มันไม่ง่ายนักที่คน ๆ นึงจะโชคดี ว่าไหมคะ ? เมื่อหลายเดือนก่อน เดือนไหนจำไม่ได้ มีกิจกรรมของทาง bloggang ในหัวข้อ "เหนื่อยนักไปพักใจกัน" ให้เลือกก๊วนเพื่อนมาร่วมทริปเพื่อเที่ยว หลังจากรวบรวมครบแล้ว ก็นัดกันเขียนบล็อกท้ายสุดทุกคนร่วมมือดีมาก เหลือสาวคนเดียว แล้วสาวก็ได้ด้วย เหมือนง่ายไหม ? ไม่เลย เพทีแรกเราจะไประยอง ฮิ อยากไปหาพี่หนุ่ย จะไปมัดมือชกเพื่อเจอ แต่ทีมงานนำโดยน้องอิ๊งค์ที่ประสานงานบอกไม่อยากให้พี่ ๆ เหนื่อยขอเดินทางไม่เกินสองชั่วโมง เราเลยคุยว่าไปไหนดี เป็ดสวรรค์บอกไปบางตะบูนสิ เชิญชวนสารพัดจนทั้ง 5 ใจอ่อน แต่ ๆ มีคนนึงบอกหรือไปราชบุรีดี เริ่มลังเล เลยให้ทีมงานเลือก เราเลือกแค่วัน คือ วันที่ 5 - 6 พฤษภาคม ก่อนวันนัดประมาณ 10 วันทีมงานยังไม่ตัดสินใจ ตั๋วยังไม่จอง เลยถามน้องอิ๊งค์ ๆ ถามมาว่า "ไปกาญดีไหมคะ ?" ประโยคสั้น ๆ ทำให้พี่ทั้งทีมเริ่มโอดโอย โดยเฉพาะพี่สาว "อิ๊งค์จ๊ะ ถึงแม้พี่จะมาจากทะเลพี่ก็ยังรักทะเลนะ ไม่ไปกาญ" น้องหายไปเกือบวัน พร้อมกลับมาบอกว่า "งั้นให้พี่เลือก" พี่ ๆ เลือกตัดสินใจง่ายเลยทีนี้ไป "บางตะบูน" เพชรบุรี ให้พี่เป็ดจัดทริป จัดหาที่พัก (ถ้ามีเราจะได้ไป) ภายในเวลาสิบนาที ที่พักพร้อม ทริปเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง ระหว่างพี่สาวไปเที่ยวพังงา พร้อมวางแผนการเดินทาง

ในเวลาต่อมา...ก่อนเดินทาง 3 วันเหมือนในหนัง... มีผู้ร่วมทริปยกเลิกทีละคน สองคนจนเหลือสาว ผู้โชคดี เป็ดสวรรค์ หัวหน้าทัวร์ และบ๋อม ผู้ร่วมทริป


สาวกับบ๋อมเลือกไปรถทัวร์ นัดเจอกันที่หมอชิตตอนตี 5 กะว่าหาที่อาบน้ำแถวนั้น ท้ายสุด คุณแหม่ม พอเริ่มสนิทเราเรียกว่าแหม่มเฉย ๆ สงสารเราไง เลยบอกผ่านน้องอิ๊งค์ให้พี่ ๆ สองคนไปอาบน้ำที่บ้านก่อนเดินทาง ซึ้งใจแหม่มมาก จริง ๆ ไม่ต้องก็ได้ ถ้าไม่มีที่อาบน้ำ วันนึงคงไม่เป็นไร น้อง ๆ อาจทนเหม็นนิด ๆ เท่านั้นเอง บางทีอาจเป็นสาเหตุที่แหม่มให้เราอาบน้ำก็ได้ ^^ จริง ๆ คือ แหม่มห่วงความปลอดภัย ยอมตื่นตี 5 เพื่อมารับสองสาวจากบ้านนอก คนนึงใต้ตรัง คนนึงอีสาน ร้อยเอ็ด ทีแรกเรานัดกัน 6 โมงเช้า แต่รถสาวกับบ๋อมช้าทั้งคู่กว่าจะเจอกันเกือบ 7 โมงเช้า แหม่มรอเราที่ร้านกาแฟ inthanin หน้าร้านดังกิ้นโดนัท ระหว่างเดินไปหา แหม่มสั่งน้ำรอ "เปี่ยมไปด้วยความศรัทธา" เพลงนี้ลอยมาบนหัวเมื่อเจอหน้าแหม่ม สวย ใจดีอีก ชมจากใจ คงไม่มีใครให้คนเจอกันครั้งแรกเข้าบ้านแน่ ๆ ขอบอกให้พี่สองคนเข้าแค่นี้พอนะ เพราะพี่สองคนไว้ใจได้ ^^

จากหมอชิตสู่บ้านแหม่มประมาณสิบกว่ากิโล มีน้องหมาของแหม่มชื่อ'ชิปปี้'มารับน่ารักมาก ๆ เล่นกับชิปปี้พอประมาณ สองสาวจัดการอาบน้ำ ในห้องแอร์เย็นฉ่ำที่แหม่มเปิดแอร์รอ พร้อมเสื้อยืดที่มี login ของเราพร้อมรีดเรียบร้อยส่งมาให้ ขอชมว่าแหม่มน่ารักเป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ ( ที่จริงเค้าห้ามเขียนคำซ้ำ แต่อยากชมแหม่มจริง ๆ ยอมให้ครูด่า ) อาบน้ำเสร็จเราก็รอทีมงานที่ไปรับเป็ดสวรรค์แถวสะพานควาย 8 โมงกว่า ๆ รถตู้พร้อมผู้โดยสารเกือบเต็มมาถึงบ้านแหม่ม ในรถมีน้อง ๆ หลายคน เริ่มจากน้องปิง น้องเบียร์ น้องอิ๊งค์ ผู้ประสานงานนั่งเบาะหลัง มีคุณรจนั่งแถวหน้า ข้างคนขับคือ มิก หนุ่มหล่อคนเดียวในรถ ถ้าไม่นับเป็ดและพี่คนขับ จากนั้นเราแวะปั๊ม ปตท.เพื่อรับสมาชิกอีกคน คือ กุ๊งกิ๊ง พิธีกรคนน่ารักของเรา ตอนนี้ทีมงานกลัวเราหิวเลยเริ่มจัดหาเสบียง มื้อแรกของเราคือข้าวเหนียวไก่จากเบอร์เกอร์คิงค์..

สวนตาลในเพชรบุรีของลุงถนอมสวย แถมยังเป็นแหล่งเรียนรู้ที่น่าสนใจ มีลุงถนอม ภู่เงิน เป็นเจ้าของปลูกต้นตาลที่สวนแห่งนี้มาตั้งแต่วันที่ 12 สิงหาคม 2533 มีผลผลิตจากตาลหลายอย่าง ทั้งลูกตาลเชื่อม ขนมตาล ลูกตาลสด ลูกตาลนึ่ง น้ำตาลสด ที่ทำกันสด ๆ ตรงนั้นเลย แถมยังมีสาธิตการปาดตาล วิธีตัดกิ่งให้ดูด้วยน่าสนใจมาก ๆ เสร็จแล้วเราก็เดินเล่นกัน พร้อมทำรายการ เสร็จแล้วต่างคนต่างถ่ายรูป ส่วนสาวเดินไปที่ซุ้มหลังคามุงจากจนเจอลุงถนอมนั่งกินข้าวอยู่ ข้างวิทยุเก่า ๆ ตรงหน้ามีรูปเก่า ๆ มีรอยจากน้ำเปื้อนอยู่ คิดในใจว่ารูปนี้สวยดี หลังลุงเก็บจากสาวขอถ่ายรูปด้วย แล้วเดินไปสมทบทีมงานที่กำลังก้มหน้าก้มตากินลูกตาลเชื่อมแบบไม่สนใจใคร แต่พอเห็นสาวเดินมา แหม่มเห็นคนแรกรีบยื่นลูกตาลเชื่อมให้ จากนั้นทุกคนรวมน้องอิ๊งค์ ก็ชวนกันกินขนม แต่เรากินกันไม่ไหวเก็บใส่รถ (ผ่านไปสองวันก็ยังอยู่ที่เดิม) พร้อมซื้อของฝากที่วางขายหลายอย่าง นอกจากของข้างบน ยังมีผลไม้จากสวนและตาลแห้งสำหรับชงชาด้วย ก่อนกลับทีมงานก็ชวนไปถ่ายรูปกับลุงถนอมอีกรอบ เป็ดสวรรค์เห็นรูป ทำตาวิบวั๊บ พร้อมโอ่ว่า "รูปเรา อัดไว้ให้ลุง" ดีงามมาก จากนั้นเราก็ลาลุง เพื่อไปร้านข้าวแช่แม่นิดในตัวเมืองเพชรในเวลาเกือบเที่ยง เพื่อกินเบรกสาย...

ทริปบางตะบูนมีแผนท่องเที่ยวมากมายหลายที่ รวมทั้งร้านของกินที่ขึ้นชื่ออย่าง "ข้าวแช่แม่นิด" ด้วย แค่เห็นชื่อข้าวแช่สาวก็ตาลุกแล้ว นึกว่าจะมีเครื่องเคียงสวย ๆ แบบชาววัง เหมือนในทีวี จนกระทั่งเข้าสู่ตัวเมืองเพชร ในขณะที่รถตู้กำลังจะเลี้ยวลอดใต้สะพานรถไฟ พี่คนขับตัดสินใจถอย เพราะคงไม่ผ่านแน่ ๆ เราเลยลงเดิน เพื่อลอดใต้สะพานประมาณ ๕๐ เมตรเพื่อเข้าสู่ร้านแม่นิด ข้าวแช่เก่าแก่ของเมืองเพชร ตอนนี้เริ่มรู้แล้วว่าคงไม่มีข้าวแช่ชาววังให้กินแน่ ๆ


ร้านแม่นิดในวันที่ไม่มีแม่นิด มีแต่น้านพหรือพี่นพ ที่สาวมานับญาติทีหลัง กำลังสาละวนตักข้าวแช่ พร้อมคุยเสียงดังเมื่อเห็นกลุ่มเรา เพราะไม่มีที่นั่งขนาด ๑๐ คนนั่ง เราต้องนั่งแยกกัน แต่ไม่ใช่ปัญหา เพราะเราจะยืนถ่ายรูปกันก่อน กะเวลาคงว่างพอดี ร้านของน้านพ มีที่นั่งทอดยาวประมาณ ๑๐ โต๊ะน่าจะถึง เลียบสะพานดำหรือสะพานรถไฟ ริมแม่น้ำเพชรบุรี เราพยายามถามน้ำนพมากมาย ทั้งเรื่องระยะเวลาว่าทำมากี่ปี ถามโน่นนี่สารพัด จนเราเองก็จำไม่ได้แต่น้านพไม่ตอบ บอกแค่ว่า "จะถามทำไมไม่สำคัญหรอก" ท้ายสุดเลยหาในกูเกิ้ลคิดว่าคนที่บอกเราและเชื่อถือได้ที่สุดคือ พี่วัฒน์ หรือชายกางที่เขียนกระทู้ไว้เมื่อปี ๕๑ บอกว่าน้านพขายมา ๖๘ ปีรวมปีนี้ก็ ๗๘ ปีพอดี ยาวนานมาก

สูตรข้าวแช่เมืองเพชรต่างจากในกรุงเทพ ฯ ที่มีเครื่องเคียงเพียงสามอย่าง คือ ไชโป๊วผัดหวาน ปลายี่สนผัดหวาน และ ลูกกะปิทอด กินคู่กับข้าวเม็ดสวย ลอยน้ำกลิ่นหอมเย็นทำจากน้ำอบควันเทียนกับใส่ดอกกระดังงาลนไฟ ลอยยมะลิ จัดแต่งมาในถ้วยกระเบื้องลายสับปะรด พร้อมช้อน ส้อมทองเหลือง ยิ่งกินริมแม่น้ำเพชรบุรีช่วงลมโกรกเบา ๆ ยิ่งทำให้สดชื่น แถมราคาไม่แพงเลย ชุดละ 25 บาท

อยากแนะนำเลยร้านนี้ ที่สำคัญคือ สาวมาทราบทีหลังว่าเป็นร้านของน้าแท้ ๆ ของเพื่อนด้วยแล้วยิ่งชอบ อยากมาอีกเผื่อได้กินฟรี ^^ จริง ๆ แล้วน้านพขายดีอยู่แล้ว ร้านเปิดตั้งแต่ 9 โมงเช้าถึง 15.00 น. หยุดวันพุธ