ภาพเหมือนของ บิอา เดอ เมดิชิ
ภาพเหมือนของลูเครเซีย แพนชิอาทิชิ
แอกโนโล ดี โคสิโม หรือ บรอนซิโน (Agnolo di Cosimo หรือที่รู้จักกันในนาม Bronzino) (17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1503 - 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1572)
เป็นจิตรกรสมัยแมนเนอริสม์ คนสำคัญของฟลอเรนซ์ในประเทศอิตาลี ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 บรอนซิโนมีความเชี่ยวชาญในการเขียนภาพสีน้ำมัน และจิตรกรรมฝาผนัง
ที่มาของชื่อ บรอนซิโน ไม่เป็นที่ทราบแน่นอน แต่อาจจะเป็นเพราะบรอนซิโนมีผิวคล้ำแบบบร็อนซ์ สันนิษฐานกันว่าสาเหตุของสีผิวที่คล้ำมาจากโรค Addison's disease ซึ่งเป็นผลที่ทำให้สีผิวหนังคล้ำกว่าปกติ
ภาพเหมือน
บรอนซิโนได้รับการอุปถัมภ์ โดยตระกูลเมดิชิเมื่อ ค.ศ. 1539 และเป็นศิลปินคนหนึ่ง ที่ได้รับเลือกให้จัดการตกแต่งสำหรับงานแต่งงาน ของโคสิโม เดอ เมดิชิ กับเอเลโอโนรา ดิ โทเลโด ผู้เป็นลูกสาวของไวซรอยแห่งเนเปิลส์
ไม่นานหลังจากนั้นบรอนซิโนก็ได้รับแต่งตั้ง ให้เป็นจิตรกรประจำสำนักของดุ๊ค ภาพเหมือนของบรอนซิโนแสดงให้เห็นความสง่า ความมีไสตล์ และความมีความมั่นใจในตนเองของผู้เป็นแบบ
ลักษณะการวาดภาพเหมือนแบบนี้ มามีอิทธิพลต่อการวาดภาพเหมือนของราชสำนักต่างๆ ในยุโรป นอกจากนั้นบรอนซิโนยังวาดภาพเหมือนแบบจินตนาการนิยม (idealized portrait) ของกวี ดันเต และ เพทราค
บรอนซิโนมีบทบาทสำคัญ ในสถาบันการออกแบบของฟลอเรนซ์ (Florentine Accademia del Disegno) รวมทั้งเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1563 ลูกศิษย์คนโปรดของบรอนซิโน คืออเลสซานโดร อัลลอริ (Alessandro Allori) ผู้เป็นพ่อของจิตรกร คริสโตฟาโน อัลลอริ (Cristofano Allori)
บรอนซิโนอาศัยอยู่กับครอบครัว ของอัลลอริจนกระทั่งเสียชีวิตเมื่อปี ค.ศ. 1572
ภาพของอันเดรีย ดอเรียนายทหารรับจ้าง และนายพลเรือจากเจนัวแต่งตัวเป็นเทพเนพจูน ภาพเหมือนชุดที่สำคัญที่สุด ที่เป็นที่รู้จักกันเป็นภาพของโคสิโม เดอ เมดิชิและเลโอโนรา และข้าราชสำนักเช่นบาร์โทโลมิโอ แพนชิอาทิชิ (Bartolomeo Panciatichi) และภรรยา ลูเครเซีย (Lucrezia)
ภาพอันเดรีย ดอเรีย (Andrea Doria) นายทหารรับจ้างและนายพลเรือจากเจนัว แต่งตัวเป็นเทพเทพเนพจูน เป็นภาพเขียนที่ผิดจากภาพเหมือนอื่นๆ ที่บรอนซิโนเขียนแต่ก็เป็นที่นิยมกัน
นอกจากจะเขียนภาพแล้ว บรอนซิโนยังเป็นกวี บรอนซิโนเขียนภาพหลายภาพ ของผู้มีความสำคัญทางวรรณกรรมเช่นลอรา บัตติเฟอริ (Laura Battiferri) ภรรยาของบาร์โทโลมิโอ อัมมานาติ (Bartolommeo Ammanati) ที่พาลัซโซเวชืโอที่ฟลอเรนซ์
ภาพทางศาสนา
ระหว่างปี ค.ศ. 1540-1541 บรอนซิโนเริ่มวาดจิตรกรรมฝาผนัง ตกแต่งชาเปลเลโอโนรา ดิ โทเลโดที่วังเวชิโอ เป็นการตกแต่งอย่างหรูหราสง่างามแบบคลาสสิค แต่ในขณะเดียวกันก็มีลักษณะของบรอนซิโนเอง
ภาพเขียนนี้เป็นตัวอย่างที่ดี ของภาพเขียนสำหรับราชสำนักฟลอเรนซ์ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 มีสไตล์และไม่มีความเป็นส่วนตัว ไม่ยั่วอารมณ์ ภาพ ทางทะเลแดง (Passage of the Red Sea) เป็นตัวอย่างที่ดีในการแสดงลักษณะของงานของบรอนซิโน
ระหว่างที่ไปอยู่ที่โรมระหว่างปี ค.ศ. 1546 ถึง ปี ค.ศ. 1548 บรอนซิโนก็วาดภาพหลายภาพเช่น การคืนชีพของพระแม่แมรี (Resurrection of the Virgin Mary) (ค.ศ. 1552) ซึ่งเป็นภาพที่สร้างความขัดแย้งทางศีลธรรมในเวลานั้น ซึ่งเป็นยุคของการปฏิรูปศาสนาของนิกายโรมันคาทอลิก
อีกภาพหนึ่ง การพลีชีพของนักบุญลอเรนซ์ (The Martyrdom of St. Lawrence) ซึ่งการวางท่าของตัวแบบ จะเห็นได้ว่ามาจากราฟาเอล และไมเคิล แอนเจโล ผู้ซึ่งบรอนซิโนบูชา
เมื่อบรอนซิโนพยายามใส่อารมณ์ในรูป แต่ก็ไม่สำเร็จเท่าใดนักเพราะความเป็นแมนเนอริสม์ของบรอนซิโน ไม่สามารถทำให้อารมณ์ที่ออกมาน่าเชื่อ
ความเชี่ยวชาญในการวาดภาพเปลือย ของบรอนซิโนเห็นอย่างชัดเจนในภาพ วีนัส คิวปิด ฟอลลี เวลา (Venus, Cupid, Folly, and Time)
เป็นภาพที่โคสิโมจ้างให้เขียน เพื่อถวายพระเจ้าฟรองซัวส์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศส
เป็นภาพที่มีความยั่วยวนทางกามอารมณ์ ที่แฝงไว้ในสัญลักษณ์แฝงคติ งานชิ้นสำคัญอีกชิ้นหนึ่งคือจิตรกรรมฝาผนังภายในชาเปลที่ฟลอเรนซ์ และงานพรมทอแขวนผนัง เรื่อง เรื่องของโจเซฟ (พันธสัญญาเดิม) สำหรับวังเวชิโอ
ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วุธวารสิริวิศิษฐ์ นิรมิตเสกฝันดังใจหวังค่ะ
Create Date :25 พฤษภาคม 2553
Last Update :26 พฤษภาคม 2553 22:31:56 น.
Counter : Pageviews.
Comments :0