Bloggang.com : JinnyTent : เพชรพระอุมา โดย พนมเทียน ภาคแรก : อมตะนวนิยายสุดโปรด (1)

เพชรพระอุมา โดย พนมเทียน ภาคแรก : อมตะนวนิยายสุดโปรด (1)

รีวิวหนังสือเรื่องที่สี่ของปี 2561

เป็นอมตะนวนิยายสุดโปรด ชุดของรักของหวง จะกี่เดือนกี่ปีก็อ่านได้ไม่มีเบื่อ

อ่านมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้นจนถึงโตมีลูกสอง

ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกผูกพันกับตัวละครเป็นพิเศษ โดยเฉพาะ

รพินทร์ ดาริน บุญคำ เกิด เส่ย จัน แงซาย เชษฐา ไชยยันต์

เมย์ คะหยิ่น ส่างปา อนุชา และหนานอิน

อ่านจนรู้สึกว่าแทบจะนับญาติกับพวกเขาเหล่านี้

รู้สึกเหมือนพวกเขามีตัวตนจริง ๆ หาใช่โลดแล่นแต่ในนิยายเท่านั้น

อยากจะทำรีวิวนวนิยายเพชรพระอุมาเรื่องโปรดมานาน

จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถเขียนรีวิวออกมา ด้วยเนื้อหาที่อัดแน่นของเรื่องราวมหาศาล

มันยากตรงที่ไม่รู้จะบอกต่อยังไง ไม่รู้จะกลั่นย่อยออกมาในรูปแบบไหน

:: :: :: ::

คุณลุงพนมเทียน เริ่มต้นเขียนนวนิยายเรื่องนี้

เมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 2507 จบบริบูรณ์ทั้งภาคแรกและภาคสอง

เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 2533

รวมระยะเวลาเขียนทั้งสิ้น 25 ปี 7 เดือน และอีก 2 วัน

เมื่อมาถึง 2561 นี้ ก็ผ่านพ้นมาแล้วถึง 54 ปี

จะว่าไปแล้วนวนิยายเรื่องนี้มีอายุมากกว่าอายุของใครหลายคน

ที่รู้จักและรักเพชรพระอุมา รวมถึง จขบ.ด้วย

หากมีโอกาสและมีพลังจะมาเล่าถึงเบื้องหลังของเพชรพระอุมา

ที่มาที่ไปของอมตะนวนิยายเรื่องนี้กันค่ะ

เพชรพระอุมา ภาคแรก

โดย พนมเทียน

มี 6 ตอน ตอนละ 4 เล่ม รวม 24 เล่มจบ

ต้องอ่านต่อกัน ข้ามตอนไม่ได้ เริ่มจากตอนที่ 1 - 6

ตอนไพรมหากาฬ ดงมรณะ จอมผีดิบมันตรัย

อาถรรพณ์นิทรานคร ป่าโลกล้านปี และตอนแงซายจอมจักรา

รวมเนื้อหา 10,089 หน้า

เล่มละ 200 บาท รวมราคา 4,800 บาท

Box set ตอนละ 840 บาท รวมเป็น 5,040 บาท

ชั้นบน เป็นเพชรพระอุมาภาคแรกและเบื้องหลังเพชรพระอุมาทั้งสองภาค

ชั้นล่าง เป็นเพชรพระอุมาภาคสอง และอื่นๆ

จขบ.ค่อยเก็บหอบรอมริบสะสมมาที่ละตอนบ้างทีละเล่มบ้าง

ทีละครึ่งภาคบ้าง ตั้งแต่ชุดแรกถึงปัจจุบันร่วม 10 ปี จนครบทั้งสองภาคแล้ว

ทั้งเบื้องหลัง อินไซด์ และลึกจากลิ้นชักของพนมเทียน

ตอนไพรมหากาฬ

(ปกเก่า เก็บเงินซื้อภาคแรกตอนแรก เมื่อ 11/12/44)

ตอนนี้ เป็นการพบกันครั้งแรกระหว่างกลุ่มนายจ้างโดยมี พันโท ม.ร.ว.เชษฐา วราฤทธิ์

แพทย์หญิง ม.ร.ว.ดาริน วราฤทธิ์ ผู้เป็นน้องสาว และพันตรีไชยยันต์ อนัตตรัย อันเป็น

เพื่อนสนิทของทั้งสอง กับ รพินทร์ ไพรวัลย์ พรานใหญ่แห่งหนองน้ำแห้ง ผู้ถูกว่าจ้าง

ณ สถานีกักสัตว์ ของคุณอำพล พลากร ผู้อำนวยการบริษัทไทยไวล์ดไลฟ์

โดยรพินทร์ถูกว่าจ้างให้เป็นพรานนำทางไปตามหา นายชด ประชากร หรือ ม.ร.ว.อนุชา วราฤทธิ์

ผู้ที่เป็นทั้งพี่ทั้งน้องและทั้งเพื่อนของกลุ่มคณะนายจ้างซึ่งได้หายสาบสูญไปและสืบได้เบาะแสจึงต้องการติดตาม

ตกลงและทำสัญญาว่าจ้างนำทางติดตามค้นหาผู้สูญหายในราคาสูงลิบลิ่ว

โดยวางเส้นทางเบื้องต้น คือ โป่งกระทิง ห้วยยายทอง ป่าหวาย และหล่มช้าง

อันมีโป่งกระทิงเป็นร่องรอยสุดท้ายของนายชด ประชากร

หลังจากนั้น เป็นการแกะรอยตามแนวเทือกเขาตะนาวศรีไปยังขุนเขาพระศิวะ

โดยมีแผนที่ของ มังมหานรธา ที่รพินทร์ได้มาจากเนวินสหายของเขาก่อนที่จะตาย

ฝ่ายนายจ้าง 3 พรานนำทางและคนสนิทอีก 4 และกะเหรี่ยง พเนจรมาสมัครเป็นคนใช้อีก 1

และพวกลูกหาบคุมเกวียนอีก 16 คน รวมคณะเดินทางทั้งสิ้น 25 คน

เริ่มต้นเดินทางจากหนองน้ำแห้ง อันเป็นที่พักของพรานใหญ่

:: :: :: ::

ตอนไพรมหากาฬ นั้น เป็นอีกหนึ่งตอนที่ จขบ.ชอบมากรองมาจากตอนแงซายจอมจักรา

เป็นการเริ่มต้นการเดินทางไปพร้อมกับการหยั่งเชิงและหยั่งน้ำใจของทั้งสองฝ่ายระหว่าง

กลุ่มนายจ้างกับลูกจ้าง จนประสบการณ์ได้หล่อหลอมให้เห็นแก่นแท้ของตัวตนแต่ละคน

โดยเฉพาะหม่อมราชวงศ์หญิงคนสวย ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับพรานใหญ่รพินทร์ตลอดเวลา

ตั้งแต่ออกเริ่มเดินทาง แต่แล้วเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในป่าทำให้คนทั้งสอง

เริ่มเรียนรู้หยั่งน้ำใจของกันและกัน ซึมลึกเข้าไปในห้วใจโดยไม่รู้สึกตัว

เริ่มจากการได้นั่งห้างยิงสัตว์กันสองต่อสอง ไปถึงถูกน้ำป่าพัดทำให้พลัดหลงกับหมู่คณะ

การผลัดหลงจากหมู่คณะนี่เอง ที่ทำให้ราชนิกูลสาวได้รู้จักธาตุแท้ของผู้ชายที่ชื่อ รพินทร์ ไพรวัลย์

เท่ากับที่รพินทร์ก็รู้จัก ม.ร.ว.ดาริน วราฤทธิ์ ผิดจากที่เขาเคยคิดหมิ่นไว้ตั้งแต่แรก

ตั้งแต่ออกเดินทางจากหนองน้ำแห้งเข้าป่าลึกได้ผจญภัยกับสิงสาราสัตว์มากมาย

และสัตว์ร้ายเต็มไปด้วยเล่เหลี่ยม อย่างเช่น ไอ้กุด เสือสมิงที่เคยคร่าชีวิตกะเหรี่ยงไปถึง 13 ศพ

และทำให้คณะต้องเสียลูกหาบให้ไอ่กุดหนึ่งคนกว่าจะปราบมันได้

แล้วก็เจอ ไอ้แหว่ง พญาคชสารเกเรที่มีใบหูแหว่ง ยกโขลงรื้อหมู่บ้านกะเหรี่ยงไปหลายหมู่บ้าน

เหยียบนักท่องเที่ยวท่องป่าไปเสียหลายคณะ และได้คร่าชีวิตลูกหาบตายไปอีกหนึ่งคน

มหิงสา ทรพีมหาวายร้ายเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม กระซู่หรือแรดสองนอ และ ลิงกัง ทหารพระราม

ที่เวลาพวกมันอยู่รวมอยู่รวมกันเป็นหลายร้อยตัว ทำให้จู่โจมทำร้ายคนที่ผ่านไปในทางของมัน

นอกจากนี้ ยังได้เรียนพฤติกรรมอันเป็นธรรมชาติของสัตว์ ไม่ว่าจะเป็น เก้ง กวาง หมูป่า กระทิง

วัวแดง พญางูจงอาง งูเหลือม งูเห่าดง นกกระทาดง ไก่ฟ้า พญาลอ อีเห็น บ่าง ค่าง

เสือลายพาดกลอน เสือดำ เสือดาว ฝูงหมาไน และ ขโมดดง สัตว์ลึกลับที่มีมนต์สะกด

ให้คนหลับใหลแล้วเข้ามาดูดเลือด ทำให้เสียลูกหาบในขณะที่นอนหลับไม่รู้ตัวอีกหนึ่งคน

รวมไปของดีของป่า อาทิเช่น งาช้างกำจัด ช้องหมู ไข่นกเป็นหิน ที่คนนิยมเอามาทำเครื่องรางกัน

และพิธีกรรมตอกทอยปีนขึ้นที่สูง วิชาพรานเก่าแก่ชั้นสูงที่ตกทอดกันมาแต่โบราณกาล

และคาราวานของเจ้าป่าเจ้าเขา ที่มีความเชื่อว่าถ้าใครเห็นเจ้าป่าแล้วถือเป็นเรื่องโชคดี

ตอนดงมรณะ

ตอนดงมรณะยังคงเป็นการตามล่าโขลง ไอ้แหว่ง อย่างไม่ลดละ

และก็เหมือนกับช้างมหาวายร้ายโขลงนี้ก็คอยตอดเข้ามาเล่นงานมนุษย์ทีเผลอหมายเอาชีวิต

เป็นการต่อสู้ระหว่างมนุษย์กับโขลงช้างเกเรและเล่ห์เหลี่ยมผิดกับสัตว์ทั่วไป

การปะทะกันระหว่างคนกับโขลงช้างดุร้ายทำให้คณะเดินทางต้องเสียลูกหาบไปอีกสี่คน

จึงไม่อาจปล่อยให้ช้างวายร้ายไปทำร้ายใครได้อีก ถ้ากำจัดจ่าโขลงเพียงตัวเองก็คลายสถานการณ์ได้

การบุกป่าฝ่าดงตามล่าไอ้แหว่งจ่าโคลงเป็นไปอย่างความยากลำบาก

ในที่สุดก็จัดการกับไอ้แหว่งจ่าโขลงช้างเกเรได้สำเร็จด้วยน้ำมือของ

ม.ร.ว.หญิงดาริน วราฤทธิ์ โดยบังเอิญ ด้วยเหตุที่มีเวรกรรมกันมาแต่ชาติปางก่อนนั่นเอง

และเหตุประจัญบานนี่เองที่ทำให้เชฐษาหัวหน้าคณะได้รับบาดเจ็บสาหัส

ต้องสร้างแค้มป์ที่พักชั่วคราวเพื่อเป็นการรักษาตัวของหัวหน้าคณะเดินทาง

แงซายได้มีโอกาสพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจในการขอติดตามคณะด้วยการเสียสละเลือดเพื่อช่วยชีวิตเชษฐา

ที่กำลังต้องการเลือดในการผ่าตัดอย่างเร่งด่วนด้วยฝีมือและเครื่องมือของดารินที่เตรียมไป

ช่วงขณะเฝ้าไข้พี่ชายนี่เอง ดารินก็ได้ล่วงความลับของรพินทร์จากบุญคำพรานคนสนิท

ทำให้รู้สาเหตุว่าทำไมชายที่ชื่อ รพินทร์ ไพรวัล์ ถึงได้ไม่ชอบหน้าผู้หญิงนัก เพราะเคยอกหักช้ำใจมาก่อน

จากผู้หญิงที่ชื่อ แสงโสม หลานสาวคุณอำพล พลากร นั่นเอง

อีกหนึ่งเหตุการณ์ในตอนตอนดงมรณะ ที่ทำให้เกิดอารมณ์สะพรึ่งกลัวขนหัวลุก

ตอนที่เดินทางผ่านไปยัง หมู่บ้านกะเหรี่ยงพุเตย เป็นโรคระบาดตายยกหมู่บ้านและกลายเป็นหมู่บ้านร้าง

แต่ยังมีวิญญาณร้ายหลอกหลอนได้ประจักษ์ชัดอีกครั้งถึงสิ่งลี้ลับสยดสยองพองเกล้า

อีกทั้ง เสือสมิง ที่แปรงร่างเป็นหญิงสาวมาหลอกล่อให้เหยื่อเผลอก่อนตะครุบ

และ ดงพญาชาละวัน ที่กว่าจะผ่านฝูงจระเข้ไปได้แทบเอาใจหายใจคว่ำเพราะเลี่ยงเส้นทางอื่นไม่ได้

แถมต้องมาปราบ งูยักษ์ สองตัวให้กะเหรี่ยง หมู่บ้านหล่มช้าง อีก

จากนั้นคณะเดินทางได้ใช้เวลาพักอยู่ที่หมู่บ้านหล่มช้างระยะหนึ่งก็ได้เวลาเดินทางต่อ

โดยแยกกับพวกลูกหาบที่เหลือเก้าคนกลับไปยังหนองน้ำแห้งเพราะหมดพันธะตามสัญญาจ้าง

คงค้างแต่รพินทร์ บุญคำ เกิด เส่ย จัน แงซายที่จะต้องติดตามนายจ้างต่อไป

จากการที่ดารินได้ช่วยชีวิตเจ้ามุลูกชายของคะหยิ่นจากการถูกหมูขวิดขณะหนีตามคนรัก

และช่วยปราบเจ้างูยักษ์ให้หมู่บ้านกลับมาสุขสงบได้อีกครั้ง คะหยิ่น เลยติดตามไปยังขุนเขาพระศิวะอีกคน

โดยให้เจ้ามุเป็นนายบ้านแทนและดูแลรักษาปืนบางส่วนและของสำคัญที่ไม่สามารถนำติดไปด้วย

:: :: :: ::

คณะออกเดินทางจากหล่มช้างไปยัง ขุนเขาพระศิวะ อันเป็นจุดหมาย

ยึดเส้นทางตามลายแทงของ มังมหานรธา นำทางข้ามสันเขาตะนาวศรี พ้นภาคตะนิ่นตายี่เข้าไป

ในเขตรัฐกะเหรี่ยงบรรจบกับรัฐกะยา โดยมีเขาหัวแร้งและนรกดำเป็นอันดับต่อไป

ตรงช่องเขาหัวแร้ง คณะได้ค้นพบร่องรอยของหนานอินและนายชด

ที่ได้มาพักแรมอยู่ใต้ก้อนหินใหญ่สองก้อนซ้อนทับเกยกันที่ใต้ร่มเงาของต้นไม้เอน

ซึ่งเป็นจุดที่แงซายเคยค้นพบมาก่อนคราวที่ไล่ตามอนุชาแต่ไม่ทัน

และใต้เพิงฝาหินนั่นเอง ได้พบลายมือของ ม.ร.ว.อนุชา วราฤทธิ์ ผู้สูญหาย

อักษรไทยที่เขียนด้วยถ่านสีดำบนแผ่นหินหน้าตัดเรียบ ระบายความน้อยใจในโชคชะตาได้อย่างชัดเจน

ทำให้คณะนายจ้างถึงกับสะอื้นไห้เพราะสะเทือนใจอย่างที่สุด

"ณ ที่ใดดวงใจไม่ไหวหวั่น

ขอฝ่าฟันอุปสรรค์และขวากหนาม

ถึงสิ้นชาติวาสนาชะตาทราม

จะฝากนามโลกให้รู้กูก็ชาย!"

"ณ ที่นี้ไร้ญาติและขาดมิตร

ยังก็แต่บ่าวสนิทพิสมัย

เสมอเพื่อนเสมือนญาติไม่คลาดไกล

เป็นเพื่อนตายเคียงกูคู่ชีวา!"

การเดินทางในช่วงนี้เอง ที่ทำให้คณะเดินทางต้องเจอกับ สางเขียว เผ่ากินคน

กับ มะราบรี หรือที่รู้จักกันในนาม ผีตองเหลือง ช่วงวินาทีการเดินทางที่เต็มไปด้วยอันตรายนี้เอง

คณะได้เจอกับสองสามีภรรยานักผจญภัยและสำรวจป่ากับพรานนำทางโดยบังเอิญ

ดร.สเตเกล ออฟมัน นักธรณีวิทยากับ มาเรีย ออฟมัน และ ส่างปาพรานนำทางชาวต่องสู่ในเขตกะยา

ทั้งสามรู้จักกับรพินทร์เป็นการส่วนตัวมาก่อน และเกิดเหตุการณ์ร้ายทำให้ ดร.สเตเกล ถูกเผ่าผีดิบสางเขียวฆ่าตาย

คณะของเชษฐาสามารถชิงตัวมาเรียกลับมาได้หวุดหวิดพร้อมกับทำลายล้างเผ่าผีดิบราบเป็นหน้ากลอง

:: :: :: ::

ว่า ตอนไพรมหากาฬ เปิดฉากประจัญบาญระหว่าง

คนกับสัตว์ลิงกังดุร้ายและโขลงช้างร้ายกาจสุดตะลึงพรึงเพริศแล้ว

ตอนดงมรณะ นี้เป็นการเปิดศึกประหัตประหารกันระหว่าง

คนที่เจริญแล้วกับมนุษย์เผ่ากินคนสุดระทึกขวัญกว่า

สางเขียว เป็นมนุษย์เผ่าที่ดุร้ายอำมหิตเหนือกว่ามนุษย์เผ่าใดในโลก

พวกมันมีสัญชาตญาณของความเป็นนักสู้ที่กล้าหาญทรหด ไม่หวาดหวั่นต่อความตาย

หมู่บ้านสางเขียวเผ่ากินคนอยู่รวมกัน 5-6 ร้อยคน นับถือเทวรูปอินคาหัวเป็นเสือตัวเป็นคน

มีซูซูเป็นหัวหน้าเผ่าและลูลูกชาย มีหมอผีมุมบาเป็นกุนซือคอยบงการให้ผลาญชีวิตคนมาสังเวยอินคา

แล้วพวกมันมาเจอกับคณะเดินทางผ่านเข้าไปในเส้นทางของมันพอดี

อ่านถึงฉากที่สางเขียวบุกโอบล้อมหมายเอาชีวิตทุกคนด้วยธนูและหอกอาบยาพิษ

อ่านไล่สายตาไปตามตัวอักษรอย่างละสายตาไม่ได้ เหมือนตกอยู่สรภูมิรบกับสางเขียวด้วยครั้งแล้วครั้งเล่า

เป็นต่อสู้ชนิดตะลุมบอนตาต่อตาฟันต่อฟัน ลุ้นใจแทบขาดและเขย่าขวัญเป็นที่สุด

อีกหนึ่งฉากของความประทับใจเป็นการหยั่งถึงจิตใจในส่วนลึกของดารินและรพินทร์

ตอนที่พลัดลงกับคณะจากการที่ไปช่วยมาเรียจากสางเขียว และผีนางเทียะผีชาวเผ่าตองเหลืองคอยช่วยเหลือ

จนดารินและรพินทร์จัดการกับลู ลูกชายหัวหน้าเผ่าสางเขียวลงได้ ขณะที่รพินทร์เจอไข้ป่าเล่นงาน

หลังเหตุการณ์ร้ายผ่านไปมาเรียและส่างปาตัดสินใจร่วมเดินทางไปกับคณะของเชษฐา

บุกป่าไปยังเทือกเขาพระศิวะ เพื่อติดตามหา ม.ร.ว.อนุชา วราฤทธิ์ จากเดิม 10 คน เพิ่มเป็น 12 คน

ได้แก่ เชษฐา ดาริน ไชยยันต์ รพินทร์ บุญคำ เกิด เส่ย จัน แงซาย คะหยิ่น มาเรียและส่างปา

ตอนจอมผีดิบมันตรัย

สองตอนแรกออกแนวบู๊ดุเดือดระหว่างคน สัตว์ และเผ่ากินคน สอดแทรกฉากกุ๊กกิ๊กแง่งอนของพระนาง

แต่ตอน จอมผีดิบมันตรัย นี้ฉีกแนวเพิ่มแฟนตาซีเหลือเชื่อเข้าไปเหมือนหลุดไปอีกโลกหนึ่งเลย

เป็นตอนที่ จขบ.ทั้งรักทั้งเกลียด เกลียดผีดับมันตรัย รำคาญผีกองกอย และอยากตบมาเรีย

มีความตื่นเต้นระทึกขวัญทุกฝีก้าว ในเรื่องของอาถรรพณ์ของป่า ผีสางเทวดานางไม้ ไปจนถึง เทวนารี

จนกระทั่งไปเจอ นครแห่งความหลับ อาณาจักรนิทรานคร ที่เต็มไปด้วยเวทมนต์พ่อมดหมอผีชั่วร้าย

ของมันตรัยปุโรหิตพ่อมดร้าย กฤติยามนต์ คัมภีร์มายาวิน กับนางพญาพันธุมวดีและวรมันต์ขุนศึกคู่ใจ

เริ่มจากแงซายเผลอไปทดสอบปืนกับ ต้นตะเคียนใหญ่ ใกล้ที่พัก รอยกระสุนยางไม้ไหลออกมาเป็นสีเลือด

ค่ำคืนนั้นเอง คณะเดินทางถูก นางตะเคียนทองกับบริวาร แสดงฤทธิ์เดชคุกคามจิตใจจนระส่ำระสาย

ยกเว้นดารินเพียงคนเดียวที่เห็นแตกต่างไปจากคนอื่น จนเชษฐาและแงซายต้องทำการขมาแก่นางตะเคียน

ในค่ำคืนหนึ่งรพินทร์ได้ยินแงซายร้องเพลงอันเป็นบทเพลงที่มีความหมายลึกซึ้งบทหนึ่งว่า

"เกิดมาเยี่ยงกษัตริย์ขัตติยราช

แต่อนิจจา! อนาถนัก

ต้องพลัดพรากถิ่นฐานแหล่งกำเนิด

ซมซานพเนจรไปทั่วเขตแคว้นแดนกันดาร"

"ทุกหุบเหวห้วยละหานลำเนาไพร

เข้าบุกบั่นไป ปิ่มเลือดตากระเด็น

มีดวงดารากรแทนประทีปส่อง

ฝากอนาคตไว้กับหมู่เมฆที่เลื่อนลอย"

"สุริยประทานพลังฤทธิ์ให้แก่ข้า

จันทราเปรียบเสมือนเพื่อนใจ

หากสวรรค์ส่งข้ามาเกิดจริงแล้วไซร้

ข้าคงได้กลับคืนไปสู่เจ้าได้สมจินต์"

"รอข้าก่อน..อาณาจักรสีทองอันผ่องใส

รอข้าก่อน..ประชากรทั้งหลาย

แหละรอข้าก่อน..ศัตรูหมู่อมิตร

ข้ากำลังจะกลับไป..กลับไป"

แซงายมักจะร้องเพลงยั่วรพินทร์ในยามที่มีเรื่องหยอกล้อไม่ก็ทะเลาะกับดารินจนได้ฉายาเจ้าเสียงนกการเวก

แต่ครั้งนี้เสียงเพลงมีทั้งความโศกเศร้า สร้อยรันทดและเหี้ยมเกรียมดุดันผสมผสานกันผิดแผกจากทุกครั้ง

เสียงเพลงที่แงซายขับร้องครั้งนี้ แฟนคลับเพชรพระอุมาจะต้องจำได้ มันเป็นหัวใจของตอนสุดท้าย

เปิดเผยว่าคนใช้ชาวดงกะเหรียงพเนจรที่มาสมัครเป็นลูกหาบกับคณะของเชษฐาโดยไม่รับเงินค่าจ้างนั้น

เป็นใคร มีจุดประสงค์อะไร ที่ขอติดตามคณะเดินทางไปยังขุนเขาพระศิวะตามหาขุมพรัพย์พระอุมาในครั้งนี้

:: :: :: :: :: :: ::

ช่วงที่ทุกคนเดินทางต่อก็เจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันและไม่น่าเชื่อหลายอย่างประเดประดังเข้ามา

ในขณะเดียวแงซายได้หายตัวไปอย่างลึบลับ หายตัวไปพร้อมกับลายแทงของมังมหานรธา

ทำให้ทุกคนต้องเปลี่ยนตามแผนเดินตามหาแงซาย เหมือนมีสิ่งลึกลับชักจูงให้ไปสู่ความพินาศ

แห่งอาถรรพ์ของนครแห่งความหลับ หรือไปแก้บ่วงกรรมทัณฑกรรมสักอย่าง

ทั้ง ตะขาบตัวเท่าฝากระดาน ต้นพริกขี้หนูยักษ์ ค้างคาวผี เข้าโจมตีหมายเอาชีวิตของทุกคน

และไชยยันต์ถูกตะขาบกัดเกือบจนเอาชีวิตไม่รอด แต่ได้ส่างปาพรานชาวต่องสู่แนะนำวิธีแก้พิษได้

ต้นตำแยดงหรือรัตตังช้างที่มีพิษยิ่งว่าตำแยบ้านหลายสิบเท่า ต้นสักดำที่แก่นไม้สีดำราวกับไม้มะเกลือ

ทุกย่างก้าวของตอนนี้เต็มไปด้วยภยันอันตรายทั้งสัตว์ร้าย สิ่งลี้ลับ ต้นไม้กินคน คลาดแคลนแหล่งน้ำ

เจอ เสือหิน ที่กลายเป็น เสือโคร่งดำ พรานขานนามว่า สมิงพราย ที่ร้ายกาจยิ่งกว่าเสือสมิงสักร้อยตัว

และ ศพตายซากนับฟันปี เหมือนมัมมี่แต่ลุกเดินเคลื่อยย้ายตัวเองได้และเชื่อมโยงกับสมิงพรายตัวนั้น

แต่ทุกคนก็ต้องเดินตามหาแงซายอย่างไม่มีทางเลือก ท่ามกลางป่าที่ร้อนระอุเหมือนเดินในทะเลทรายนั้น

ก็พบ วัตถุโบราณ หลายอย่างในถ้ำแห่งหนึ่ง ที่แสดงให้รู้ว่านี่คือที่อยู่ของ มนุษย์ยุคต้นประวัติศาสตร์ โดยบังเอิญ

จากวิเคราะห์ของดารินและมาเรียที่เคยได้เล่าเรียนศาสตร์ทางด้านนี้มา

ครั้นพอเดินทางต่อก็ต้องพบกับเหตุการณ์ที่น่าตื่นตระหนกสุดขีด เพราะเจอ ไฟป่า โอบล้อมมาทุกด้าน

ต้องวิ่งพากันหนีไฟเข้าไปในถ้ำและเคราะห์ซ้ำกรรมซัดเพราะโขลงช้างก็หนีไฟป่าวิ่งหนีไฟมายังถ้ำเดียวกัน

วินาทีเหมือนตกอยู่ในห้วงนรกนั่นเอง ทุกคนแตกกระเจิงพลัดพรากจากกันออกไปหลายกลุ่ม

:: :: :: :: :: :: ::

ดารินและรพินทร์ตกลงไปในโพรงถ้ำ ดารินตกลงไปติดใยของแมงมุมยักษ์ แต่รพินทร์ช่วยเหลือไว้ได้ทัน

แล้วลอยคอออกมาตามทางน้ำใต้ถ้ำ และก็พบกับ ผีดิบปุโรหิตมันตรัย แล้วรพินทร์ก็ประติดประต่อเรื่องได้

วินาทีแห่งความเป็นความตายทุกขณะจิตนี่เอง ทำให้ทั้งสองประจักษ์ชัดถึงหัวใจกันและกันอย่างถ่องแท้

ราชวงศ์หญิงดารินผู้เย่อหยิ่งยอมศิโรราบให้กับหัวใจของรพินทร์ พรานไพรผู้ทรนงแต่เป็นสุภาพบุรุษอย่างแท้จริง

เป็นช่วงที่ จขบ.ชอบที่สุดของตอนนี้เลยก็ว่าได้ อ่านไปยิ้มไป เป็นเหตุการ์ที่ตอกย้ำความชัดเจนของหัวใจทั้งสองคน

ส่วนไชยยันต์ติดอยู่กับอีกโพลงใต้ถ้ำกับมาเรีย คู่นี้เป็นคู่ที่ถูกมวยที่สุด ดุเด็ดเผ็ดมันส์และร้อนแรงพอกัน

ทั้งคู่ผจญกับภัยอันตรายไม่ต่างจากรพินทร์และดาริน เจอ ค้างคาวผีโจมตี ทั้งสองต่อสู้ไล่ล่าจนเจอ ไฟเย็น

ไฟทิพย์ที่ทำหน้าที่เหมือนโอสถรักษาอาการบาดเจ็บและมีผีกองกอยนำทางไปจนเจอกำแพงเมืองโบราณ

ในขณะที่ดารินกับรพินทร์หลุดออกมาจากถ้ำ ก็มีแงซายที่ถูกขุนศึกวรมันเข้าสิงร่างนำทางไปพบกับบุญคำ

ต่อมาทั้งสามก็พบหลักฐานว่าไชยยันต์กับมาเรียยังมีชีวิตอยู่ และแกะรอยติดตามทั้งสองไป

เจอ ตะขาบตัวเท่าท่อนซุง กับ ค้างคาวผี คอยสะกัดกั้นทั้งสามไว้ แต่บุญคำใช้ หอกโมกขศักดิ์ ไล่ไปได้

หอกโมกขศักดิ์คือไม้ปลายแหลมที่ปลายไม้ทาด้วยประจำเดือนที่บุญคำกับรพินทร์ตั้งใจทำไว้

บุญคำเป็นพรานที่เชี่ยวชาญด้านไสยศาสตร์เชื่อว่า ประจำเดือนของผู้หญิงสามารถทำลายล้างอาถรรพณ์ได้

และมีอำนาจเหนือกว่าสิ่งลี้ลับที่ปลุกเสกขึ้นมา ซึ่งบุญคำบังเอิญเจอของมาเรียที่ทิ้งผ้าอนามัยช่วงแกะรอย

และแล้วดาริน รพินทร์ บุญคำ มาเดินทางมาถึงยัง ปราสาทของพันธุมวดี ก็พบกับสิ่งที่สุดตะลึงพรึงเพริศ

ในขณะที่ไชยยันต์กับมาเรียกลับถูกผีดิบมันตรัยหลอกล่อให้ไปติดอยู่ใน สุสานใต้ดินของนิทรานคร

ส่วนอีก 11 คนที่เหลือและแงซาย ยังคงตามหากันไม่พบไม่รู้จะเป็นตายร้ายดีอย่างไร

โปรดติดตาม เพชรพระอุมา ภาคแรก

อีก 3 ตอน คือ อาถรรพณ์นิทรานคร ป่าโลกล้านปี แงซายจอมจักรา

ในรีวิวบล็อกหน้านะคะ

..คุยกันท้ายบล็อก..

จำไม่ได้ว่าตัวเองอ่าน เพชรพระอุมา ภาคแรก มาแล้วกี่รอบ

เริ่มรู้จักนวนิยายเรื่องนี้ตั้งแต่เรียนมัธยมต้น จนถึงวันนี้ก็ปาเข้าไปเกือบ 30 ปีแล้ว

เริ่มจากยืมห้องสมุด ต่อมาเช่าร้านเช่าหนังสือ จนกระทั่งเก็บเงินซื้อ

บอกกับตัวเองได้ว่า นวนิยายชุดนี้ คือ บทสรุปของป่า

ตื่นตาตื่นใจกับสรรพสัตว์ในป่าใหญ่ ประหวั่นพรั่นพรึงในอาถรรพณ์ของป่า

ความรู้และประสิทธิภาพของปืนแต่ละชนิด

นอกจากนี้ ยังมีมิตรภาพ ความซื่อสัตย์ ความเป็นสุภาพบุุรุษ กล้าหาญ

พอผสมกลมกลืนกับป่าแล้ว ก่อเกิดความรักและผูกพันต่อกันชนิดถึงแก่นแท้ของหัวใจ

ไม่แยกแยะความแตกต่างของชนชั้นในสังคมและชาติกำเนิด

ทุกขีดสุดของอารมณ์ หาได้ไม่ยากเลยจากนวนิยายเล่มนี้

ไม่ว่าจะเป็นความหวานโรแมนติก เศร้าโศกเสียใจ ตื่นเต้น ตลกขบขัน เคียดแค้นเอาคืน

พรั่นพรึ่ง สยดสยอง ลุ้นระทึกใจสั่น หวั่นไหว และห่วงหาอาทรต่อกัน

ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลในการอ่านนิยายเรื่องนี้ มันคือ..

สุดยอดของอรรถรสในการอ่านนิยายเรื่องหนึ่งในชีวิต ที่หาไม่ได้จากนิยายเล่มไหน

และจะไม่มีวันได้สัมผัสความรู้สึกแบบนี้ได้ ถ้าไม่ได้เริ่มต้นอ่านมัน..

ปิดท้ายรีวิว

เพชรพระอุมา ตอนแรก ด้วยที่มาของเรื่อง

Credit : จากตอนหนึ่งของบทสัมภาษณ์คุณลุงพนมเทียน

จากนิตยสาร หนีกรุงไปปรุงฝัน ฉบับที่ Vol.62 : February 2018

Create Date : 09 มีนาคม 2561

Last Update : 9 มีนาคม 2561 21:12:00 น.

42 comments

Counter : 6862 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณโอพีย์, คุณmambymam, คุณชีริว, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmariabamboo, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณข้ามขอบฟ้า, คุณnewyorknurse, คุณยังไงก็ได้ว่ามาเลย, คุณSai Eeuu, คุณ**mp5**, คุณเกศสุริยง, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณอุ้มสี, คุณkae+aoe, คุณดาวริมทะเล, คุณtuk-tuk@korat, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณเนินน้ำ

เจิมๆๆๆ วนไปอ่านก่อนน้า

โดย: mambymam

วันที่: 9 มีนาคม 2561 เวลา:19:03:16 น.

เรื่องนี้ได้ยินหลายคนที่เคยอ่านบอกว่าสนุกมาก ส่วนตัวยังไม่มีโอกาสได้อ่านเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่า

โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน

วันที่: 9 มีนาคม 2561 เวลา:19:10:23 น.

โหหหหหหห วันนี้คุณจินรีวิวละเอียดยิบเลยค่ะ สุดยอดมาก
เพชรพระอุมาเคยอ่านหลายเล่มเหมือนกัน แต่นานมากๆเลย สมัยสาวๆแน่ะค่ะ
เป็นหนังสืออีกเล่มที่สนุกมาก ทั้งสนุกทั้งตื่นเต้น
อ่านแล้ววางไม่ลงเลย
เห็นหนังสือของคุณจินแล้วตาโต แบบว่าเยอะจริงอะไรจริง
แฟนพันธุ์แท้ตัวจริงเลยนะคะเนี่ย
ปรบมือรัวๆเลยค่ะ

ไว้มาใหม่ค่า

โดย: mambymam

วันที่: 9 มีนาคม 2561 เวลา:19:12:09 น.

บอกแบบอายๆว่า ตอนที่อ่านเค้าแอบหลงรัก
ระพินทร์ ไพรวัลย์ ด้วยค่ะ 5555
แบบว่าเค้าแฮนด์ซั่มมากๆอ่ะนะ
ตอนที่ตื่นเต้นที่จำได้แม่น คือตอนที่เจองูยักษ์
อ่านไปขนลุกไป พูดแล้วอยากหามาอ่านอีกจัง

โดย: mambymam

วันที่: 9 มีนาคม 2561 เวลา:20:12:24 น.

หลายครั้งที่คุยกันเรื่องหนังสือ
หนังสือเรื่องนี้พี่จินจะหยิบยกมาเล่าถึงเสมอๆ
วันนี้มานั่งอ่านรีวิว
รู้สึกได้ถึงความตั้งใจของพี่จินเลยครับ

การอ่านหนังสือเล่มนึง
แล้วนำมาเล่า มาสรุปเนื้อหา
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

แม้ผมเองจะไม่เคยอ่าน
ยังรู้สึกได้ถึงความตั้งใจในการเขียนถึงหนังสือเรื่องเพชรพระอุมา
เชื่อว่าคนที่ได้อ่าน ยิ่งต้องชอบและอินไปกับเนื้อหา
ที่พี่จินรีวิวไว้นะครับ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ

ตะคืนตี้บ้านผมฝนตกมาหน้อยเดียว
มะแลงออกกำลังกายก่ยังได้กลิ่นเผาควันอยู่ครับ

หมื่นตาช่วงนี้ทำลงบล็อกอย่างเดียวเลย
ยังบ่ามีโครงการทำหนังสือครับ

บุพเพสันนิวาสมาดามก่ติดงอมแงมเลย
ออเจ้าๆๆๆๆ ตลอดครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 มีนาคม 2561 เวลา:20:52:08 น.

เพชรพระอุมา Fc คร้าา
มัน สุดยอดมากอ่าน เท่าไรก็ไม่เบื่อยิ่งอ่านยิ่งติดนี่วน มารอบ2ละ555
อินขนาด. บริวารที่บ้าน. ยังมีชื่อ. นางเอก555
ลองเม้น. ผ่านปะ

โดย: เอื้อ IP: 183.89.4.118 วันที่: 9 มีนาคม 2561 เวลา:21:32:04 น.

เรื่องนี้ผมไม่เคยอ่านครับ แต่เคยได้ยิน คนชอบกันเยอะนะ ผมมีเพื่อนคนนึงมันชอบเรื่องนี้มาก มันชอบตัวละครที่ชื่อรพินทร์ ไพรวัลย์ด้วย

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 9 มีนาคม 2561 เวลา:23:07:26 น.

ผมว่ามีคนอ่านเพชรพระอุมานั๊กเน้อครับ
แต่อาจจะบ่าค่อยแสดงตน
เพราะตัวหนังสือนั้นดังมากๆ

เรื่องละครกับหนังสือ
วันนี้ก่มีคนเขียนเป๋นสเตตัสในเฟซบุ๊คครับ
เหมือนตั้งคำถามกลายๆว่า
ละครกับหนังสืออันไหนม่วนกว่ากั๋น
ผมว่ามันคงบ่าเหมือนกั๋นแน่ๆ
เวลาทำเป๋นหนังหรือละคร
ก่ต้องปรับบทนักเลยครับ

อยุธยาถ้าจะดัง
ขนาดกุ้งเผา มะม่วง
ยังดังจากหนังเรื่องนี้เลย 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 มีนาคม 2561 เวลา:23:56:30 น.

สวัสดียามเช้าครับปี้จิน

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 มีนาคม 2561 เวลา:6:26:16 น.

เรื่องนี้ติดมากๆอ่านแต่สมัยละอ่อนก็ยังไม่จบซะที่

โดย: เมษาโชดดี

วันที่: 10 มีนาคม 2561 เวลา:6:51:01 น.

ส่งกำลังใจค่ะ

โดย: mambymam

วันที่: 10 มีนาคม 2561 เวลา:8:08:16 น.

อ่านแต่ละเรื่อง ยาวสุดๆๆๆๆทั้งนั้นเลยครับพี่จิน
เพชรพระอุมาแนวแฟนตาซีแบบนี้วัยรุ่นน่าจะชอบ แต่ไม่มีผลงานต่อยอดพวกภาพยนตร์ การ์ตูน ฯลฯ ออกมาซะที ได้ข่าวว่าเจ้าของหวงผลงานด้วย
นับจากวันแต่งครั้งแรกก็ 54 ปี ยาวนานมากๆ หรือนับแค่ตอนจบปี พ.ศ.2533 หลายคนก็ยังไม่เกิดด้วยซ้ำ
ภาคแรกหมื่นหน้า - -" โหดทั้งคนแต่งทั้งคนอ่าน
มีแผนที่มังมหานรธาด้วย สงสัยทำไว้ตอนยกทัพมาตีกรุงศรี
พวกสัตว์ในเรื่องนี้โหดจริงดุร้ายจัง หวังว่าแก๊งล่าลูกเสือดำคงไม่จินตนาการตัวเองเป็นรพินทร์ไพรวัลย์นะครับ
สู้กันยันสางเขียว-ผีตองเหลือง-ผีดิบ-นางตะเคียนทอง-ผีกองกอย (หลังๆชักแฟนตาซีเข้าไปทุกขณะ)
แค่ฟังจากที่พี่จินสรุปมาก็น่าสนใจเลย เพราะมีโบราณสถานน่ะ อืม เรื่องนี้มันมีโบราณสถานสินะ
ใช้สเน่ห์ของความลี้ลับแบบไทยๆได้อย่างเต็มที่เลยครับ สมแล้วที่คนอ่านติดงอมแงมทั่วบ้านทั่วเมือง

ไม่ได้แวะมาซะนานเลยครับ ช่วงนี้เข้าบล็อกน้อยมากๆง่ะ เข้าทีก็ไล่ตอบทีละสิบคน กว่าจะมาถึง

โดย: ชีริว

วันที่: 10 มีนาคม 2561 เวลา:9:38:57 น.

JinnyTent Book Blog ดู Blog
อ่านแล้วจำเนื้อเรื่องไม่ได้ ได้คุณจินช่วยรื้อฟื้นดีค่ะ

โดย: หอมกร

วันที่: 10 มีนาคม 2561 เวลา:9:45:26 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับปี้จิน

วันเสาร์ก่จะเงียบและเหงาหน้อยๆนะครับ 555
ตอนนี้คนจีนหายไปนักเลย
ร้านไหนรอคนจีนก่นั่งตบยุงรอครับ 555
ผมสังเกตว่าร้านค้าของคนจีนเริ่มทยอยปิดตัวลงไปแล้วล่ะครับ

เสียดายขนาดเลย
ถ้าทำดีดี คนจีนน่าจะมาแอ่วบ้านเฮาแห๋มเมินเลย
อันนี้ไปหลอกลวงเปิ้น
คนจีนหลอกคนจีน
สุดท้ายทัวร์พัง แขกก่หายนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 มีนาคม 2561 เวลา:15:16:29 น.

ที่ไปคุย
ผมมองในส่วนของวรรณคดีไทยหลายๆ เรื่อง เราไม่มีเกมหรือสิ่งบันเทิงที่มีความเกี่ยวข้องหรือมีความสัมพันธ์ในส่วนนี้มากพอ การที่จะเพิ่มฐานลูกค้าใหม่ๆ น่าจะถือว่าทำได้ยากในระดับหนึ่ง

ประเด็นเกี่ยวข้องกับการเมืองมันก็พูดยาก หนังสือก็เขียนมานานระดับหนึ่งแล้วด้วย จะว่าไปผมยังจำคำพูดของคนๆ หนึ่งได้ครับ เป็นผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเราโดยพูดว่า "ไม่ได้ทำผิด ไม่เห็นต้องกลัว" ไม่ได้ทำผิดแต่ต้องขึ้นศาล หรือไปแสดงความบริสุทธิ์ มันต้องลางาน การลางานส่งผลให้ขาดรายได้ ต่อให้ออฟฟิศไหนไม่หักเงินในส่วนนี้ แต่เราก็จะมีประวัติว่าลางาน (ทั้งที่ทั้งชีวิตอาจไม่เคยลา) แค่นี้ประวัติเราก็เสียแล้ว แบบนี้จะถือว่าไม่เสียหายได้อย่างไร

แฟนพันธุ์แท้ถ้าเรามีความรู้เรื่องที่เราดูด้วย จะสนุกมากครับ เหมือนได้เล่นไปด้วย แต่ถ้าไม่มีความรู้เลย จะแค่ดูเพลินๆ แต่ก็ได้ความรู้นะ แต่ไม่อินเท่า

โจทย์ครั้งต่อไป เริ่มเขียนได้เลยครับ วันที่ 16 มี.ค. นี้แล้ว (ผมเขียนเสร็จเรียบร้อยแล้ว~)

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 10 มีนาคม 2561 เวลา:16:16:15 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ชีริว Travel Blog ดู Blog
หมุยจุ๋ย Diarist ดู Blog
Sai Eeuu Food Blog ดู Blog
เกศสุริยง Education Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog
JinnyTent Book Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

นับถือพี่ ๆ ที่มีงานอดิเรกเป็นการอ่านค่ะ อยากส่งเสริมให้ลูกชายเป็นรักการอ่านเหมือนกันค่ะ ส่วนตัวแม่โมนั้น สายไปเสียแล้ว 555 แวะมาส่งกำลังใจค่ะพี่จิน

โดย: mariabamboo

วันที่: 10 มีนาคม 2561 เวลา:20:55:04 น.

เป็นนิยายที่ทำให้เรารักการอ่านมาจนถึงปัจจุบันเลยค่ะ

อ่านครั้งแรกปอสอง 555 แก่แดดเนาะ

ตอนช่วงผีดิบมันตรัยนี่เรากลัวมากกก ช็อตเจอในบ่อน้ำแล้วกลับมาเจอรอยเท้าเดินไปแล้วหายไปนี่ อย่างสยองค่ะ

เสียดาย แม่เอาไปบริจาคซะงั้น ฉบับปกดั้งเดิมด้วยนะคะ ที่เป็นหนังๆ น่ะ แม่ไม่รู้เล้ยว่าราคาในตลาดมันเท่าไหร่ร่ร่ร่ร่

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog
Sai Eeuu Food Blog ดู Blog
อาคุงกล่อง Book Blog ดู Blog
JinnyTent Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 10 มีนาคม 2561 เวลา:21:33:52 น.

เรื่องเพชรพระอุมา
ตอนสมัยก่อน ก็อ่านติดงอมแงมเลยค่ะ

ยินดีกับหัวใจดวงโตด้วยค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะคะ

โดย: newyorknurse

วันที่: 11 มีนาคม 2561 เวลา:6:03:41 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่จิน

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 11 มีนาคม 2561 เวลา:6:34:43 น.

สวัสดีอีกรอบค่าพี่จิน

555 ก็มีแนวผีกับพวกโหดๆ สยองๆ มากๆ ค่ะที่อ่านไม่ได้

เราว่าอ่านเยอะๆ มันก็เปิดตัวเองดีค่ะ แนวนี้ให้จินตนาการ แนวนี้ให้ความชื่นใจ แนวนี้ให้ข้อคิด ฯลฯ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 11 มีนาคม 2561 เวลา:20:52:57 น.

สวัสดีค่ะ พี่จิน
เมื่อก่อนชอบอ่านมากค่ะ
อ่านซ้ำหลายรอบเลย
แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้หยิบมาอ่านซ้ำเลยค่ะ
เพราะมันยาวมากๆ เลย
ตอนนี้เวลามันช่างน้อยนิดจริงๆค่ะ

โดย: ann_shinchang (ยังไงก็ได้ว่ามาเลย

) วันที่: 12 มีนาคม 2561 เวลา:5:48:42 น.

งานเขียนของคุณพนมเทียน ไม่มีที่ติเลย อ่าน
เมื่อไรก็ไม่เบื่อ

บางที นั่งเมื่อยก็นอนอ่าน ก็มี แต่ระวังเมื่อยแขน
หนังสือตกใส่ดั้งจมูกแฟบเอา 555

ว้าลืมคิง บ่าได้อู้กำเมือง บ่าเป๋นหยังเนาะ

วันนี้หมดเป๋าแต่เจ๊าเลย แปะไว้ก่อนเน่อคุณจิน

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 12 มีนาคม 2561 เวลา:10:39:59 น.

เป็นหนังสือที่ชอบมาก และอยากสะสมมากที่สุดค่ะ แต่ไม่ได้มีโอกาสเลย

โดย: Sai Eeuu

วันที่: 12 มีนาคม 2561 เวลา:17:00:04 น.

ส่งกำลังใจครับ

โดย: **mp5**

วันที่: 12 มีนาคม 2561 เวลา:21:06:27 น.

ยาววววว ยาวทั้งเม้นท์ตอบเรื่องเพชรพระอุมาทั้งเม้นท์เลยเลย (ย่อมาจากเม้นท์บล็อกจังหวัดเลยเลย << แล้วจะย่อไปทำไม)
หนังสือที่คนเขียนหาข้อมูลหรือมีความรู้ในเรื่องที่เขียนอยู่แล้วเป็นอย่างดี ทำให้สร้างฉากและการบรรยายที่สมจริงทำให้คนอ่านอินได้มากกว่าหนังสือที่มโนขึ้นด้วยนะครับ เพชรพระอุมานี่ยอดเลย เหมือนการ์ตูนญี่ปุ่นส่วนใหญ่ก็ต้องเดินทางเก็บข้อมูลก่อนเอามาเขียนกัน
มังมหานรธาถึงจะเป็นพม่า แต่นับเป็นแม่ทัพที่น่านับถือยกย่องเลยครับ มองว่าสมัยนั้นอยุธยากับพม่าเป็นศัตรูกันมาช้านาน ไม่ฝ่ายใดก็ฝ่ายหนึ่งต้องล่มสลายไป พม่ามีเหตุการณ์ไม่สงบเพราะชนกลุ่มน้อยหลากหลายมาก โดยเฉพาะมอญที่ไทยหนุนขึ้นมาต้านทานอำนาจกับพม่าเรื่อยๆ พอพระเจ้าอลองพญารวมอำนาจพม่ากลับมาเป็นใหญ่ได้อีกครั้ง (หลังมอญครองแผ่นดินมานานนม) ก็เลยตั้งใจทำลายอยุธยาให้ราบคาบหมดเรื่องหมดราวเสียที พระเจ้าเอกทัศน์ซวยไป (แต่ก็ต้านได้จนถึงรัชสมัยพระเจ้ามังระแน่ะ)
มังมหานรธาเป็นแม่ทัพกองแรกที่เข้ามาถึงอยุธยา "ที่ล้อมด้วยน้ำ" ยังเข้าเกาะเมืองไม่ได้ อยุธยารอจนน้ำหลากมาท่วมพม่าก็ยังไม่ยอมกลับครับ ต่อเรือนอนลอยน้ำอยู่เป็นหลายเดือน คิดแต่ว่าต้องทำภารกิจทำลายอยุธยาให้สำเร็จเพื่อบ้านเมืองของตัวเอง กรำศึกหนักจนป่วยตายคาสมรภูมิ แต่เนเมียวสีหบดีที่ตามมาสมทบก็บุกต่อและทำลายกำแพงเมืองตีเข้าอยุธยาได้
สมัยจอมพล ป. เคยเชิญพม่าเคยมาเยือนไทย ฝั่งพม่าขออโหสิกรรมและให้ทุนบูรณะฟื้นฟูอยุธยาเพื่อชดใช้ให้บรรพบุรุษด้วย ฝั่งไทยก็เข้าใจดีว่าไม่ควรเอาเรื่องบาดหมางในอดีตมาขัดขวางความสัมพันธ์อันดีในปัจจุบัน (ขอมก็ล่มสลายเพราะอยุธยาทำลายเหมือนกัน)
เราเกิดมาในยุคที่แสนสงบสุขนี้โชคดีจริงๆ

โดย: ชีริว

วันที่: 12 มีนาคม 2561 เวลา:22:54:33 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่จิน
นิยายชุดนี้เป็น อมตะนิยายจริงๆค่ะ

ถึงพี่จินจะอยู่ไกลทะเล
ปิดเทอมจะพาหลานๆ
มาเที่ยวไกลถึงคลองหกเลยหรอคะ
เลยมาอีกนิดนึงก็ทะเลแล้วค่ะ
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตด้วยค่า

โดย: ann_shinchang (ยังไงก็ได้ว่ามาเลย

) วันที่: 13 มีนาคม 2561 เวลา:5:47:17 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่จิน

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 มีนาคม 2561 เวลา:6:12:18 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mariabamboo Photo Blog ดู Blog
JinnyTent Book Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
คุณจินรีวิวได้ละเอียดจนอยากอ่านเลยค่ะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 13 มีนาคม 2561 เวลา:9:36:33 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับปี้จิน

กาดสวนแก้วบ่าได้ไปเมินแล้วครับ
เดินอยู่สองที่โรบินสันกับเซ็นเฟสฯ
ผมว่าอาการร่อแร่กันหมดครับ 555
ล็อกใหญ่ๆปิดไปนั๊กเลยครับ
พรอมเมนาด้านี่บ่าต้องพูด
ถ้าบ่าได้เบียร์ช้างซื้อไว้
ผมว่าป่านนี้ร้างไปแล้วครับ

เศรษฐกิจแย่แต๊ๆเลยครับปี้จิน
ร้านผมก่เงียบครับ
นักท่องเที่ยวมาก่บ่ามีเงินฝรั่งเขาก่จนเน้อครับ

จีนแดงนี่บ่าได้นานแล้ว
คนจีนเอาไปทำเองหมด 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 มีนาคม 2561 เวลา:18:54:42 น.

แค่อ่านรีวิวจบนี่ก็เหนื่อยแล้ว แหะ ๆ
นับถือความเป็นนักอ่านของคุณจินจริง ๆ ... อ่านแล้วยังขยันมารีวิวอย่างละเอียดอีกด้วย
ได้ยินชื่อมานานแล้ว แต่ไม่เคยอ่านนะคะ หมดยุคติดนิยายเป็นเล่มแล้ว
อย่างมากก็แค่ดูละครทีวี เพราะสามารถทำอย่างอื่นไปพร้อมกันได้ อิอิ

อ่าน ๆ ไปแล้วก็นึกถึงเรื่องเสือดำที่เป็นคดีอยู่เวลานี้
นัยว่าคนที่เป็นผู้ต้องหาในคดีนี้ก็ติด "เพชรพระอุมา" เหมือนกัน
เผลอ ๆ จะได้แรงบันดาลใจจากเรื่องนี้ด้วยก็ไม่รู้นะออเจ้า อิอิ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 13 มีนาคม 2561 เวลา:19:12:20 น.

สวัสดียามค่ำๆค่ะ
วันนี้อากาศร้อนมากมาย ต้องไปฝังตัวนอนอืดอยู่ริมคลองหน้าบ้าน
ลมเย็นพัดผ่าน หลับไปหลายตื่น คริๆ
ขอบคุณมากเลยที่แวะไปชมขนุนด้วยกัน

ไว้อัพแล้วจะมาสะกิดน้า
วันสองวันนี้ล่ะค่ะ

โดย: mambymam

วันที่: 13 มีนาคม 2561 เวลา:20:11:41 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
จารุพิชญ์ Music Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Art Blog ดู Blog
white in the dark Diarist ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Review Food Blog ดู Blog
JinnyTent Book Blog ดู Blog

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าร้านหนังสือเลยจ้า
ชีพจรลงเท้าตลอดเลย
โหวตหนังสือให้น้องจินจ๊ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 13 มีนาคม 2561 เวลา:21:41:41 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 14 มีนาคม 2561 เวลา:6:34:44 น.

นักอ่านตัวยง

โดย: kae+aoe

วันที่: 14 มีนาคม 2561 เวลา:8:17:27 น.

สวัสดีเจ้าน้องจิน

มาทันรีวิวเพชรพระอุมาพอดี ถือเป็นอมตะนิยายเรื่องโปรดเรื่องหนึ่งเหมือนกัน
เรียกว่าหยิบอ่านเมื่อไหร่ อ่านกันยาวชนิดวางไม่ลงเลยทีเดียว

อ่านแล้วรู้เลยว่าน้องจินรักนิยายเรื่องนี้มาก อะไรที่เรารักมาก เราจะพูดถึงได้อย่างละเอียดลึกซึ้ง
มีมุมมองตรงโน้นตรงนี้ให้เห็นภาพตามไปด้วย

ภาค2 พี่ยังอ่านไม่ทันจบเลย เนื่องจากภาค 1 สนุกมากมาย พอมาอ่านภาค 2 รู้สึกไม่ค่อยสนุก ประกอบกับช่วงหลังมา เล่นเน็ตซะเพลิน อ่านเรื่องราวต่างๆ ในเน็ต วันๆก็อ่านไม่หมดแล้ว
และเป็นเรื่องยาวที่ควรอ่านต่อเนื่อง
มีหนังสืออีกหลายเรื่อง หลายเล่ม ที่รออยู่ ก็ได้หยิบมาอ่านบ้าง แต่อ่านน้อยลงมากๆ
เพราะเวลาไม่อำนวย อ่านค้างอยู่แค่ไหนแค่นั้น มาหลายปีแล้ว
ว่าจะหาเวลากลับไปอ่านหนังสือที่กองอยู่บ้างเหมือนกัน
แต่มันหาเวลาไม่ได้จริงๆเลยนะ บล็อกยังไม่มีเวลาจะเข้ามาอ่านเลย
คงต้องฟังนิยายเสียงเอา มีอยู่นะ แต่ก็ยังไม่ได้ฟังซักทีเหมือนกัน

ที่เคยคุยกันเมื่อนานมาแล้ว ว่าป้ากุ๊กได้ไปอ่านนิยายเรื่องนี้ที่สมาคมคนตาบอด
และป้ากุ๊ก ได้เอามาลงที่บล็อกให้ได้ฟังกันด้วย
ก็หลายปีแล้วนะ ป่านนี้จะยังเปิดได้ป่าวไม่รู้นะ

พี่อ่านเรื่องนี้แล้ว หลงรักตัวละครทุกตัวเหมือนกันนะ
ไม่ต้องบรรยายอะไรดีกว่า น้องจินบรรยายมาหมดแล้วจริงๆ

นิยายของคุณพนมเทียน สนุกทุกเรื่องจริงๆ
นิยายบู๊ อย่างเล็บครุฑ เขียนได้มันส์มากๆ
พี่ชอบแนวบู๊ สืบสวนสอบสวน อยู่แล้ว วางไม่ลงอีกเช่นเดียวกัน
ส่วนนิยายหวาน ก็เขียนได้ดีไม่แพ้กันเลย
พี่ยังตามอ่านไม่ครบเลย ช่วงนี้ไม่ได้จับหนังสือยาวนานมากๆ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 14 มีนาคม 2561 เวลา:20:21:11 น.

หนังสือโปรดของสามีเจ้า

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 14 มีนาคม 2561 เวลา:20:38:28 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 15 มีนาคม 2561 เวลา:7:06:03 น.

เรื่องนี้พี่ติดหนึบตั้งแต่เขาลงเป็นตอนๆ
ที่ไหนจำไม่ได้แล้ว พอพิมพ์เล่มก็เอามาอ่านอีก
ชุดแรกที่ซื้อผุไปหมดแล้ว เจอการย้ายบ้าน
หลายครั้ง ทำท่วมเปียกชื้นอีกด้วย แต่หลังๆ
ก็อ่านไม่ไหวแล้ว แค่อ่านจากที่คุณจินรีวิวนี้
ยังว่า ย้าววววว อีกเล่มหนึ่งที่กำลังผุอยู่ที่ไหน
ไม่รู้ คือ เล็บครุฑ

ช่วงนี้พี่จะหายๆไปบ่อยๆ และจะพยายาม
ตาม update ของเพื่อนๆทุกคนค่ะ

ขอบตุณโหวตนะคะ

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า

) วันที่: 15 มีนาคม 2561 เวลา:10:30:21 น.

เรื่องนี้พี่เคยฟังเป็นละครวิทยุสมัยพี่ยังเป็นละอ่อนน้อย ไม่กล้านับเลยค่ะว่ากี่สิบปีมาแล้ว 555
หนังสือดีจะมีความเป็นอมตะนะคะน้องจิน
อ่านได้ไม่เบื่อและไม่ล้าสมัยด้วยค่ะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 15 มีนาคม 2561 เวลา:13:03:01 น.

ต๊ะเอ๋ มาสะกิดค่ะ อิอิ
ไปดูพืชผักกัน

โดย: mambymam

วันที่: 15 มีนาคม 2561 เวลา:17:48:40 น.

เจ้าของบล๊อคสรุปได้ดีค่ะ

โดย: Achara moto songchaikul IP: 114.109.32.223 วันที่: 31 สิงหาคม 2563 เวลา:9:50:38 น.

หลงรักรพินทร์มาตั้งแต่สาวจนแก่....เฮ้อ !!

โดย: Achara moto songchaikul IP: 114.109.32.223 วันที่: 31 สิงหาคม 2563 เวลา:9:56:18 น.