Enjoy life and learn
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2553
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
25 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 

Bacon Bread... My first one..






ถ้าเอ่ยถึงขนมปัง เป็นขนมชนิดนึงที่ไม่เคยอยู่ในความคิดเลยสักนิดว่าอยากจะทำ เพราะคิดแค่ว่าซื้อเค้ากินจะดีกว่า ส่วนตัวเฉยๆไม่ค่อยชอบกินเท่าไหร่ ก็เลยหนักเข้าไปอีก อย่าหวังว่าจะทำเองซะหรอก

นึกถึงสมัยที่เรียนเบเกอรี่ที่โรงแรมโอเรียนเต็ล กรุงเทพ (OHAP) มันเป็นอะไรที่เศร้าที่สุด เพราะต้องเรียน section ขนมปัง อยู่เป็นเดือน ซ้ำที่แย่คือ ต้องเข้ากะกลางคืน ตั้งแต่ 22.00-06.00 ของอีกวัน โอ้... นี่มันเวลานอนของชั้นน๊า มันใช่เวลาทำงานซะที่ไหนหล่ะ โดยนิสัยส่วนตัว ค่อนข้างให้ความสำคัญกับการนอน และเป็นคนนอนเร็วด้วย นี่จะต้องเข้างานในเวลานอนปกติซะอีก อยากจะบ้าตายการเรียนของที่นี่ เราจะทราบล่วงหน้าเลยตลอดทั้งปีว่าช่วงไหน เดือนไหน เราจะต้องเรียนอะไร อยู่ฝึกแผนกไหน การฝึกปฏิบัตของฝ่ายเบเกอรี่จะมีอยู่ 3 ช่วงเวลา คือ 08.00-16.00 , 16.00-22.00 และ 22.00-06.00 แต่จะมี 2 แผนกที่ทำงานเวรดึก คือแผนกทำขนมปัง และแผนกแต่งเค้กออกขายตาม shop ต่างๆของโรงแรม ครั้งแรกที่ได้ตารางเวลาเรียนมา ของเราได้ลงเรียนแผนกทั้ง 2 นี้เอา 2 เดือนสุดท้ายก่อนจบ เพราะฉะนั้นตั้งแต่ต้นเทอมยาวไปกว่า 10 เดือนไม่ต้องเจอกับเวรดึกเลย

พอถึงเวลานั้นจริงๆ ไม่อยากบอกเลยว่า เป็นแผนกที่เราโดดเรียนบ่อยที่สุด ก็มันไม่ชอบขนมปังนี่นา ซ้ำต้องทำเวลานอนของตัวเองอีก... มันทำใจลำบากอ่ะ

การทำงานของเรา ก็เข้าไปช่วยพี่ๆในครัวทำ ให้เค้าสอนว่าต้องตีแป้ง ปั้นขึ้นรูปยังไง พอถึงเที่ยงคืน ก็เบรกทานข้าวรอบดึกก่อน เอาหล่ะสิ ดึกแล้ว กินก็อิ่มแล้ว เลยเวลานอนของเราแล้ว กลับมาทำงานต่อ ชักไม่ไหวแล้วสิ ตามันลืมไม่ขึ้นอ่ะ ฝืนยังไงก็แล้ว มองนาฬิกาเป็นร้อยๆหน การเฝ้ารอนี่มันเหมือนแกล้งเนอะ... เวลารออะไรสักอย่าง ทำไมเรารู้สึกว่ามันผ่านไปนานเหลือเกิน ดูเวลาก็แล้ว ผ่านไปแค่ 5 นาทีเองอ่ะ.. เศร้าจริง... สุดท้ายข้าพเจ้าฝืนได้ถึง ตี 2 ค่ะ เป็นแบบนี้ทุกวัน แรกๆก็คิดว่ายังใหม่อยู่ เดี๋ยวพอผ่านไปสักวันสองวัน น่าจะเริ่มปรับตัวได้ แต่ที่ไหนได้หล่ะ มันทำไม่ได้เลย...

เรามาคิดดูนะว่า ถ้ามันเป็นสิ่งที่เราสนใจอยู่แล้ว เราคงจะมีความมุ่งมั่น และกระตือรือร้นกว่านี้ ทีนี้ เมื่อมันไม่ไหวจริงๆ ก็ขอพี่เค้าไปนอน โดยแอบเข้าไปหลับในห้องล็อกเกอร์เปลี่ยนเสื้อผ้าผู้หญิง โดยปกติแล้วแผนกเบเกอรี่เป็นแผนกที่ต้องทำงานกันตลอด 24 ชั่วโมง และเวรดึกแบบนี้ มักจะไม่มีผู้หญิงทำงาน ดังนั้นครัวเบเกอรี่รอบดึก จึงมีแค่เรากับบั๊ดดี้ 2 คนเท่านั้นที่เป็นผู้หญิง เวลาโดดไปนอนเลยต้องแพคคู่ค่ะ... หลับยาวไปซัก 2 ชั่วโมงได้ ตื่นอีกทีก็ตี 4 ลงมา โต๋เต๋อยู่ในครัว ก็ถึงเวลาแปลงกลายเป็นนางฟ้าผู้ใจดี เอาขนมปังไปให้ปลาค่ะ ซึ่งขนมปังที่เหลือในแต่ละวัน ทางโรงแรมจะไม่นำกลับมาขาย หรือเสิร์ฟแขก ก็ต้องกำจัดทิ้ง ไอ้ครั้นจะทิ้งเป็นขยะก็เสียดายอยู่มาก เลยเอามาโยนให้ปลาในแม่น้ำเจ้าพระยากิน... โอ้ยยย... เป็นที่สนุกสนานเชียวค่ะ ลองนึกภาพ สาว 2 คนในชุดครัว หอบหิ้วถุงขนมปังถุงใหญ่ๆ ไปโยนให้ปลากินในเวลา ตี 4... ขอย้ำอีกทีว่าเป็นเวลา.. ตี 4 มองออกไปในแม่น้ำ มืดไปหมด ปลารึจะมองเห็น โยนๆเข้าไปค่ะ มืดก็มืด แต่ก็สนุกดี ไม่ต้องทำงาน.. มีแอบเลวเล็กน้อย

สุดท้ายก็จบมาได้ โดยที่มีความรู้เรื่องการทำขนมปังเท่าหางอึ่งเท่านั้น อีกทั้งที่โรงแรมก็มีแต่ขนมปังของฝรั่งทั้งนั้น แข็งๆซะส่วนใหญ่ ไอ้ที่นิ่มๆก็ไม่ยักจะทำ ประเภทขนมปังหมูหยอง ไส้สังขยา อะไรพวกเนี่ย มันคงไม่เหมาะกับระดับของโรงแรมซะเท่าไหร่ ข้าเจ้าเลยไม่ได้อะไรมาอ่ะ...

เย่นเย้อมาซะยาว กลัวเค้าไม่รู้ว่าทำขนมปังไม่เป็น (มีประสงค์แอบแฝงว่า ตอนนี้ชั้นทำได้แล้วน๊า...) เราว่าเราชอบขนมปังของคุณหน่องค่ะ เลยอย่างลองทำดู แต่เป็นการเอาสูตรขนมปังตัวนึงแล้วมาใส่ไส้อีกอย่างนึงนะคะ ต้องขอบคุณคุณหน่องมากค่ะ ใครสนใจเจ้าของต้นฉบับ ก็คลิกเข้าไปดูได้ค่ะ

เรามาเริ่มทำกันดีกว่าค่ะ

ส่วนผสม

1. แป้งขนมปัง 150 กรัม

2. แป้งเค้ก 50 กรัม

3. ยีสต์ 1/2 ชต.

4. น้ำตาล 3-4 ชต.

5. นม ผง 2 ชต.

6. เกลือ 1/4 ชช.

7. นมสด 120 กรัม

8. เนยสด 40 กรัม

9. มายองเนส

10. เบคอน 3 ชิ้นยาว


วิธีทำ

1. ผสมทุกอย่างเข้าด้วยกัน ยกเว้นเนยค่ะ นวดจนจับตัวเป้นก้อน ค่อยๆใส่เนยลงไป นวดต่อจนเนียน (ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ เพราะมือเลอะมากค่ะ) พักแป้งทิ้งไว้ให้ยีสต์ทำงาน 1 ชั่วโมงค่ะ




2. พอครบเวลาพัก แป้งโดจะพองตัวขึ้นอีกเท่าตัวค่ะ นำออกมาชกไล่ลม




3. รีดให้แผ่ออกไปเป็นวงกว้าง หนาประมาณ 1 cm. และ ใส่มายองเนส




4. วางเบคอนให้ห่างกันเล็กน้อย และจับม้วนเข้าหากัน




5. นำมีดมาตัดเป็นท่อนๆ ไม่หนาหรือบางจนเกินไป ประมาณนิ้วครึ่งก็ได้ค่ะ นำไปวางในพิมพ์อบขนม ทิ้งไว้ให้แป้งพักอีก 10 นาทีค่ะ




6. นำเข้าเตาอบ ไฟ 180 องศา ประมาณ 15-20 นาทีค่ะ ได้ที่แล้วนำออกจากพิมพ์มาพักไว้





เสร็จแล้วค่ะ ขนมปังนิ่มๆ ก้อนแรกของชั้น จริงๆก็ลองทำหลายหนแล้วค่ะ แต่ไม่สำเร็จสักที ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยค่ะ




ดูเนื้อสิคะ นิ่มเชียวค่ะ




ขอให้อร่อยกับขนมปังนะคะ




ปอลิง... พี่อ้วนคร้าบ... ที่พี่พล่ามบอกน้องเสมอๆ ให้น้องทำขนมปังสักที คราวนี้น้องทำได้แล้วนะคะ สักวันพี่คงมีโอกาสกินนะ...


























 

Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2553
6 comments
Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2553 19:47:46 น.
Counter : 1619 Pageviews.

 

ท่าทางจะหอม น่าทานมากเลยจ้า

 

โดย: Ab Psy ReinDEAR++ 25 กุมภาพันธ์ 2553 21:59:32 น.  

 

ว้าววววว น่าฉีกเข้าปากสุดๆ ไม่น่าเข้ามาดึกๆเล้ย

เรียนทำขนมที่โอเรียลเตนด้วย อิจฉาจังค่ะ อยากเรียนบ้างจัง

ชอบรูปข้างบนสุดของบล็อกมากๆเลยค่ะ เห็นแล้วคิดถึงเมืองมีรปวล(ในจินตนาการ) เป็นเมืองที่เด็กชายติสตู นักปลูกต้นไม้อาศัยอยู่ค่ะ น่ารักมากๆ^^

 

โดย: ฟันคุดน้อยซี่ที่7 25 กุมภาพันธ์ 2553 22:56:03 น.  

 

ขนมปังนุ่มๆ น่าทานจังครับ ทำขนมปังนี่ยากจริงๆครับ ขนมปังน่าทานมากๆเลยครับ

 

โดย: น้องกระชาย (กระชายน้อย ) 26 กุมภาพันธ์ 2553 10:12:40 น.  

 

อ่ะน่ากินจังเลยจ้า

 

โดย: marabout 26 กุมภาพันธ์ 2553 13:27:18 น.  

 

น่ากินมากเลย..ขอรอซื้ออย่างเดียวละกัน..ฉันทำแค่ปุยฝ้ายยังเมื่อยเลยอ่ะ-*-สักวันคงได้กินจริงๆ

 

โดย: @um IP: 118.175.211.87 26 กุมภาพันธ์ 2553 14:35:39 น.  

 

 

โดย: ceacar salad 28 กุมภาพันธ์ 2553 12:55:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ouan ouan
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]





เป็นคนนึงที่ชอบทำอาหารและขนมมาก เพราะเกิดมาก็เห็นคุณยายทำ ตอนเล็กๆไม่มีโอกาสได้ไปวิ่งเล่นเหมือนเด็กคนอื่นๆ เพราะต้องช่วยคุณยาย เราก็จะคิดอยู่อย่างเดียวว่า เมื่อไหร่คุณยายจะเลิกทำซะที และในที่สุดคุณยายก็เลิกทำสมใจเรา

กาลเวลาผ่านพ้นไป เราก็มีหน้าที่การงานดีๆทำ จนวันนึงอยู่ๆก็เกิดคำถามขึ้นมาในใจว่า สิ่งที่ทำอยู่ตรงนี้ มันคือตัวตนจริงๆของเรามั้ยนะ คิดทบทวนอยู่หลายตลบ ก็ได้ข้อสรุปว่า สิ่งที่เราพยายามหนีมันเมื่อครั้งยังเด็ก นั่นแหละมันคือชั้นเลยหล่ะ
จึงทำให้มีวันนี้ได้ ร้านอาหารเล็กๆ ที่ขายทั้งอาหารและขนม ที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนอยู่ที่บ้าน ดังนั้นจึงต้องขอบคุณคุณยาย ที่เคี่ยวเข็ญ จนมันซึมเข้าสายเลือดไปแล้ว





: Users Online free counters
Where is my Sweenita?... Please, click here ka..
Friends' blogs
[Add ouan ouan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.