Bloggang.com : ดาหาชาดา : เมื่อยามฝนตก...หัวอกยิ่งคลุ้มคลั่ง

เมื่อยามฝนตก...หัวอกยิ่งคลุ้มคลั่ง

เมื่อยามฝนตกหัวอกยิ่งคลุ้มคลั่ง
ดุจดังฉันหลั่งน้ำตาไหล
นิจจาโอ้ฟ้า ร้องไห้ โถตัวข้าหรือจะทนได้
เศร้าใจให้ฝืนชื่นบาน

(ฟ้าคลุ้มฝน - สุนทราภรณ์)

ฝนหยาดสุดท้าย เขาใยปล่อยฉันให้คอย
ส่งกระแสใจเลื่อนลอย หลงรอคอย คอยร่ำเรียกหา
ฝนเอยอย่าด่วน สิ้นร้าง...สร่างซา
เพราะชื่นหัวใจของข้าไม่มาฝนจ๋า ข้าตรม
(ฝนหยาดสุดท้าย บุษยา รังสี)

ผีวสันต์ มันหลอกมันหลอน
ปีศาจวสันต์วันก่อน ยังสังวรณ์เวรนี้
ฟัง โถฟัง ฟังฝนตกซี เหมือนนรกตกตี
ย้ำขยี้ ใจตรม
(ปีศาจวสันต์ - บุษยา รังสี)

Create Date : 08 กรกฎาคม 2551

Last Update : 8 กรกฎาคม 2551 21:17:47 น.

6 comments

Counter : 4377 Pageviews.

นั่งข้างหน้าต่างตามเคย
เพราะโต๊ะทำงานอยู่ตรงนั้น
ฝนตกลงมาบนกระบะยางที่วางเอาไว้บนคอมเพรสเซอร์แอร์ที่อยู่ข้างหน้าต่าง
เม็ดฝนหล่นลงมาเหมือนระเบิด
น้ำแตกกระจายเหมือนก้อนกรวดกระเด็นกระดอน
ดูแปลกตาดี

โดย: ดาหาชาดา

วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:27:14 น.