ไม่ๆๆ ไม่ใช่ปากเหม็น แหม่ ... อันนั้นก้อโหดร้ายไป อย่าคิดขนาดนั้น
คือ เขาเป็นหนุ่มฝรั่งเศสน่ะ ฝรั่งเศสแบบสำเนียงโคตรพ่อโคตรแม่แรงมาก เราก้อคิดในใจ ถ้ามาสมัครงานเนี่ยมันก้อไม่ไหวหรอกเฮ้ย ... ใครจะไปฟังมันออกวะ นี่ขนาดไอ้น้องซิงห์ที่ทำอยู่ด้วยกันมาแรมเดือน กว่าจะจูนกันได้ก้อแทบตาย แทบจะต้องสั่นคอคุยไปกะแม่ง ดีนะหลังๆมันดีขึ้น(บ้าง) แต่บางวันก้ออะไรของมันไม่รู้ งึมงำๆ เลยต้องด่าไปเลยให้รู้แล้วรู้รอดว่าไอ้ซิงห์ มึงเอาใหม่ พูดให้รู้เรื่องหน่อย ในครัวเขารำคาญ 555555
อ่ะ ต่อๆๆ นินทาไอ้ซิงห์ไว้วันหลังละกัน ... ก้อเป็นอันว่าหนุ่มฝรั่งเศสมาของานทำจริงๆ อยากจะทำในครัวเป็นผู้ช่วยเชฟ แต่เลือกจังหวะขอคุยด้วยเอาตอนทุ่มครึ่งวันเสาร์ เวลาไพร์มไทม์ของชาวบ้านร้านอาหารแทบทั่วโลก แม่งเอาหัวสมองคิดหรือหัวแม่เท้าคิดก้อไม่รู้มัน ก้อเลยบอกว่ามีเรซูเม่มั้ย ทิ้งไว้ก่อน แล้วจะส่งผ่านไปให้ หนุ่มบอกโอเค ก้อยื่นมาให้ เสร็จแล้วก้อขอนามบัตรของที่ร้านไปแล้วบอกว่าไว้จะติดต่อกลับมาอีกที อาจจะทางอีเมล เราก้อโอเค ...
ตานี้พอจะลากันเฮ้ย ... เด็กที่รอคอยก้อเปรยขึ้นมาว่า นี่ก้อเพิ่งจะเคยเห็นคนฝรั่งเศสนะเนี่ย ไอ้หนุ่มแม่งก้อทันทีเลย ถาม "In your life?"
เอ่า ไอ้ฟรวย วอนซะแล้ว "Applying for a job here!" หมายถึง ไม่เคยเห็นว่ามาสมัครงานที่นี่สิโว้ยยยยยยย! แหม่! มันก้อช่างคิดได้นะ... เกิดมาไม่เคยเห็นคนฝรั่งเศสในชีวิตเลยเรอะเจ๊ ... นึกถึงแล้วก้อขำ 55555555
อยากจะบอกว่าไม่ต้องรอลุ้นก้อได้ คุณขา กูบอกนี่เลย มึงไม่ได้งานแน่ๆ ไอ้เศษฝรั่ง 555555555555555