It's not easy to be me
Group Blog
 
All blogs
 
เรื่องสั้น : ความในใจของรถอย่างฉัน

ความในใจของรถอย่างฉัน โดยผิงดาว


ฉันรถรถมิร่าคันน้อย แรงเครื่องหกร้อยซีซี พ่อกับแม่บอกว่าฉันเป็นรถ City car ที่ประหยัดที่สุดในตอนนั้น

เพราะฉันไม่กินน้ำมันแบบรุ่นพี่ยุโรปทั่วไป ฉันเคยมีความฝันว่าเมื่อโตขึ้นฉันจะเป็นเหมือนพี่เบนซี่ คันหรูสีดำข้างๆ บ้าน หรือไม่ก็เป็นเหมือนพี่แซบซ๊าบ ที่จอดอยู่ในบ้านหรูหน้าปากซอย ไม่แน่ฉันอาจจะโตเป็นพี่วอนโว่ ที่ชอบคุยโอ่ว่านิ่งเงียบราวกับวิ่งบนพรมก็ได้

พ่อก็ให้อาหารฉันทุกวัน ตั้งแต่ยังมีสารตะกั่วจนพัฒนามาเป็นไร้สาร ไม่มีมลพิษ เพราะต้องการให้ฉันสะอาดหมดจด แต่ฉันกินไปเท่าไหร่ พอออกกำลังพาพ่อไปทำงานไปตลาด หรือไปที่ทำงาน ฉันก็ตัวหดเล็กเหมือนเดิม แคระแกรนแบบเดิมๆ

พ่อคงโมโหเพราะระยะหลังๆ พ่อให้ฉันกิน E20 พ่อบอกว่าประหยัดสุดๆ สำหรับพ่อ แต่สำหรับฉัน เมื่อเจ้า E20 อยู่ในตัวนานๆ เจ้านี้ปล่อยกลิ่นเน่าในท้องของฉัน ฉันว่ามันต้องกินหญ้าเน่ามาแน่ๆ เลยนะ ตอนนี้ฉันปวดท้องมากๆ วิ่งไปสะอึก อึ๊กอั๊ก จะแหวะก็ไม่ได้ จะผายลมก็ไม่เชิง

พ่อคงเห็นท่าทางของฉันไม่ดี พาฉันไปหาหมอ หมอทำการล้างท้องฉัน จัดการทำฟิตให้ฉันใหม่ หมอบอกพ่อว่า E20 ประหยัดจริงแต่ต้องไม่ตกค้าง ต้องให้ฉันกินให้หมด ไม่อย่างนั้นฉันจะเน่า

โอ้วพระเจ้า ช่วยฉันด้วยฉันยังไม่อยากตายเพราะ E20 ตอนนี้ พ่อจ๋าแม่จ๋า ถึงหนูจะมีอายุอานามมากมายหลายปีแต่หนูก็ยังฟิตเปรี๊ยะ อย่างกับติดเทอร์โบนะจ๊ะ อย่าเอาหนูไปกินไอ้เจ้า E20 อีกเลย หนูเข็ดแล้ว ต่อไปหนูจะไม่ทำให้พ่อแม่เดือดร้อนอีกแล้ว หนูสัญญาว่าหนูจะเป็นเด็กดีไม่ดื้อไม่ซนกับพ่อกับแม่

จริงๆ นะ สัญญาจริงๆ

แต่ไม่นานเมื่อพ่อเห็นพี่ต้าข้างบ้านไปไปแปลงเพศมาใหม่พ่อของพี่ต้าบอกว่า

“โอ๊ย ตอนนี้น้องต้ากิน LPG ไม่เปลืองอะไรเลย ใส่อาหารเสริมออโตลูป ให้นิดๆ หน่อยๆ หมั่นดูว่าเครื่องหัวฉีดยังใช้การได้ดีหรือเปล่าก็แค่นั้นแถมประหยัดเงินในกระเป๋าผมอีกหลาย ปั๊มก็เกลือนเมือง สยายหายหว่งคุณ”

ฉันก็ได้แต่ฟังพวกพ่อๆ คุยกัน แต่พี่ต้าแอบมากระซิบฉันว่า ตอนนี้พี่ต้าก้นบานแล้ว โดยเสียบไปหลายหน พี่ต้าบอกว่าตอนแรกก็ทำใจไม่ได้ที่ผู้ชายอย่าพี่ต้าจะต้องมาโดนเสยก้นแบบนี้ แต่เมื่อโดนเสยไปเรื่อยๆ พี่ต้าก็เริ่มทำใจได้ เริ่มปล่อยเนื้อปล่อยตัว อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด

พี่ต้าพอใจในสิ่งที่ตนเองเป็น แถมพี่ต้าบอว่า ตอนนี้พี่โว่ขี้โอ่หน้าปากซอยก็กำลังจะเบี่ยงเบนทางเพศมาเป็นแบบพี่ต้าแล้วเหมือนกัน พี่ต้ายังบอกอีกว่าอีกไม่กี่วันพี่ต้ากับพี่โว่จะเป็นแฟนกัน จะแต่งงานกันที่ร้านขาย LPG หน้าปากทางเข้าหมู่บ้าน

ฉันเห็นพี่ซี่สีเหลือง เขียว ชมพู แดง ม่วงหรอย ต่อคิวแต่งงานกันที่ร้านชาย LPG ทุกวัน ในเวลา บ่ายสามกว่าๆ ยาวจนฉันอยากจะไปร่วมวงไพบูรณ์ด้วย แต่พ่อบอกว่าฉันคงทำอะไรไม่ได้มากนัก เพราะฉันไม่ฟิตพอ แหมๆๆ พ่อดูถูกฉันจริงๆ เลย ถึงฉันจะตัวเล็กแต่ก็ยังพอมีเรี่ยวแรงแบกน้ำหนักบ้างหรอกน่าพ่อจ๋า

แต่แล้วพี่ซูสาวสวยบ้านเยื้อกันเธอก็ต้องกลายเป็นนางกลางเมือง ฉันเสียดายเธอจริงๆ ที่ต้องมาเปิดกระโปรงให้ใครต่อใครดู มันช่างน่าอับอายจริงๆ แม่ของพี่ซูคุยกับพ่อฉันว่า

“รัฐเค้าให้เงินสนับสนุนในการเปลี่ยนนะคะคุณขา นี่ราคาตั้งหกหมื่นกว่าฉันเสียไปแค่สี่หมื่นกว่าๆ เอง โอ๊ย ประหยัดค๊าประหยัดทั้งค่าน้ำมัน ค่าแก๊สก็ถูกแสนถูก ไม่ต้องคิดมากหรอก” แม่พี่ซูบอกกับแม่ฉัน

“แต่ปั๊มมันไม่ค่อยมีนี่คะ” แม่ฉันยังคงมีคำถามอยู่ในใจ

“โอ๊ยคุณขาถ้ามัวคิดแบบนั้นเมื่อไหร่โลกจะเจริญกันคะ เค้าพัฒนาพลังงานทางเลือกมาให้เราแล้ว ยิ่งตอนนี้เสียค่าติดตั้งน้อยๆ ไม่คว้าไว้ก็ไม่รู้ว่าจะพูดไงแล้วล่ะคุณเอ๊ย” แม่พี่ซูยังโฆษณาชวนเชื่อให้แม่ฉันฟังตลอด

ฉันได้แต่ภาวนาว่าแม่จ๋าอย่าเอาฉันไปเปิดกระโปรงอล่างฉ่างแบบพี่ซูเลยนะฉันอายประชาชี ถึงฉันจะแก่แต่ก็ยังไม่หน้าด้านพอที่จะไปเปิดอะไรให้ใครต่อใครเค้ารู้เค้าเห็นหรอกว่าฉันมีตับไตใส้พุงกี่ขดกี่กด

ดูเหมือนว่าการภาวนาของฉันไม่เสียหลาย พ่อกับแม่ไม่ได้ทำการแปลงเพศฉัน ไม่ได้เปิดฉันอล่างฉ่างแบบที่พี่ๆ ข้างๆ บ้านฉันโดนกระทำ เพราะพ่อกับแม่ก็ไปไหนมาไหนกับฉันไม่ได้ไกลมากนัก

พ่อไม่ได้ป้อน E20 ให้ฉันกินอีก อย่างมากก็ E5 เท่านั้น รอดตัวไป เหลือไว้แค่เมื่อไหร่ที่ฉันจะต้องออกไปไหนมาไหน ฉันก็แค่ทำตัวดีๆ พ่อกับแม่ก็ไม่ว่าอะไร ยังคงอาบน้ำให้ฉันทุกวัน เมื่อยามที่ฉันไปคลุกฝุ่นดินโคลน

พ่อคุยกับแม่ว่าอยากจะเอาฉันไปแปลงเพศ หรือไม่ก็ขายฉันให้กับเซียงกง แต่พอเอาฉันไปตีราคา พ่อแทบร้องไห้ เพราะราคาค่าตัวของฉันยังไม่สามารถซื้อน้องฟี่โน่ได้เลย ครั้งจะแปลงเพศฉัน ก็เกินกว่าที่จะทำได้ ฉันก็เลยอยู่รอดปลอยภัย

อีกอย่างต้องของคุณแม่ที่ยังคิดที่จะเลี้ยงฉันไว้ดูต่างหน้าแม่บอกว่า

“อย่าขายเลยพ่อ เอาไว้ใช้เมื่อยามฉุกเฉินจริงๆ ขายไปได้เงินก็ไม่เท่าไหร่ เสียดายน้องร่าเค้าอยู่กับเรามาตั้งแต่ก่อร่างสร้างตัว”

พ่อได้ยินแม่พูดก็คงจะนึกขึ้นได้ว่าฉันยังคงพอมีประโยชน์อยู่บ้าง แม้จะน้อยนิดก็ตามที

แล้ววันหนึ่งแม่ก็คลอดน้องคนใหม่น้องมีรูปร่างหน้าตาไม่เหมือนกับฉัน แม่บอกว่าน้องกินจุน้อยกว่าฉัน น้องชอบนุ่งชุดสีแดง ส่วนฉันชอบชุดสีน้ำเงิน แม่ตั้งชื่อให้น้องคนใหม่ว่าลูกหนู แม่ดูจะรักน้องมาก เสียอย่างเดียวน้องไปแปลงเพศเป็นกระเทยตั้งแต่แม่เอาน้องออกมาจากโรงพยาบาล ก้นน้องต้องบานเพราะ LPG

ส่วนพ่อก็พาน้องใหม่เข้ามาแม่บอกว่าเป็นลูกเมียน้อย พ่อไปพาน้องมาน้องมีชื่อว่าน้องรีส น้องรีสของฉันชอบนุ่งชุดสีเหลืองอ๋อย มาอเห็นได้ตั้งแต่หน้าหมู่บ้าน แต่น้องรีสของฉันมีรสนิยมเหมือนพี่ซู น้องรีสชอบที่จะเป็นนางกลางเมือง

เวลาที่น้องลูกหนูหิวน้องจะบอกพูดเสมอๆ ว่า

“หิวแล้วช่วยป๋มด้วยคร๊าบป๋มอยากโดนเสียบก้น ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยผมที อยากจะตายอยู่แล้ว”

ส่วนน้องรีสก็จะประมาณว่า

“ช่วยด้วยเถอะค่ะอยากเหลือเกินแล้ว ใครก็ได้ช่วยป้อนหนูที”

น้องทั้งสองดูน่าสงสารเมื่ออาหารไม่ตกถึงท้อง เมื่อสองสามสัปดาห์ก่อนอาหารของน้องๆ หมดไปจากตลาดดูน้องๆ จะเศร้าซึมกันยกใหญ่ กระมิดกระเมี้ยน เข้าปั๊มเดียวกับฉัน เปิดฝาถังน้ำมันที่นานๆ จะได้เปิดสักครั้ง

ฉันว่าไม่เห็นแปลกตรงไหนเลยคลาสสิคดีออกจะตายไปที่จะเปิดฝาถังรูดซิบกระโปรงด้านข้างให้พี่เด็กปั๊มเติมน้ำมันลงไป แต่แปลกตรงที่น้องๆ ถนัดที่จะเอาก้นไปให้เสียบ เปิดกระโปรงให้ดูมากกว่าการเปิดซิบข้างกินอาหารแบบที่ฉันเป็น

มีอยู่วันหนึ่งแม่พาน้องลูกหนูไปให้หมอตรวจเช็คตามระยะ พ่อก็เลยพาฉันไปทำงานด้วย ฉันดีใจจังเลยที่พ่อยังใช้งานฉันอยู่ ฉันทำตัวดีกับพ่อเหมือนเช่นที่เคยทำ ไม่ดื้อไม่เกเรไม่ซุกซน

แม่เอาน้องรีสลูกของพ่อไปทำงานแทนและพาน้องรีสไปที่ร้านอาหาร แต่แม่เข้าผิดที่อาจจะเป็นเพราะความเคยชินของแม่ก็เป็นได้ น้องลูกรีสร้อง

“จ๊าก!!!! ไม่นะหนูไม่อยากเสียประตูหลังอีกนะ หนูยอมตายที่จะโดนเสียบ”

กว่าแม่จะรู้ตัวว่าแม่เข้าร้านอาหารผิด ก็ตอนที่พี่ในร้านอาหารของน้องมาบอกว่า

“พี่ครับคันนี้ NGV เติม LPG ไม่ได้ครับพี่”

แม่ก็เลยถึงบางอ้อกลับมาเล่าให้พ่อกับฉันฟังว่าแม่หน้าแตก ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมโลกถึงได้เปลี่ยนแปลงได้ถึงขนาดนี้

คุณล่ะคะเกิดเหตุการณ์แบบพ่อกับแม่ฉันหรือเปล่า

ถ้าเกิดเป็นคุณจะเลือกทางไหน

ฉัน น้องลูกหนู หรือน้องรีส

ลองคิดดูนะจ๊ะ

จากใจมิล่าตัวน้อย

... จบ ...

ผิงดาว ณ คืนไร้เดือน ๐๘-๐๗-๒๕๕๑



Create Date : 08 กรกฎาคม 2551
Last Update : 8 กรกฎาคม 2551 16:14:41 น. 2 comments
Counter : 382 Pageviews.

 
มิล่าผู้น่ารัก....


โดย: ลูกตาลโตนดน้อย วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:08:51 น.  

 
อย่าน้อยใจนะค่ะ
ฝิ่นก็มีมิร่าเป็นเพื่อนรักเคียงข้างตลอด
ถึงจะผ่านมาหลายปี
ไอ้ตัวเล็ก (มิร่า) ก็ไม่เคยงอแง
เรายังเป็นเงาของกันและกันตลอด


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:46:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รันหณ์
Location :
ปทุมธานี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ฉันคือฉัน
ฉันรักเสียงเพลง
ฉันรักสายลม
ฉันรักท้องฟ้า
ฉันรักอิสระ
ฉันคนไร้ราก
ผิงดาวยามไร้เดือน

คืนนี้ถ้าเธอหนาว ร่วมผิงดาวบนท้องฟ้า
จากรักจากศรัทธา....ของเรา

เป็นอะไรก็ได้มิใช่หรือ
แค่เป็นคนดีก็คงเีพียงพอ
[Add รันหณ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.