|
|
เรื่องสั้นแนวยูริ : ความเอยความรัก ตอนที่ ๓ น้ำมนต์หลวงพี่โป๊งเหน่ง
ตอนที่ ๓ น้ำมนต์หลวงพี่โป๊งเหน่ง
เมื่อเดินมาถึงห้องเรียน มัชวีกล้าๆ กลัวๆ ที่จะเดินไปนั่งข้างธัญชนก เพราะอะไรนะรึ ก็เพราะเสียงหัวใจของมัชวีเต้นแรงจนคิดว่าใครต่อใครที่นั่งข้างๆ จะได้ยินเสียงเต้นนั้นน่ะสิ
แต่จนแล้วจนรอดมานิตาแม่สื่อที่แสนจะดีของเธอก็ลากมัชวีให้ไปนั่งข้างๆ ธัญชนก และทำหน้าตาเฉย
พี่ธัญคะ ให้พวกหนูนั่งด้วยคนนะคะพี่ แบบว่าที่อื่นมันเต็มแล้วนะค่ะ เอาหล่ะสิมานิตาเริ่มปูทางให้เพื่อนและหันมาสบตามัชวี
นั่งสิมัชพี่เค้าไม่ว่าอะไรหรอก โด่เอ๊ยพวกขี้ขลาด มานิตาหันมากระซิบกับมัชและส่งสายตาดูถูกมาให้อย่างจัง
มัชวีได้แต่ส่งสายตาผ่านแว่นหนาของเธอเป็นคำพูดว่าฝากไว้ก่อนเถอะแล้วจะเอาคืน ไม่นานแผนการเอาคืนของมัชวีก็ได้เริ่มกระทำการ
มานพ ทางนี้ มัชวีตะโกนเรียกมานพและยกมือขึ้นโบกไหวไหว เพื่อให้มานพที่เข้ามาทีหลังได้เห็นและเรียกมานพมานั่งข้างๆ มานิตา
มัชวีแอบหัวเราะและหันไปยักคิ้วข้างเดียวให้กับมานิตาและส่งสายตาไปให้เป็นการบอกว่า ฉันเอาคืนสำเร็จแล้วนะขอบอก
มานพเดินมานั่งข้างๆ มานิตาโดยที่ไม่รู้ความนัยของเพื่อนทั้งสอง
มาเร็วกันจังเลยนะพวกเธอนี่ เรานึกว่ายังไม่มีใครมา มานพพูดขึ้นเมื่อนั่งลงข้างๆ มานิตา
ไม่เร็วหรอกดูสิ คนเยอะอย่างกับอะไร ไม่มาเร็วแบบนี้ก็ไม่มีที่นั่งกันพอดี เอางี้ดินพวันหลังเราจองที่ให้นายนะโอเคมะ แล้วจะได้นั่งเรียนด้วยกัน มัชวีเสนอความคิดเห็น
ดีเลยมัชเราจะได้มีเพื่อนนั่งเรียนคราวก่อนโน่นนั่งหัวโด่อยู่หน้าห้อง กำลังจะหลับซะหน่อยดูบอลดึกๆ ที่ไหนได้มาถึงไร้ที่พักพิง มานพเห็นดีเห็นงามกับมัชวี
มานิตานั้นนั่งทำหน้าเอ๋อเหรออยู่ตรงนั้น สายตามองไปที่มัชวีพร้อมฝากรอยแค้นไว้ว่า ฝากไว้ก่อนเถอะเพื่อน ทีฮูทีอิด
ธัญชนกที่ไม่รู้เรื่องอะไรกับการกระทำของสองสาวก็เอ่ยขึ้นว่า อืมดีจังแล้วฝากจองที่ให้พี่ด้วยเลยสิคะ พี่จะได้มีเพื่อนนั่งเรียนด้วย พี่ก็ไม่อยากนั่งหน้าห้องเท่าไหร่หรอก อาจารย์ชิตแกชอบพรมน้ำมนต์ทุกชั่วโมง
ฮ่า ๆๆๆ เสียงหัวเราะของสามเพื่อนเกลอก็ดังขึ้นหลังจากที่ธัญชนกพูดจบ
ก็จริงนะคะพี่ อาจารย์ชิตแกพรมน้ำมนต์ไม่หยุดเลยทั้งชั่วโมง แหม!!! นึกแล้วอยากถามแกจังว่า เวลาแกสอนเสร็จแกหิวน้ำบ้างรึเปล่าน้อ มัชวีร่วมแสดงความคิดเห็นอีกคน และก็ต้องหยุดไปเมื่อคนที่ทั้งหมดกำลังนินทาเดินสะท้อนแสงเข้ามาในห้อง
แต่ความคิดของทั้ง ๔ คนที่จะหาที่นั่งห่างไกลการพรมน้ำมนต์ก็ต้องผิดหวังไปตามๆ กันเนื่องจาก อาจารย์ชิตของพวกเธอเดินไต่ถามนักศึกษาทั่วทั้งห้อง ต้องขอบคุณวิวัฒนาการทางเทคโนโลยีที่ทำให้มีไมค์ลอย จะขอบคุณไปทำไมนี่ ก็เจ้าไมค์ลอยตัวนี้นี่แหละที่ทำให้อาจารย์ชิตเดินร่อนไปมา และมาหยุดคำถามที่มัชวี
อะนักศึกษาตอบหน่อยสิ อาจารย์ชิตไม่พูดเปล่า ยื่นไมค์ให้มัชวีเพื่อตอบคำถาม แต่มัชวีทำท่าอึกอัก ตอบไม่ได้ จะตอบได้อย่างไรในเมื่อทั้งชั่วโมงมัชวีเอาแต่มองหน้าพี่ธัญของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจฟังอาจารย์ชิต หรือหลวงพี่โป๊งเหน่งเลยสักคำ
อ้าวไม่มีความเห็นซะแล้ว อะไม่เป็นไร คุณแล้วกัน อาจารย์ชิตยื่นไมค์ให้ธัญชนกเพื่อตอบคำถามแทน
อืม ดิฉันคิดว่าการตลาดที่ดีต้องอยู่ในกรอบของ ๔ P ค่ะ แต่หลายๆ ตำรากล่าวไว้ว่าทั้งผลิตภัณฑ์ ราคา สถานที่จัดจำหน่าย และการโฆษณาประชาสัมพันธ์ นั้นยังไม่เพียงพอ จะต้องมีการกระตุ้นให้เกิดพฤติกรรมของผู้บริโภคด้วยคะ ถ้าผู้บริโภคไม่มีอุปสงค์ที่จะซื้อสินค้าไม่มีความชื่นชอบพิเศษในตัวสินค้าหรือที่เราเรียกว่า Royalty อุปทานที่ออกมาก็จะไม่มี ถ้าตลาดไม่มีความต้องการผู้ผลิตก็ไม่รู้จะขายให้ใคร ดิฉันคิดว่าการใช้ความผสมผสานกันของการตลาดน่าจะช่วยได้ค่ะ
Exactly!!!!! อืม ดีๆ นักศึกษาคนต่อไป แล้วหลวงพี่โป๊งเหน่งก็เดินไปอีกฝั่งเพื่อถามคำถามนักศึกษาที่อยู่อีกฝั่ง
โห... ไอ้เอ๊ก แซ๊กกกกกกกกกก ลี่ ของพี่เหน่งแกกระเด็นมาถึงนี่แหนะ มานิตาโวยวายน้ำมนต์อาจารย์ชิตที่กระเด็นมาอยู่บนสมุดจดของเธอ
แต่มัชวีกลับอึ้งในตัวธัญชนกและนั่งมองคนสวยของเธอ ที่หันไปหยิบอะไรบางอย่างจากกระเป๋า สิ่งที่ธัญชนกหยิบออกมาก็คือกระดาษทิชชู่และหันมาทางมัชวี เอื้อมมือที่มีกระดาษทิชชู่นั่นเช็ดที่ศีรษะของมัชวี อากัปกริยาที่นุ่มนวล ทำให้มัชวีถึงกับตะลึง
เอ่อ...อะไรคะพี่ มัชวีเริ่มงง
อืม น้ำมนต์อาจารย์ชิตนะสิ ติดอยู่ที่ผมน้องมัชนะค่ะ ธัญชนกบอกพร้อมกับเช็ดน้ำมนต์หลวงพี่โป๊งเหน่งออกให้อย่างเบามือ
ฮ๊า...อะไรนะพี่ ตายๆๆ วันนี้มัชต้องไปสระผมอีกหล่ะสิ แหวะๆๆ นี่ขนาดหนีมานั่งตรงนี้พี่แกยังตามมารังควานไม่เลิก มัชวีถึงกับอุทานตกใจ เพราะเธอพึ่งสระผมมาเมื่อเช้านี้
โสน้าน่าเพื่อนเลิฟ กร๊ากๆๆๆ มานิตาได้แต่ขำเพื่อนที่นั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ข้างๆ ส่วนมานพนั้นหลังจากที่ตกใจตื่นเมื่ออาจารย์ชิตมาถามคำถามก็ได้แต่นั่งงงมองเพื่อนๆ ที่นั่งเรียนบริเวณนั้นขำกันกระจาย
.........................................................
เมื่อเรียนจนจบชั่วโมงทุกคนก็ต้องออกไปหารายงานเพราะอาจารย์ชิตแจกให้ทำงานทั้งเดี่ยว ทั้งคู่ ทั้งกลุ่มและแผนกามเทพก็แผลงศรมาอีกจนได้
พี่ธัญคู่กับมัช ส่วนแหม่มคู่กับนพ โอเคมะ มานิตาเริ่มเดินเรื่อง
มัชวีเดินไปสะกิดมานิตา จะดีเหรอแหม่มไอ้นพนะมันทำอะไรที่ไหนกันเดี๋ยวตัวก็ทำงานคนเดียวหรอก
ไม่เป็นไรเพื่อหัวใจอะไรก็ยอมได้ มานิตากระซิบกลับ
ซุบซิบอะไรกันจ๊ะสองสาว ธัญชนกเห็นท่าทางของน้องทั้งสองแล้วเกิดนึกสงสัย
ไม่มีอะไรค่ะพี่ ฝากเพื่อนแหม่มด้วยแล้วกันนะคะพี่ ไว้แหม่มมาเอาคืน แล้วคนพูดก็เดินไปดันหลังมานพออกไปจากห้องเรียน
อะไรอีกหล่ะแหม่ม มานพได้แต่งง
เออน่า ไปห้องสมุดกับเราก่อน แล้วจะเล่าให้ฟัง มานิตาพูดได้แค่นั้นก็เดินลิ่วโดยมีมานพเดินตามไปติดๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ส่วนธัญชนกและมัชวีได้แต่มองหน้ากัน จนธัญชนกอดทนกับความเงียบไม่ได้เอ่ยขึ้นก่อนว่า
ตกลงเราจะทำรายงานอะไรดีคะน้องมัช พี่ว่าเราไปหาข้อมูลที่ห้องสมุดกันก่อนดีรึเปล่าแล้วเราค่อยคิดว่า รายงานจะเอางัย
ค่ะพี่ งัยก็ได้มัชได้เสมอ เอาชีทพี่มาก็ได้ค่ะมัชถือให้ มัชวียื่นมือไปรับของในมือธัญชนกแต่กลับเห็นธัญชนกหดมือกลับ
เป็นอะไรคะพี่ มัชวีถามเสียงตกใจ
เอ่อ คือว่า..... พี่กลัวไฟดูดค่ะ แล้วเสียงฮาก็ออกมาจากปากของทั้งสองคนอีกครั้ง เป็นการทำลายความเงียบที่ดีที่สุดเท่าที่มัชวีเคยรู้สึก
......................จบตอนที่ ๓.......................
| Create Date : 03 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 20 มีนาคม 2551 9:21:38 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 406 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ปทุมธานี Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
