จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๒
ความเดิม - -> จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๑
๒ วันกับการใช้ชีวิตพ่อค้าในตลาดทำให้ผมได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆจากสังคมที่แตกต่างไปจาก ๕ วันที่ผมคุ้นเคย นับเป็นช่วงชีวิตที่มีค่ายิ่ง ความแตกต่างทางสังคมแต่ละที่ย่อมมีจุดดีจุดด้อยแตกต่างกันไป อยู่ที่เรานั้นจะสามารถนำมาปรับใฃ้ให้เกิดความสมดุลกับชีวิตของเราอย่างไร
เนื่องจากเป็นคนชอบเรียนรู้สังคมและคนรอบข้างด้วยการพูดคุยและสังเกต ไม่แปลกอะไรที่ผมจะเป็นคนที่ชอบเดินไปทักทาย พูดคุย พ่อค้าแม่ค้าอื่น ๆ ด้วยวิธีอุดหนุนสินค้า ร้านโน้น ร้านนี้ โดยมีกระบวนความคิดที่ว่า อุดหนุนกันและกันเพื่อความอยู่รอดของพ่อค้าแม่ค้ากันเอง

ภาพและเสียงที่ผมได้ยินจนชิน คือการต่อรองราคาสินค้า ไม่เว้นแม้แต่ร้านของผมเช่นกัน
- ผักกำละ๕ บาท สามกำสิบได้ไหม - กำละ๕ บาทเหรอ นึกว่า ๓ บาท
คงเป็นปกติของสังคมแห่งการต่อรองและบอกผ่านไปเสียแล้ว จนติดเป็นนิสัยที่พ่อค้าแม่ค้าต้องบอกผ่านและลูกค้าต้องมีหน้าที่ต่อรองราคา บางครั้งก็ไม่ได้คิดที่จะอยากได้ตัวสินค้าเป็นที่ตั้ง แต่บังเอิญต่อราคาได้ถูกความอยากได้ก็เลยเกิด บางครั้งต่อได้ก็ไม่เอาเพราะติดนิสัยการต่อราคาไม่ได้ต้องการสินค้า แต่สำหรับผักกำละ ๕ บาทแล้วผมว่ามันไม่สามารถบอกผ่านได้อีกแล้ว
ในขณะที่พ่อค้าแม่ค้าขายผลไม้ยังคงต้องเปิด option เพื่อให้สามารถเลือกผลผลิตได้เพื่อให้สินค้าตนขายได้และเป้นที่พึงพอใจต่อลูกค้า เสียงและภาพการสนทนาชัดเจนอยู่ตรงหน้าผมในวันหนึ่ง
ส้มโลเท่าไรค่ะ ... เสียงลูกค้าสาวถามแม่ค้าร้านขายผลไม้ ๔๐ บาทจ้า ... เสียงแม่ค้ารุ่นใหญ่ตอบด้วยความเต็มใจ
การซื้อขายเริ่มขึ้น โดยลูกค้าสามารถเลือกส้มที่ตนพึงพอใจทีละลูก ทีละลูก และยื่นให้แม่ค้า
๑ โล ๔๐ บาทจ้า ... เสียงแม่ค้าพูดพร้อมยื่นถุงส้มดีมีคุณภาพให้ลูกค้าเพราะถูกเลือกแล้ว

ลูกค้าสาว ล้วงมือลงไปในกระเป๋าสะพายพร้อมควักธนบัตรใบละ ๒๐ ประมาณห้าหกใบขึ้นมา เลือกสรรธนบัตรใบแล้วใบเล่า จากนั้นส่งให้แม่ค้าสองใบ เพื่อเป็นค่าสินค้าที่ตนซื้อ
ลูกค้าสาวเดินจากไปพร้อมส้มลูกงาม โดยทิ้งธนบัตรใบละ ๒๐ ที่สภาพแย่ที่สุดให้แม่ค้า โดยใบหนึ่งมีสภาพขาดวิ่นตรงมุม
ธนบัตรใบที่ขาดวิ่น แม่ค้าคนนั้นจะใช้ทอนให้ลูกค้ารายใดได้ ลูกค้ารายใดจะต้องการมัน
ในขณะที่เราต้องการและมุ่งหาสิ่งดีงามที่สุดเพื่อชีวิตของเราเป็นที่ตั้ง จนหลงลืมใส่ใจว่าคนอื่นก็ต้องการ
บางครั้งสิ่งดีงามที่เราอยากได้และต้องการเหล่านั้นมันต้องแลกกับความสูญเสียและทิ้งความหมองเศร้าลงบนจิตใจของคนอื่น เพียงเพราะเราเห็นแก่ได้ ขาดความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น สังคมของเราจึงเป็นสังคมที่มอบสิ่งดีงามให้กันและกันไม่เป็น
เราสามารถสร้างสิ่งดีงามเหล่่านั้นได้ เพียง ........
จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น
.................................
คุยท้ายบล็อค
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาทักทาย ขอบคุณหลายท่านที่ส่งอีเมลมาชื่นชมเพราะชอบการเขียนของผมในลักษณะแนวแบบที่ท่านเรียกว่า มีวัฒนะรรมทางความคิดเป็นของตนเอง และขออนุญาตนำสิ่งที่ผมเขียนไปเผยแพร่
รูปและบทความของผมท่านสามารถนำไปเผยแพร่ได้ครับ หากว่าท่านพิจารณาแล้วเห็นว่ามีประโยชน์ แต่ผลงานของผมทุกชิ้นสงวนลัขสิทธิ์โดยใช้ สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง
ผลงานของเราจะไม่มีวันสูญสิ้นแม้ตัวจะสิ้นสูญ หากผลงานนั้นมุ่งเน้นเพื่อสังคมและผู้อื่น
Create Date : 07 มกราคม 2554 |
Last Update : 7 มกราคม 2554 12:48:29 น. |
|
32 comments
|
Counter : 1551 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: onedermore วันที่: 7 มกราคม 2554 เวลา:14:09:20 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 7 มกราคม 2554 เวลา:14:53:47 น. |
|
|
|
โดย: lastmoon วันที่: 7 มกราคม 2554 เวลา:20:40:37 น. |
|
|
|
โดย: culcita วันที่: 8 มกราคม 2554 เวลา:0:12:12 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 8 มกราคม 2554 เวลา:2:28:29 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 มกราคม 2554 เวลา:6:44:23 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 8 มกราคม 2554 เวลา:10:56:05 น. |
|
|
|
โดย: raya-a วันที่: 8 มกราคม 2554 เวลา:16:55:36 น. |
|
|
|
โดย: the mynas วันที่: 8 มกราคม 2554 เวลา:20:44:49 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 8 มกราคม 2554 เวลา:22:17:24 น. |
|
|
|
โดย: ถปรร วันที่: 9 มกราคม 2554 เวลา:6:14:10 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 มกราคม 2554 เวลา:6:37:43 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 9 มกราคม 2554 เวลา:18:32:32 น. |
|
|
|
โดย: sawkitty วันที่: 9 มกราคม 2554 เวลา:20:53:59 น. |
|
|
|
โดย: lazymetal วันที่: 9 มกราคม 2554 เวลา:22:01:36 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 มกราคม 2554 เวลา:6:11:25 น. |
|
|
|
โดย: endless man วันที่: 10 มกราคม 2554 เวลา:14:00:41 น. |
|
|
|
โดย: mutcha_nu วันที่: 10 มกราคม 2554 เวลา:19:33:42 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 10 มกราคม 2554 เวลา:21:59:46 น. |
|
|
|
โดย: แสงเทียน IP: 223.207.46.11 วันที่: 10 มกราคม 2554 เวลา:23:34:03 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 มกราคม 2554 เวลา:6:22:47 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 มกราคม 2554 เวลา:22:57:30 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:5:12:02 น. |
|
|
|
โดย: เจ้าสัวที่1 IP: 125.25.174.175 วันที่: 25 มีนาคม 2555 เวลา:8:15:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ชอบคำนี้จังค่ะ เพราะบางครั้งก็นึกถึงแต่ตัวเองจนลืมนึกถึงคนรอบข้างไปเลย
แวะมาสวัสดีปีใหม่
ถึงแม้ว่าจะช้าไปซักหน่อยก็ตาม
มีความสุขมากๆนะคะ