วันนี้ผมอัพบล๊อกของตัวเองช้าเป็นพิเศษ เพราะว่าเสียเวลาไปกับการคิดว่าจะเขียนอะไรดี?
ตอนแรกผมคิดว่าจะเอานิยายที่ผมเคยแต่งในสมัยยังเป็นวัยรุ่นตอนต้นมาลง โดยเกียรติประวัติของนิยายเรื่องนี้คือส่งไปขอพิมพ์สี่ที่ถูกตีกลับมาหมด คิดแล้วก็เศร้าเล็กน้อยถึงปานกลาง และเซ็งเป็นหย่อม ๆ
(สงสัยสำนักพิมพ์กลัวยอดจำหน่ายเป็นถุงกล้วยปิ้งพุ่งกระฉูด)
แต่พอกลับมาอ่านอีกทีก็ปลง สังเวชฝีมือตัวเองพอดู สำนวนเรียกว่าใช้ไม่ได้เลย แต่มันก็เป็นแบบนี้แหละ นักเขียนหน้าใหม่ส่วนมากไอเดียดี แต่นำเสนอไม่ได้เรื่อง
ตอนแรกผมกะว่าจะมาเขียนแก้ไขสำนวนเพราะผมคิดว่าไอเดียพอใช้ได้ จากนั้นเอามาลงในบล๊อกให้ทุกท่านได้ลองอ่านของแปลก
มันเป็นนิยาย รักออกตลก ๆ (แต่ไม่ใช่แบบจูบ แล้วเอาถาดตีหัวให้ขำนะ) ซึ่งหลังจากพิมพ์จบก็ได้รับกระแสตอบรับจากหน้าม้า(เพื่อน ๆ)อย่างล้นหลามแต่เช้านี้พอจะเขียนแก้แล้วมันเขียนมะออก ยิ่งแก้ก็เหมือนยิ่งเขียนใหม่และเหมือนไปมันคนล่ะเรื่องเลย เหมือนออกทะเลแล้วหาฝั่งกลับไม่เจอ สุดท้ายเลยเสียเวลาไปหนึ่งชั่วโมงเปล่า แทนที่จะได้นอนตีพุง
สุดท้ายก็ขอเก็บมันเข้ากรุต่อไป ให้เป็นตำนานเรื่องแรกที่ผมเขียนจบจะดีกว่า
(ขออภัย)
ส่วนใครที่อยากจะลองอ่านของแปลก ก็ไปตามลิงค์ด้านล่างนี้ได้เลยครับ
////www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2211788/W2211788.html
(สงสัยสำนักพิมพ์กลัวยอดจำหน่ายเป็นถุงกล้วยปิ้งพุ่งกระฉูด)
(ขออภัย)
ชอบอยู่แล้ว อ่านเรื่องชาวบ้านเนี่ย อิอิอิ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [