ความทรงจำเก่า ๆ ก่อนจะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2563
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
4 มีนาคม 2563
 
All Blogs
 

การล่มสลายของร้านให้เช่าหนังสือ

เช้าวันนี้ ผมขับรถยนต์ไปเรือนจำหญิงสงขลา 
กะว่าจะเอา Pocket Book จำนวนหลายเล่มไปบริจาค 
พอดีได้เจอกับผู้คุมหญิงที่ดูแลห้องสมุดเรือนจำ 
เธอมายืนดูหนังสือด้านหลังรถยนต์ผมคร่าว ๆ
และได้ยืนพูดคุยกันเกี่ยวกับหนังสือที่ผมจะมอบให้
เธอแนะนำผมว่า หนังสือแนวผมอ่าน 
นักโทษหญิงคงจะไม่ยืมไปอ่านกัน
เพราะที่นี่ นักโทษหญิงชอบแนว หนังสือเจี๊ยบ
หนังสือปกอ่อนพอคแก็ตบุคส์เล่มเดียวจบ หนาราว ๆ 100 หน้า
ประเภท หวานแหวว นางเอกจน พระเอกรวย ผู้ดีตกยาก Happy Ending 
มากกว่า หนังสือแนวธรรมะ/หนังสือวิชาการ ที่มีคนยืมนัอยมาก
เธอเลยแนะนำผม ให้ไปมอบให้ห้องสมุดสงขลา 
จะมีกลุ่มคนอ่านหลากหลายและคนอ่านเยอะกว่า

หมายเหตุ

เรื่องนี้ทำให้นึกถึงนักจิตวิทยาบำบัดชาวยิว
เล่าถึงตอนเป็นนักโทษแรงงานในค่ายกักกันชาวยิวเอาซ์วิส
ที่นาซีเยอรมันตั้งขึ้นมาเพื่อฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว
ท่านบอกท่านมองโลกในแง่ดี แง่ความสุขในอดีต
แง่ความสุขในอนาคต เห็นภาพท่านกำลังบรรยายให้นักศึกษาฟัง
และนักโทษชาวยิวหลายคนก็บอกให้มีอารมณ์ขัน
อย่ามองแต่ความเลวร้ายที่มีในคุกเพียงอย่างเดียว

ถ้ามองแง่หนังสือธรรมะส่วนใหญ่ที่เคยอ่าน
บางเล่มก็เน้นแต่อิทธิปาฏิหารย์ ครูบาของตน
เชียร์พระขายพระกันเป็นว่าเล่นในหนังสือ
บางเล่มก็อภิธรรมสูงส่ง นรกสวรรค์ เทวดา ผีเปรต
มากล้นเหนือจินตนาการของคนทั่วไป
บางเล่มก็เน้นแต่บาปกรรม ต้องชดใช้กรรม
แต่ไม่มีทางออกทางหลุดพ้นจากกรรมเป็นรูปธรรม
เผลอ ๆ ก็เน้นแต่การใช้เงินชดใช้กรรม
ด้วยพิธีกรรมต่าง ๆ ทางพราหมณ์ ทางผี ทางของขลัง
บางเล่มก็เหมาะกับคนทนถึกกว่าคนทั่วไป
เน้นปฏิบัติธรรมเหนือกว่าพระบรมศาสดา
ที่สอนให้ยึดทางสายกลางเป็นหลักในทางธรรม ทางปฏิบัติ
แต่อาศัยวาทกรรมพวกมากลากไปเลยโด่งดัง
มีหนังสือน้อยเล่มมากที่มีธรรมะแบบง่าย ๆ
อ่านแล้วเข้าใจเลยไม่ต้องตีความมากมาย
เช่น หลวงตา หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ เป็นต้น

ชีวิตคนข้างในทุกข์ยากมากพออยู่แล้ว
ทั้งเรื่องอาหารการกินและอิสระภาพ
แต่มานั่งอ่านหนังสือตอกย้ำความทุกข์/กรรมของตนเอง
ไม่น่าจะเข้าถึงและชื่นชอบชื่นชมกับหนังสือเหล่านี้
สู้เอาเวลาไปอ่านหนังสือเจี๊ยบดีกว่า
โลกที่ไร้สาระแต่สร้างสาระจินตนาการเพ้อฝัน
ยังได้หลุดพ้นจากความทุกข์ในแต่ละวันได้

 



ผมเลยขับรถยนต์ไปมอบหนังสือให้ที่นั่น 
กับได้พูดคุยกับเจ้าหน้าที่ห้องสมุด 
และเดินดูรอบ ๆ มี หนังสือนิยายรักรุ่นเก่าหลายร้อยเล่มมาก 
ที่ไม่มี Barcode แบบยุคปัจจุบันที่นำเข้าระบบได้เลย 
เป็นหนังสือของ ร้านให้เช่าหนังสือ
นำมามอบให้จำนวนหลายร้อยเล่ม 
บรรณารักษ์ห้องสมุดเลยอนุญาต
ให้คนสนใจอ่านมาเอากลับบ้านได้เลย
อ่านเสร็จค่อยเอามาคืนห้องสมุดในวันหลัง

ห้องสมุดสงขลามีแนวคิดว่าคงต้องปรับโฉมให้ปิด 4 ทุ่ม 
แต่เดิมที่นี่ปิด 16.30 น.  ตามเวลาทำงานของราชการ
การทำแบบนี้จะรองรับคนทำงานที่เลิกงานแล้วมาห้องสมุดไม่ทัน
กับเด็กนักเรียนมาอ่านหนังสือ/ทำการบ้าน/ทำรายงาน
และให้พูดคุยส่งเสียงกันได้ในห้องสมุด
แบบห้องสมุดหลายแห่งในต่างประเทศ
และที่คณะสถาปัตย์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ถ้าห้องสมุดยังบริหารงานแบบเดิม ให้เงียบ ๆ ไม่ส่งเสียงดัง
คงจะไม่ได้รับความนิยมจากพวกเด็กนักเรียนสงขลา
ที่มักจะไปนั่งทำงาน/ทำการบ้าน/ทำรายงาน
ตามร้านกาแฟ/ร้านอาหารแถวชายหาด 
การทำแบบนี้ก็จะดึงมวลชนส่วนหนึ่งได้มาก 
 

การล่มสลายของร้านให้เช่าหนังสือที่สงขลา
ทำให้ผมนึกถึงร้านสวนหนังสือ  ร้านให้เช่าหนังสือรายใหญ่
เยื้องวัดถาวรวราราม/วัดโคกนาว ตรงข้ามมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
สมัยก่อนร้านนี้คึกคักมาก คนมาเช่าหนังสือวันละหลายร้อยคน
2-3 ปีก่อน ผมเคยเข้าไป กะว่าจะเช่าหนังสือจีนกำลังภายในมาอ่านเล่น
สอบถามเจ้าของร้านก็ยอมรับว่า หนังสือใหม่ ๆ มีน้อย และแพง
คนมาเช่าหนังสือก็น้อยลงกว่าเดิมมาก ไม่หนาแน่นเหมือนเก่า

เท่าที่ผมจำได้มีร้านให้เช่าหนังสือปิดไป 2 ร้านแล้ว
เป็นร้านที่ผมเดินผ่านบ่อย ๆ และเคยไปเช่าหนังสือเหมือนกัน

ร้านยึ่ปั้วขายหนังสือรายใหญ่แถวบ้านก็ปรับปรุงร้าน
กะว่าจะเลิกขายหนังสือแล้วเช่นกัน 
เมื่อตอนต้นปีใหม่ ร้านเพื่งจะถูกไฟไหม้
แต่หนังสือส่วนใหญ่ส่งคืนสำนักพิมพ์ส่วนกลางแล้ว
โชคร้ายประกันไฟสิ้นสุดตุลาคมปีที่แล้ว
เลยไม่ได้ต่ออายุประกันอัคคีภัย
เพราะกะว่าจะไม่ขายหนังสืออีกต่อไปแล้ว 
แต่โชคดีอาซิ่มเจ้าของร้านผู้ป่วยติดเตียง
กู้ภัยท่งเซียเซียงตึ้งช่วยกันงัดลูกกรงเหล็กดัดชั้น 2 
แล้วนำไปส่งโรงพยายาล เธอไม่เป็นไร แค่ตกใจ

เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ
ก่อนที่จะเลือนหายไปเหมือนการอ่านหนังสือบางเล่ม




 

Create Date : 04 มีนาคม 2563
1 comments
Last Update : 5 มีนาคม 2563 10:14:01 น.
Counter : 1493 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณruennara

 

ชอบอ่านหนังสือครับ
แวะเข้ามาอ่านพลอยทำให้คิดถึงสงขลาด้วย
เรียนอยู่หาดใหญ่สี่ปีแต่ไปค้างบ้านเพื่อนที่สงขลาบ่อยๆ
ตอนนี้แยกย้ายกันแล้ว คงเหมือนหนังสือเล่มหนึ่ง
ที่อ่านแล้วยังจำได้ยังคิดถึง แม้จะจบไปนานแล้วก็ตาม

 

โดย: ruennara 6 มีนาคม 2563 1:31:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ravio
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 32 คน [?]




เกิดหาดใหญ่ วัยเด็กเรียนหนังสือโรงเรียน Catholic คณะ Salesian มีนักบุญประจำโรงเรียน Saint Bosco, Saint Savio ชอบอ่านหนังสือ godfather เกี่ยวกับ Mafio ของพวกซิซีเลียน เคยเล่นเกมส์ Mario แล้วได้คะแนนนำเลยนำสระโอมาต่อท้ายชื่อเป็น Ravio ได้กลิ่นอายแบบ Italino เคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเรียนวิชาชีพทำมาหากิน แต่ไม่ใช่วิชาที่ชื่นชอบมากนัก เรียนอยู่กว่าเจ็ดปี ต้องกลับมาทำงานเป็นกรรมกรที่บ้านเกิด จนเริ่มเกิดความหลงรักชีวิตบ้านนอก และวิถีชิวิตชุมชนท้องถิ่นที่ตนอยู่และไปร่วมวงเสวนา

เกิดเดือนมีนาคม แต่ลัคนาราศรีตุลย์ ชอบไปทุกเรื่อง สุดท้ายทำอะไรที่ได้เรื่องไม่กี่เรื่อง แต่ส่วนมากมักไม่ได้เรื่อง

ชอบขับรถยนต์ท่องเที่ยวชมภูเขา ป่าไม้ น้ำตก แต่ไม่ชอบทะเลหรือชายหาด เพราะรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เมื่อคิดถึงชีวิตตนเองที่มาเปรียบเทียบกับสองสิ่งสองอย่างนี้ รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงชีวิตที่เล็กน้อยมากที่มาอยู่อาศัยในโลกใบนี้

ชอบอ่านหนังสือ ท่องเที่ยวใน Internet ชอบเดินทางท่องเที่ยวแถว ในละแวกท้องถิ่นบ้านเกิด นาน ๆ ครั้งจะขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนที่กรุงเทพฯ หรือไปหาซื้อหนังสือแถวสยามสแควร์ ถิ่นเก่าที่อยู่และที่เรียน






Friends' blogs
[Add ravio's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.