไปถ้วยนึง T_T (ม่ายอ๊าวว..เค้าอยากกิงซาเต๊กกกกก~~)แล้วก็ตบท้ายด้วยยาแก้ไข้อีกสองเม็ด
ชั่วโมงเศษ ๆ หลังจากนั้น อาการตัวร้อนจี๋ก็ลดลงค่ะ..แต่อาการมึน ๆ ก็ยังมีอยู่
..อิชั้นผล็อยหลับไปปั๊บนึง..ตื่นมาอีกทีก็เพราะเสียงโทรศัพย์จาก "ใครบางคน"
ด้วยอาการสะลึมสะลือ อิชั้นดัน กดสายเค้าทิ้งซะง้าน (อย่าโกรธเค้านะตะเองงง~)
พอมาดูชื่อคนโทร.มาแล้วก็ต้องโต๊ะใจเฮ่าะ..รีบโทร.กลับไปแทบไม่ทัน.. . . .
..แย่จัง..มีแต่เรื่องให้เค้าไม่สบายใจ อิชั้นนี่ช่างเป็นคนที่ไม่ไหวเอาซะเลยเนอะ
.......
เช้านี้ดีขึ้นแล้วค่า..แต่คงต้องหม่ำยาทุก 4 ชั่วโมงเหมือนเมื่อคืนไปก่อน
เดี๋ยวมีเวลาจะทะยอยแวะเวียนไปอ่านบล้อกเพื่อน ๆ เน้อ..ใครที่อิชั้นยังไปมิถึงก็อย่าเพิ่งงอนเค้าน้า~
ดูแลตัวเองกันด้วยละกันค่ะ
คิดถึงนะคะ~
i'm not superman
Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2550 |
|
47 comments |
Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2550 8:54:26 น. |
Counter : 1420 Pageviews. |
|
|
|
ผมเองก็เป็นหวัดงอมไปหลายวันเลย ตอนนี้ยังม่ายหายดี