หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 112
หลังจากเมื่อวานวันอาทิตย์ ไม่อยู่บ้านเลยทั้งวัน เพราะออกไปทำโน้นทำนี้ พอกลับเข้าบ้านทีก็เที่ยงคืนเข้าไปแล้ว
แต่สำหรับชายควายคลั่งเน็ตเช่นผม ไม่ว่าจะดึกดื่นสักแค่ไหน แต่ชั่วโมงการเสพเน็ตก็ไม่เคยลดลงไปเลย
เท่ากับว่ายิ่งเริ่มเล่นดึก ก็ยิ่งเลิกโคตรจะดึก เมื่อวานเลยแอ๊บบ๊องนั่งหน้าซื่อตาใสเล่นเน็ตถึงตีสี่
เรียกว่าเหมือนกลับไปเป็นเด็กมหาลัยอีกครั้ง สมัยที่มีเรียนตอนเช้า แต่ดันนั่งเล่นเกมคอมฯ ที่ร้านถึงหกโมงเช้ากับเพื่อนกลุ่มแก่นสารเกลี้ยง
พอออกนอกร้านเกม ก็พบกับแสงทองของวันใหม่ จ้องมองพระอาทิตย์ขึ้นไกล ๆ ผ่านยอดตึก สูดรับไอเย็นในตอนเช้าเสมือนอยู่ปาย in love
แล้วต่อด้วยไหว้พระที่ท่านมาบิณฑบาต เพื่อเติมพลังบุญ ทำคุณบูชาคอมฯ กันอย่างมื่นชื่น
แล้วก็กลับบ้านไปนอน....
เออ.... ลืมอะไรรึเปล่า.....คงไม่มีอะไรมั่ง.......
.....แล้วชั่วโมงเรียนภาคเช้าก็เริ่มไปโดยไม่มีนายโจ.... เอวัง
ไม่เป็นไรใกล้สอบ เราค่อยมาตั้งใจกันใหม่ (ตั้งใจเล่นเกมกันใหม่ ฮะฮะ)
ไม่คิดเลยว่า พอเป็นผู้ใหญ่ก็จะยังแอบทำตัวแอ๊บบ๊อง ไม่หลับไม่นอนนั่งหน้าสลอนเล่นเกมได้
แต่จะต่างกับสมัยก่อนก็ตรงความรับผิดชอบที่มันค้ำคอไว้ เลยต้องหอบกายหยาบเหี่ยว ๆ ไปทำงานแบบแห้ง ๆ ด้วยแววตาน่าเอ็นดู
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ไป s&p เหรอ เราอยากกินข้าวแช่ เปลี่ยนจากอาหารเหนือเป็นอาหารภาคกลางสำหรับหน้าร้อนเลย ข้าวในน้ำลอยดอกมะลิ หอมหอม เย็นเย็น โอ๊วววว...ป่ะไปกัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า
คุยกันเรื่องของกินตลอดเลย ตล๊อด สองคนนี้ อิอิ