แล้วนั่งลงถ่ายแปลงดอกสีเหลือง
ไม่รู้จักชื่ออีกแล้ว

บนพื้นอีกรูปนึงดิ๊

จากนี้เราก็เงยมองข้างบน
นั่นดอกเสี้ยวใช่ไหม

กล้องบวกเลนส์มาโครหนักจนแขนสั่นพับ ๆ
จำเป็นต้องยิงไม่เลี้ยง
เผื่อว่าออกมาจะดีกับเขาบ้าง
ยี่สิบได้หนึ่งก็ยังดี
ได้ผลเหมือนกันนิ

สักพักมันเริ่มสั่นทั้งตัว
ไม่ไหวแล้ววุ้ย
กลับไปเอาซิกม่าริมแดงมาดีกว่า
เบากว่ากันเยอะ

แต่คุณภาพของภาพก็ต่างกันเหมือนกันนะ
หรือเปล่า...............
ถ่ายได้แต่นกบนพื้น
ไขมันที่แขนยังเต้นพั่บ ๆอยู่เลย
ยกส่องไม่ไหว

พอค่อยยังชั่วแล้วก็ค่อยแหงนคอตั้งบ่าใหม่
ไปใต้ต้นไม้ต้นตะกี้ที่ไปยืนแขนสั่นพับแล้วก็สังหารมันซะ

ไม่เลวเหมือนกันนิ
กล้องซิกม่า 70-300
ถึงจะให้สีไม่ลึกเท่านิกรมาโคร 105 ก็เถอะ
แต่ก็เบากว่า ทำงานเร็วกว่า

ยังอยู่ใต้ต้นไม้ต้นเดิม
ปักหลักมั่นเสียแล้ว

รูปนี้แปลกไปนิสสสสนึงแต่ชอบง่ะ

คล้าย ๆจะซ้ำ
แต่ไม่ซ้ำ

พอเมื่อยก็ก้มลงถ่ายนก
ถ่ายนกบนดิน
ก็ฝีมือได้แค่นี้

รูปนี้ก็ชอบแฮะ
สรุปว่าซิกม่าริมแดงก็โอเค
แต่สีหนักกว่า
ไม่ใสเท่า

ภาพสวยจัง

ขอบคุณคุณอินทรีทองคำมากค่ะ

มาโครหลังดำสวยขอรับท่านเพื่อนบ้าน

ว่าแต่เหมือนสายตาเอียงน๊าาาาาา เสาแดงเอียงหมดเลย

ขอบคุณครับท่าน
ตาเอียงจริง ๆน่ะแหละ
แล้วจะบอกอีกอย่างนึงว่าไม่รู้ว่าหลังดำเป็นไปได้อย่างไร
ควบคุมมิได้ ตามใจเลนส์อย่างเดียวเลย

อิจฉาคนมีมาโคร 105 คริ คริ