ดานเตถือหนังสือ “ไตรภูมิดานเต” หน้าประตูนรกภูมิ
ภูเขาโทษภูมิเจ็ดระดับ และเมืองฟลอเรนซ์
โดยมีโค้งสวรรค์อยู่ด้านบน
(จิตรกรรมฝาผนังโดยโดเมนนิโค มิเคลิโน)




ไตรภูมิดานเต (Divine Comedy, อิตาลี: Divina Commedia) เป็นวรรณกรรมอุปมานิทัศน์ ที่เขียนโดยดานเตระหว่างปี ค.ศ. 1308 จนกระทั่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1321

“ไตรภูมิดานเต” เป็นกวีนิพนธ์สำคัญของวรรณกรรมอิตาลี และเป็นหนึ่งในงานชิ้นสำคัญที่สุดชิ้นหนึ่ง ของวรรณกรรมของโลก[ กวีนิพนธ์ที่เป็นเป็นจินตนิยายและอุปมานิทัศน์ของคริสเตียน

สะท้อนให้เห็นถึงการวิวัฒนาการ ของปรัชญาของยุคกลางในเรื่องที่เกี่ยวกับโรมันคาทอลิกของตะวันตก นอกจากนั้นก็ยังเป็นหนังสือที่มีบทบาทต่อสำเนียงทัสคัน (Tuscan dialect) ตามที่เขียนเป็นภาษาอิตาลีมาตรฐาน

“ไตรภูมิดานเต” แบ่งออกเป็นสามตอน “นรกภูมิ” (Inferno), “โทษภูมิ” (Purgatorio) และ “สวรรค์” (Paradiso) กวีนิพนธ์เขียนในรูปของบุคคลที่หนึ่ง และเป็นเรืองที่บรรยายการเดินทางของดานเต ไปยังภูมิสามภูมิของผู้ที่เสียชีวิตไปแล้ว

ที่เริ่มการเดินทางตั้งแต่วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ ไปจนถึงวันพุธหลังจากวันอีสเตอร์ของปี ค.ศ. 1300 โดยมีกวีโรมันเวอร์จิลเป็นผู้นำใน “นรกภูมิ” และ “โทษภูมิ” และเบียทริเช พอร์ตินาริเป็นผู้นำใน “สวรรค์”

เบียทริเชเป็นสตรีในอุดมคติ ที่ดานเตพบเมื่อยังเป็นเด็กและชื่นชมต่อมาแบบ “ความรักในราชสำนัก” (courtly love) ที่พบในงานสมัยแรกของดานเตใน “ชีวิตใหม่” (La Vita Nuova) ที่เขียนในปี ค.ศ. 1295

ชื่อเดิมของหนังสือก็เป็นเพียงชื่อสั้นๆ ว่า “Commedia” แต่ต่อมาจิโอวานนิ โบคคาชโชก็มาเพิ่ม “Divina” ข้างหน้าชื่อ ฉบับแรกที่พิมพ์ที่มีคำว่า “Divine” อยู่หน้าชื่อ เป็นฉบับที่นักมนุษย์วิทยาฟื้นฟูศิลปวิยาของเวนิสโลโดวิโค โดลเช (Lodovico Dolce) พิมพ์ในปี ค.ศ. 1555


ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


ศุกรวารสิริวิบูลย์ รัศมิสูรย์รุจิพูนพิพัฒน์ค่ะ