กลอนจิปาถะแต่เพราะนะเออ
Christina Rossetti - The First Day I wish I could remember that first day, First hour, first moment of your meeting me, If bright or dim the season, it might be Summer or winter for aught I can say; So unrecorded did it slip away, So blind was I to see and to foresee, So dull to mark the budding of my tree That would not blossom yet for many a May. If only I could recollect it, such A day of days! I let it come and go As traceless as a thaw of bygone snow; It seem'd to mean so little, meant so much; If only now I could recall that touch, First touch of hand in hand--Did one but know!
.....อยากจะย้อนภาพเมื่อเราพบกัน วินาทีแรก ตาสบตา นั้นเป็นอย่างไรหนอ สลัวสดใส ร้อนเร่าหนาวสะท้าน-เป็นฉันใดนะใจคอ เฝ้าจอดจ่อ ทบทวนให้หวนคืนมา
แสนเสียดายที่มิได้จารจารึกไว้ แสนเสียดายที่มิได้เห็นคุณค่า แสนเสียดายที่ไม่เห็นหน่อรักเมื่อเริ่มแตกตา เพื่อจะมาจะผลิบานไสวในอีกหลายปี
อยากสามารถย้อนไปจดจำ วันเวลางดงามที่ฉันทำสูญหาย ไม่เหลือเลย-ราวเกล็ดหิมะละลาย ระเหยหาย ไม่ทิ้งรอย พลอยอาลัย
ยามนี้สิ เฝ้าคร่ำครวญ หวนเสียดาย แรกสัมผัสมือผ่านกระแสรักให้ หวานแสนหวาน ปลื้มแสนปลื้ม เช่นนั้น-สิควรจะจำได้ แล้วใยจึ่งเผลอไผล ปล่อยให้เวลาพร่าพรากความทรงจำ....
"พบกันคราวนั้น" พบกันคราวนั้น ลางเลือนเหมือนพันปีผ่าน แต่ก็เหมือนสดใหม่ดั่งวันวาน เทพแห่งกาลมาเย้า- ฤ ใจเราเฝ้าเพ้อพ้อ
ยามนี้ฉันไม่รับรู้สิ่งใด- ความหลังผุดพรายมาหลอกล้อ เสียงหัวเราะวันวานยังไม่ทันผ่านลำคอ น้ำตาอดีตก็มารอรื้นอยู่เต็มตา
Create Date : 01 มีนาคม 2548 |
Last Update : 1 มีนาคม 2548 22:03:07 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1318 Pageviews. |
|
|
|
ความหลังผุดพรายมาหลอกล้อ
เสียงหัวเราะวันวานยังไม่ทันผ่านลำคอ
น้ำตาอดีตก็มารอรื้นอยู่เต็มตา
- - -
น้ำตารื้น เพราะห่างกัน ใช่ห่างไกล
เสียงหัวเราะ ที่วิบไหว ใช่เพียงฝัน
ช่วงเวลา ก่อนผันผ่าน วันมีกัน
เฝ้าตัดพ้อ ท้อรำพัน .. *ฝัน*มีรอย
p.s.
ไม่ใส่ Christina Rossetti - The First Day ซะหน่อยเหรอจ๊ะ :p (j/k)