หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 166
สวัสดี ยินดี ปรีดา และปราโมทย์
ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา ข้าพเจ้าก็มิได้ลันล้าอย่างที่ หนุ่มวัยทองพึงกระทำ เพราะว่าเกิดมรสุมสุขภาพอย่างคาดไม่ถึง
เพราะว่าอยู่ๆ ก็เกิดอาการปวดหัว งึง ๆ งัง ๆ มันเป็น กึก ๆ กั๊ก ๆ ตั้งแต่วันที่บริษัทจัด big cleaning day หรือ วันทลายซกมก ทำความสะอาดออฟฟิศกันขนานใหญ่
โดยวันนั้นข้าพเจ้าก็ลงมือลุยทำความสะอาดและรับฝุ่นเข้าไปเต็ม ๆ อีกทั้ง ห้องเก็บของที่เข้าไปจัด แต่เดิมนั้นก็เป็นดงหนูผี ที่มีน้อง ๆ Rat อาศัยกันเต็มไปหมด
ซึ่งทำให้ห้องนั้นทั้งเหม็น (ฉี่หนู) ทั้งอับ แต่ข้าพเจ้าก็ต้องเข้าไปทำงานในห้องนั้นหลายชั่วโมงเอาการ
สุดท้ายเย็นวันนั้น อาการปวดหัวเลยบรรเริงบรรเลงอย่างสาหัส
เรียกว่าซึ้งใจเลยทีเดียว ที่มีคนกล่าวว่าความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ เหนือกว่าลาภใด ๆ ก็เห็นซึ้งสัจธรรมก็ครานี้
เพราะหากแม้นเรารวยล้นฟ้า แต่ว่าเจ็บปวดรวดร้าว ไม่สบายเป็นนิจ แล้วชีวิตจะเป็นสุขได้ไง
วันอาสฬหบูชาที่ผ่านมา ที่ข้าพได้ทำบุญ ก็เลยอธิษฐานจิตขอให้หายป่วย หายปวดหัว และขอให้คนในครอบครัวมีสุขภาพที่แข็งแรง (จากที่เคยชอบขอให้รวยไว้ก่อน ฮะฮะ)
ไม่กี่วันหลังอาสฬบูชา ข้าพเจ้าก็หายปวดหัวแล้วจ้า แบบนี้ต้องทำบุญบ่อย ๆ แล้ว
ถ้าชอบฟังเพลงมาบ่อยๆๆ นะค่ะ
เพราะหามาเปิดไว้ทุกหน้าล่ะค่ะ อิอิ
ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ หลับฝันดีค่ะ