ผ่านทะเลเห็นน้ำไร้ความหมาย
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
29 มีนาคม 2548
 
All Blogs
 

My grief

ช่วงเดือนสองนี้ชีวิตจะหนักไปทางเศร้าสร้อย
เพื่อนรุ่นพี่ที่รักมากคนหนึ่งจากไปปกระทันหันด้วยมะเร็งตับ
พี่เขาป่วยมาสองสัปดาห์แล้ว แต่ไม่รู้เพราะว่ากลับไปดูแม่ที่ไม่ค่อยสบายเชียงใหม่แล้วก็เพิ่งกลับมา
มารู้อีกทีก็ตอนที่โคม่าไปแล้ว....ทำอะไรไม่ถูก
คนที่เคยโทรคุยกันทุกวัน จู่ ๆก็หายไปจากชีวิต
พยายามบอกตัวเองว่าเขาไปดีแล้ว ไม่มีอะไรต้องห่วง ไม่ทรมาน ยังเหลือเราต่างหากที่ต้องต่อสู้
พยายามใช้วิธีหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโชดูจิตเพื่อถอนให้ออกจากความเศร้าให้เร็ว แต่บางทีมันก็ไม่ไหว ต้องปล่อยให้ความเศร้าครอบงำ. ดิ่งลึกลงไปและวนเวียนเสพมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า...แล้วก็ทำงานไม่ได้...ไม่อยากเขียนอะไร ใจนึกถึงแต่พี่เขา....
สวดมนต์ก็ภาวนาให้ได้เจอพี่เขา ถ้าวิญญาณมีจริงล่ะก็ มาเถอะ มารูปไหนก็ได้
เพราะอยากกล่าวคำอำลากับพี่เขา
ทำอะไรก็เศร้าสร้อยไปหมด
แต่พอเศร้ามาก ๆแล้วก็เริ่มคิดว่าทำไมต้องเศร้านักหนา
เมื่อดู ๆ ไปความเศร้ามันมักจะมาตอนที่คิดถึงว่าเคยโทรไปหากันทุกวัน เวลาเรามีปัญหาหรือมีเรื่องสนุก ๆก็โทรไปหาพี่เขา เวลาเราคิดถึงใครสักคนก็โทรไปหาพี่เขา เศร้าเพราะสงสารว่าพี่เขาเจ็บปวดเพราะเขาเคยบอกว่าเขาไม่อยากเจ็บปวด เศร้าเพราะว่ารู้ว่าเขาถนอมรักชีวิตเช่นไรบ้าง และที่สำคัญเศร้าเพราะว่าคนคนนี้อยู่ในชีวิตของเราและอยู่มาวันหนึ่งไม่มีแล้ว

ถ้าเช่นนั้น...ที่แท้แล้ว..ความเศร้าของเราคือความติดยึดหลงใหลกับตัวเราของเรามากกว่าอื่นใด
ทำได้จนถึงกระทั่งขอพระให้ได้เจอพี่เขาเพื่อบอกลา เพราะสิ่งที่ค้างคาใจอยู่ก็คือไม่ได้บอกลา ไม่เจอพี่เขาในตอนที่เขารู้ตัวเองว่าเป็นมะเร็ง และอาการเริ่มทรุดอย่างรวดเร็ว แม้เมื่อเขาโคม่าคิดว่าจะไปเยี่ยมก็ไม่ทันแล้ว พี่เขาสิ้นลมไปก่อน.....

นี่ตกลงแล้วมันคือเรื่องค้างคาใจของเรา ความเศร้าก็เลยเป็นปัญหาของเรา...ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพี่เขาสักนิด มันเกี่ยวข้องกับเรา เราที่ยึดว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของเรา ทุกอย่างต้องมั่นคง ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไม่ได้.....

คิดแล้วเลยพาลโกรธตัวเองว่ามันจะเศร้าอะไรกันนักหนา....วะ
พอทำใจไม่ได้ก็กลับมาเศร้าอีก
วนเวียนกันไปเช่นนี้อยู่หลายวัน

แต่วันนี้คิดว่าดีขึ้นแล้ว.....
และคงต้องเรียนเรื่องจิต เพื่อเตรียมตัวว่าสักวันหนึ่งมันคงมาถึงตาเรา เราจะได้ไม่ต้องมาหมกมุ่นกับความเศร้าเรื่องความตายของเราเอง....คิดว่านะ




 

Create Date : 29 มีนาคม 2548
10 comments
Last Update : 29 มีนาคม 2548 11:58:57 น.
Counter : 901 Pageviews.

 

ถ้าไปไม่ทัน ก็ลาเค้าอย่างที่อยากลาเถอะค่ะ
ที่บ้านเราเคยสอน
บอกว่า ถ้าเราตั้งใจ เค้าก็จะได้ยิน

 

โดย: แ ม ง ป อ 12 เมษายน 2548 20:57:42 น.  

 

ตราบใดที่เขาอยู่ในในเรา
เขายังไม่หายไปไหน
ยังอยู่ในความนึกคิด อยู่ในความระลึกถึง
เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
และผลสำเร็จทุกอย่างที่เราลุกขึ้นมาทำทุกวัน

 

โดย: นพดล IP: 210.213.44.13 13 เมษายน 2548 14:12:31 น.  

 

โทษทีครับ
ตราบใดที่เขายังอยู่ในใจของเรา

 

โดย: นพดล IP: 210.213.44.13 13 เมษายน 2548 14:15:09 น.  

 

ขอบคุณมากค่ะ ตอนนี้ความรู้สึกดีขึ้นแล้ว จะมีบางทีที่นึกถึงก็เศร้านิด ๆค่ะ

 

โดย: daha (ดาหาชาดา ) 23 เมษายน 2548 11:34:29 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ ..

 

โดย: ดุสิตา (ดุสิตา ) 2 พฤษภาคม 2548 22:57:10 น.  

 

สวัสดีครับ

อย่างนี้ต้องอ่าน The Anatomy of Melancholy ของริชาร์ด เบอร์ตัน ผมก็อ่านก่อนนอนอยู่ทุกคืนครับวันละอวัยวะ

ความเศร้าเป็นธรรมชาติของมนุษย์นะ

และหากความเศร้านั้นเป็นบททดสอบในชีวิต
คุณบุษน่าจะเป็นพวกมนุษย์ที่เกิดมาแล้วมี Higher Self
แต่อย่าเพิ่งถามว่ามันเป็นอย่างไรแต่ใดเลย

เอาเป็นว่าเกิดมาฃาตินี้เพื่อจะระลึก ตระหนัก และเป็นพวกทำกรรมให้สมดุลย์ได้เสมอกัน

มาทีแรกก็ทักอย่างนี้ล่ะ จะเป็นไรไป

 

โดย: O IP: 69.72.143.75 6 พฤษภาคม 2548 21:00:31 น.  

 

Were you cross the world, my dear,
To work or love or fight,
I could be calm and wistful here,
And close my eyes at night........

-Dorothy Parker

มาก่อนป้าอีก ดีใจแฮ่ะ ฮาฮา

 

โดย: O IP: 67.15.76.232 6 พฤษภาคม 2548 21:15:23 น.  

 

หวัดดีทุกคนค่ะ ไม่ได้เข้ามานานเพราะงานเยอะมั่กมั่ก ขอบคุณทุกคนนะคะ

คุณโอ จ๋า คิดถึงจังเลย หนังสือทุกเล่มยังอยู่ดีเรียบกริบ ยกเว้น the world according to Garp ลากไปลากมาจนงอไปนิดหนึ่งแล้ว เห็นหนังสือทีไรส่งความคิดถึงไปให้ทุกที

 

โดย: ดาหาชาดา 6 มิถุนายน 2548 18:14:39 น.  

 

หวังว่า เจ๊ ยังคงเข้มแข็งนะครับ

ระลึกอยู่เสมอ

 

โดย: อาพี IP: 61.91.117.243 31 สิงหาคม 2548 8:47:43 น.  

 

คิดถึงอยู่เสมอเหมือนกันค่ะ อาพี
จะติดต่อได้ที่ไหนคะนี่

 

โดย: ดาหาชาดา 25 กันยายน 2548 1:03:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ดาหาชาดา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ดาหาชาดา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.