BlogGang.com : : ravio : การฮุบเหยื่อของปลาที่ผ่านการปลดเบ็ดตกปลาแล้วปล่อยลงน้ำ

การฮุบเหยื่อของปลาที่ผ่านการปลดเบ็ดตกปลาแล้วปล่อยลงน้ำ

ปลาที่มีรูแถวปากหลังจากถูกปลดออกจากเบ็ดแล้วปล่อยลงในน้ำอีกครั้ง
แต่เดิมนักวิจัยมักจะเชื่อว่า ไม่มีผลกับการกินอาหารของปลาแต่อย่างใด

แต่งานวิจัยล่าสุดใน Journal of Experimental Biology
พบว่า ปลาจะดูดกลืนอาหารที่ล่าเหยื่อได้น้อยลง
หลังจากมีรูที่ปากจากการเคยโดนเกี่ยวด้วยเบ็ดตกปลา

ทีมวิจัยที่นำโดย Tim Higham ที่ UC-Riverside
ได้ทำการเจาะจงศึกษาเฉพาะปลาทั่วไป
ในกลุ่มปลาล่าเหยื่อและมีปากกว้าง
เช่น พวกปลา Bass Bluegill และ Perches
ที่รู้จักกันดีว่าเป็นประเภทฮุบเหยื่อ/ดูดเหยื่อ

ปลาประเภทนี้มักจะว่ายเข้าไปใกล้เหยื่อ
มักจะไม่ใช้การกินหรืองับเหยื่อให้ฉีกขาด
แต่ใช้วิธีการอ้าปากให้กว้างขึ้น
แล้วใช้แรงดันดูดน้ำและเหยื่อเข้าในปาก

อาการดังกล่าวเหมือนกับคนเราดูดน้ำ
ซึ่งสังเกตได้จากการดูดน้ำจากหลอดดูดกาแฟ
นั่นคือการปิดปากให้แน่นด้วยริมฝีปาก
แล้วดูดน้ำจากหลอดดูดกาแฟให้เข้าในปาก

ลองจินตนาการดู
ถ้ามีรูเล็ก ๆ บนหลอดกาแฟ
หรือน่ากลัวกว่านั้นคือ มีรูที่แก้ม
การดูดน้ำจะทำได้น้อยลงกว่าเดิม
นักวิจัยจึงสนใจจะศึกษาเรื่องนี้ว่า
จะเกิดอะไรขึ้นกับปลาที่มีรูที่ปาก
หลังจากการปลดเบ็ดตกปลาที่ปากออกมาแล้ว

นักวิจัยได้จับปลากลุ่มควบคมุกับกลุ่มตัวอย่าง
จาก Vancouver Island ใน Canada
ครึ่งแรกจากการตกปลาในแบบทั่วไปของชาวประมง
ครึ่งหลังจากการจับด้วยแหอวน (ไม่มีรูบนปากของปลา)

จากนั้นนำปลาทั้งสองประเภทมาทำการศึกษา
ในตู้กระจกที่ Bamfield Marine Science Center

ผลจากการศึกษาผ่านภาพวิดีโอความเร็วสูง
ที่อัตราภาพ 500 เฟรมต่อวินาที
หลังจากที่มีการป้อนอาหารให้กับปลาทั้งสองกลุ่ม
ภาพจากวิดีโอได้แสดงถึงความกว้าง
และความเร็วในการอ้าปากของปลา
ความใกล้ในระยะใดในการฮุบเหยื่อปลา
และความรวดเร็วขนาดที่ดูดเหยื่อเข้าไปในปาก

นักวิจัยพบว่าปลาทั้งสองประเภทต่างมีพฤติกรรมไม่ต่างกัน
พวกมันต่างอ้าปากที่มีความกว้าง ความเร็ว
และการเข้าไปใกล้เหยื่อในระยะทางไม่แตกต่างกัน

แต่ปลาที่มีรูบนปากที่ผ่านการปลดเบ็ดออกมาแล้วปล่อยลงในน้ำ
อัตราการฮุบเหยื่อจะช้าลงถึง 34% เมื่อเทียบกับปลาอีกกลุ่มหนึ่ง

“ เราค่อนข้างแปลกใจกับความแตกต่างในเรื่องเช่นนี้
ยิ่งมีรูบนปากกว้างมากเท่าไร ยิ่งเห็นความแตกต่างชัดเจนมากขึ้น
เมื่อเปรียบเทียบกับปลาที่ไม่มีรูบนปากที่มีขนาดเดียวกัน " Tim Higham

ทีมนักวิจัยยังได้ใช้แบบจำลองทางคอมพิวเตอร์
ทดลองประมวลผลอัตราความเร็วในการฮุบเหยื่อ
โดยใช้ตัวแปรต่าง ๆ เช่น ขนาดความกว้างของปากปลา
และขนาดของรูเบ็ดตกปลาที่บนปากปลา
ปลาที่มีรูเบ็ดตกปลาบนปากจะฮุบเหยื่อได้ช้าลง
อย่างน้อยราวครึ่งหนึ่งของการสังเกตแบบปกติ
หรือปลาจะกินอาหารได้ช้าลงมากกว่าที่คาดคิด
เพราะยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ยังต้องค้นหาคำตอบในเรื่องนี้

เรื่องสำคัญที่จะต้องทำการวิจัยต่อไปคือ

1. หาวิธีการปลดเบ็ดตกปลาได้อย่างรวดเร็ว
โดยไม่สร้างบาดแผลที่เป็นรูใหญ่บนปากปลา
2. ขนาดของเบ็ดตกปลาที่จะมีบนปากปลา
3. อัตราการกินเหยื่อที่ช้าลง
จะมีผลต่อสุขภาพปลาอย่างไร

แม้ว่ายังไม่จำเป็นถึงขนาดต้องเปลี่ยนวิธีการตกปลา
แต่อย่างน้อยการปล่อยปลาบางส่วนลงในน้ำ
มีส่วนในการเพิ่มจำนวนประชากรของปลา
มากกว่าการตกปลาทุกขนาดขึ้นมากินหรือไม่กิน

ในระยะยาวถ้าทำได้ด้วยการลดขนาดเบ็ดตกปลา
หรือการเปลี่ยนแปลงประเภทเบ็ดตกปลา
เพราะจากผลการอ่านค่าการประมวลผลของคอมพิวเตอร์
ยิ่งขนาดรูบนปากปลายิ่งใหญ่
ยิ่งมีผลมากกับการกินอาหารของปลา

ทางเลือกอีกอย่างก็คือ
การคิดใหม่ทำใหม่เกี่ยวกับการตกปลาประเภทหายาก
และวิธีการที่ดีกว่าในการปล่อยปลาให้อยู่รอดได้ในระยะยาว

แต่ทั้งนี้ยังเร็วเกินไปที่จะสรุปเรื่องนี้
แต่สิ่งที่นักวิจัยรู้ในตอนนี้ก็คือ
ร่องรอยเบ็ดตกปลาที่สร้างรูบนปากปลา
ส่งผลต่อความเร็วในการฮุบเหยื่อของปลา

" สิ่งที่เราวิจัยอยู่นี้ คือ เรื่องที่คนทั่วไปทำ
ในการจับปลาด้วยการตกปลาด้วยเบ็ดหรือลากแหอวน
มันเป็นคำถามที่ค่อนข้างง่าย
ไม่มีอะไรที่ซับซ้อนเกี่ยวกับเรื่องนี้
และยังไม่มีใครเคยคิดเรื่องนี้มาก่อน
หรือมองไปในลักษณะเช่นนี้ " Tim Higham

เรียบเรียง/ที่มา

https://bit.ly/2NLEA6y

https://jeb.biologists.org/content/221/19/jeb180935

Create Date : 16 ตุลาคม 2561

Last Update : 16 ตุลาคม 2561 21:56:50 น.

0 comments

Counter : 1495 Pageviews.