หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 55

ในที่สุดก็ตัดใจย้ายข้าวของสัมภาระ ทุกสิ่งทุกอย่างออกจากหอเก่า แล้วย้ายเข้าสู่คอนโดของตัวเองเสียที

ในขั้นตอนการอพยพของชาวเขาเผ่าหมูเซอร์เช่นผมนั้น ต้องใช้เวลาขนของถึงสามวัน โดยทยอยขนไปเป็นระยะ ๆ คล้ายการทำไร่เลื่อนลอย หรือการย้ายแหล่งทำกินเมื่อดินเสื่อมสภาพ

รอบแรก ๆ ของการย้ายถิ่นนั้น ผมขนของใหญ่ไปก่อนเช่น ไมโครเวฟ, ราวตากผ้า (ใหญ่ที่สุดคือไอ้นี่แหละ) โดยขนขึ้นรถอออฟิศที่แอบยืมมาอย่างไม่เป็นทางการ

ก่อนที่รอบหลัง ๆ ใช้วิธีการคล้ายชาวดอยเข้าเมือง คือเดินเป็นคนบ้าหอบฟาง ขนเสื้อผ้าใส่ถุงพลาสติกสีใส เดินไปขึ้นรถแท๊กซี่ แบบไม่อายดินฟ้า

กว่าจะขนหมดก็ใช้เวลาไปร่วมสามวัน เหตุหนึ่งที่ยังไม่ค่อยอยากย้ายเพราะว่าคอนโดใหม่ยังไม่ได้ติดอินเตอร์เน็ต

ณ ตอนที่กำลังพิมพ์ blog อยู่นี้ ที่หอก็คงยังไม่มีเน็ตให้เล่นชื่นช่ำอุรา

นี้ก็แอบมาแรด เล่นเน็ตตามร้าน โดยต้องเล่นไปฟังเสียงดนตรีที่ดังลั่นร้านและเสียงวัยรุ่นตะโกนคุยกันประมาณ 80 เดซิเบล (ช่างกระแทกหูยิ่งนัก)

ก็ต้องทนไปอีกหน่อยล่ะนะ กว่าจะมีเน็ตใช้ เพราะคงต้องรอสายโทรศัพท์ด้วย

แต่ยังไงก็จะพยายามอัพ blog ทุกวันจ้า

ปล วันนี้ไปดูหนังมา (คนเดียวเช่นเคย) เรื่อง Daybreakers ผมขอ Previews แค่ว่า ถ้าใครคิดจะไปดูก็ขอให้เปลี่ยนใจไปดูเรื่อง Green Zone แทนเถิด.....

Create Date : 15 มีนาคม 2553 Last Update : 15 มีนาคม 2553 1:10:07 น. Counter : 893 Pageviews.		7 comments
Share Tweet

	ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 349 : วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ ฯ The Kop Civil (10 เม.ย. 2567 16:44:58 น.)		โจทย์ตะพาบ ... วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ ... tanjira (9 เม.ย. 2567 14:13:50 น.)
	ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 349 "วันใดที่เธอ...." จันทราน็อคเทิร์น (8 เม.ย. 2567 14:18:13 น.)		effortless & blissful moments พุดดิ้งรสกาแฟ (6 เม.ย. 2567 08:06:56 น.)