หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 26
วันพฤหัส-สระ-บ่-ดี ก็ได้ผ่านไปแล้ว พร้อมกับความซึมเศร้าที่ลดลง
เริ่มไม่คิดมากเรื่องน้องเลขาฯ เท่าไรแล้วครับ
วันนี้ดวงปัญญาเริ่มเกิด หลังจากถูกสาวรุ่นน้องเทศนาเชิงวิชาการเรื่องความรักยาวนานกว่าครึ่งชั่วโมง
"โธ่พี่...พี่จะไปคิดมากทำไม ถ้าชอบเค้าก็ อย่าทำให้เค้าลำบากใจ พี่ทำอะไรที่สบายใจพี่และไม่เดือนร้อนใครก็พอ พี่อยากคุยกับน้องเค้าก็คุย ไม่ต้องมาเก๊กทำหน้าเป็นโลโก้ดาร์ลี้"
เออ โดนรุ่นน้องสั่งสอนอย่างอยู่หมัด
แล้วน้องสาวคนนี้ก็บรรยายต่อไปว่า
"ถ้านายหล่อมันจะจีบน้องเลขาฯ แล้วจะทำไม.....ถ้าน้องเค้าจะเลือกพี่ ยังไงเค้าก็เลือกพี่แหละ ถ้าเค้าจะไม่เลือกพี่ต่อให้นายหล่อไม่จีบพี่ก็ต้องหอนหันมองเครื่องบินไปอยู่ดี"
เออ น้องมันพูดก็ถูก
สุดท้ายก็เลยเลิกคิดมากเรื่องนายหล่อ (เรื่องเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด)
ตอนสาย ๆ หน่อยก็เลยหันไปลันล้าพูดคุยกับน้องเลขาฯ ตามเดิม
พอถึงตอนพักเที่ยง ได้ไปกินข้าวกับนายหล่อและพี่สาวในที่ทำงานอีกคน เลยแอบกัดนายหล่อแบบอ้อม ๆ หนึ่งดอก
"อืม ช่วงนี้รู้สึกน้องเลขาฯน่ารักขึ้นเนอะ พี่(ตัวผม)ว่าจะหาโอกาสไปทักชมเค้าสักหน่อย" อิอิ ไม่ปฏิกิริยาใด ๆ จากนายหล่อ
ตอนเย็น ๆ สาวพนักงานแบงค์เสียงใสก็โทรมาถามเกี่ยวกับเรื่องหลักฐานการกู้เงินเลยแอบแซวไปหนึ่งดอก
"อืม บริการ ตามงานดีแบบนี้สงสัยไม่กู้ไม่ได้แล้ว"
"คุณโจ ก็ห้ามเบี้ยวล่ะ บริการแบบนี้ต้องกู้กับหนูจริงๆ นะ"
แล้วก็คุยเล่นเรื่อยเปื่อยไปอีกหน่อย น้องเค้าคุยสนุกดีนะครับ แต่ยังไงตอนนี้หนึ่งในใจก็ยังเป็นน้องเลขาฯ อยู่จ้า
ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก
จีบนายหล่อไปเลยหมดเรื่อง 555+
ล้อเล่นนนน