หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 110
ช่างเป็นเสาร์ที่แสนสุขสันต์จริงๆ เลยจ้า
เพราะว่าได้พักผ่อนอย่างอิ่มอุราเป็นปลาพยูนเกยตื้น และได้เล่นเน็ตอย่าช่ำอุรา สาแก่ใจ
เพราะหลายวันที่ผ่านมา ตอนอยู่เชียงใหม่นั้น ที่บ้านไม่มีเน็ต hi-speed ให้ใช้
ต้องย้อนยุคกลับไปสมัยพี่เจ เจตรินทำผมแสกกลาง หรือพี่ติน่าไว้ผมสั้น แล้วงัดเอาระบบอินเตอร์เน็ตแบบ''โมเด็ม''มาใช้
(อินเตอร์เน็ตความเร็ว 56k ที่เวลาจะต่อทีต้องมีเสียงกดโทรศัพท์ ตู๊ด ๆ ๆ แล้วตามด้วยเหมือนเสียงแฟ๊กซ์ ตืดดดดด ตืดดด ๆ )
ความเร็วของเน็ตเรียกว่า เปิดหน้าเวปเพจ แล้วเดินไปซัดก๋วยเตี๋ยวจนหมดชาม (ซัดแบบปราณี มีเวลาเขี่ยถั่วงอก) กลับมาก็ยังโหลดไม่เสร็จ ต้องกลับไปล้างจานอีกรอบถึงเล่นได้
พอวันนี้กลับมามีเน็ตเร็ว ๆ ก็กระดี่ได้น้ำกันไปใหญ่ ลันล้าท่องเวปไปทั่ว
พอตกบ่ายก็แวะไปเปิดเมล์งานที่บริษัท ฟังดูเหมือนขยัน แต่จริงๆ คือไปแช่แอร์ต่างหาก อิอิ
พอตกเย็นก็ไปเซนทรัลบางนา ไปดูหนังเรื่อง มนุษย์เตารีด 2 (Ironman ไง ฮะฮะ)
ซึ่งก็สนุกได้ใจไปเต็ม ๆ ทั้งบทพูดที่มีการเสียดสีแบบขำ ๆ รวมทั้งแอ็คชั่นตระการตา
สุดท้ายมามึนตอนจบ ที่เค้าบอกว่ารอให้หน้าเครดิตหมดแล้วจะมีฉากพิเศษให้ดู
ไอ้เราก็รอไปเกือบสิบนาที แต่ดันมีฉากพิเศษไม่ถึงหนึ่งนาทีและดูจะไม่มีความหมายอะไรเลย นอกจากตัวประกอบออกมาพูดประมาณว่า
''เราพบมันแล้ว'' และก็มองไปที่หลุมอะไรดำ ๆ
โอ้ว แม่เจ้า แค่เนี้ยนะ
ตลกดีค่ะ