---

เรื่องเล่าไร้สาระ

ข้าวทนเค็ม ถ้ามีการพัฒนาปลูกได้ในไทย
จะสามารถปลูกในผืนดินที่เสียหายไปมากจากนากุ้ง(กุลาดำ)
ที่เคยมีวาทกรรม กุ้งกินโหนด (โฉนด)
หมายถึงขาดทุนย่อยยับจนต้องขายที่ทางบ้านช่องจากการเลี้ยงกุ้ง
และดินก็มีความเค็มไม่สามารถปลูกข้าวได้เหมือนแต่ก่อน
ในบริเวณชายฝั่งระโนด จะทิ้งพระ หัวไทร ที่เห็นจำนวนมาก
รวมทั้งที่ชายฝั่งทะเลที่มีการบุกรุกป่าชายเลนเพื่อเลี้ยงกุ้งในอดีต
หรือพื้นที่ดินเค็มในภาคอีสานที่มีการปนเปื้อนความเค็มจากเกลือสินเธาว์

แต่ทั้งนี้สายพันธุ์ข้าวมีความอ่อนไหวต่อแสงแดดมาก
เพราะช่วงแสงยาวหรือสั้นเกินไปมีผลต่อผลผลิตข้าวเช่นกัน
การปลูกข้าวจึงต้องมีระยะเวลาช่วงแสง
ข้าวนาปีมีระยะเวลาออกรวงข้าวช้ากว่าข้าวนาปรัง
ข้าวนาปรังมีช่วงอายุและระยะเวลาเก็บเกี่ยวสั้นกว่าข้าวนาปีมาก
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปริมาณช่วงแสงและน้ำที่ใช้ในการเกษตร

ภาคใต้โสด/ตอนล่างจึงเริ่มลงมือปลูกข้าวกันจริงจังก็หลังวันออกพรรษา
เพราะมีปริมาณน้ำฝนและช่วงแสงมีมากในช่วงนี้
ขณะที่เดือนพฤศจิกายนขึ้นไปแถวภาคกลางจะเริ่มเกี่ยวข้าวกันแล้ว
แต่ทางภาคใต้กว่าจะได้เริ่มเก็บเกี่ยวข้าวนาปีก็ช่วงเดือนมีนาคมขึ้นไป
ทำให้เพื่อนผมบางคนกลับมาจากบ้านนอก
ผมมักจะบอกรู้เลยว่าไปเก็บข้าวมา
เพราะผิวสีดำและคล้ำอย่างเห็นได้ชัดเจน

ในพื้นที่ภาคใต้ในอดีตจะใช้แกะในการเก็บเกี่ยวข้าว
เพราะปริมาณฝนมีเกือบทุกสัปดาห์เป็นส่วนใหญ่
ทำให้ดินมักจะเปียกชื้นหรือมีน้ำท่วมขัง
มีผลต่อการกองข้าวบนพื้นดินจะเฉอะแฉะ
เสียเวลาตากข้าวให้แห้งและฟัดข้าวแบบภาคกลาง
ทั้งรวงข้าวมักจะสุกไม่ค่อยพร้อมกัน
เพราะสายพันธุ์ข้าวพื้นเมืองพันธุกรรมยังไม่นิ่ง
จึงต้องเก็บเกี่ยวทีละรวงด้วยการตัดที่คอข้าว
จนมีอำมาตย์คนหนึ่งจากภาคกลางสอนให้ใช้เคียวและดุว่า คนใต้ดื้อ
แต่คนใต้ส่วนใหญ่ที่ใช้แกะจะไม่ยอมทำตาม
เพราะไม่เหมาะสมกับพื้นที่และวัฒนธรรมที่เคยทำต่อ ๆ กันมา

ในภาคใต้สวนยางสวนมะพร้าวบางแห่ง
เคยเห็นคนสวนบางคนโรยเกลือลงในที่ดินปีละหนึ่งถึงสองกิโลกรัม/ไร่
เพราะเชื่อว่าเป็นปุ๋ยประเภทหนึ่งที่มีราคาถูกและช่วยเพิ่มผลผลิตได้




แกะที่ใช้ตัดคอรวงข้าวแทนเคียว


ข้าวนาปี และ ข้าวนาปรัง

ข้อมูลเพิ่มเติม https://goo.gl/qF9Gfe