หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 79
อีกไม่กี่วันก็จะหยุดยาวเหยียดแบบลืมไปเลยว่าเคยทำงาน
บริษัทผมเริ่มหยุดตั้งแต่วันที่ 10 ถึง 18 เมษา เรียกได้ว่าหยุดไม่เกรงใจลูกค้าเลย
เพราะลูกค้าญี่ปุ่นหรือประเทศเพื่อนบ้านนี้เค้าหาได้หยุดช่วงนี้ไม่
ลูกค้าคนไหนรอของ รอสินค้า ก็เรียกว่ารอจนลืมไปเลยดีกว่า ฮะฮะ
จะว่าไปแล้วสงการนต์ ใคร ๆ เค้าก็จะกลับภูมิลำเนากัน
โดยเฉพาะผมซึ่งเป็นหนุ่มชาวดอยแดนเจียงใหม่ ก็สมควรกลับอย่างยิ่ง
ทว่าปีนี้ก็จะเหมือนหลาย ๆ ปีที่ผ่านมา ที่ผมแอบไม่กลับบ้าน
ด้วยว่าไม่ชอบคนเยอะ ๆ และสงการนต์ทีไร เชียงใหม่ก็จะพบปัญหาการไหลเข้ามาของประชากรอพยพย้ายแหล่งดื่มกิน
คนจะเดินกันควักไขว่ ถนนคนเดินเชียงใหม่จะแน่นไปด้วยประชากรต่างแดน หอมกลิ่นคนกรุง
ร้านอาหารจะแน่นไปด้วยผู้คนที่รอคิวเหมือนภาพเหตุการณ์ที่อีออนช่วงสิ้นเดือน ที่คนแห่ไปจ่ายค่าบัตรเครดิต
ด้วยเหตุนี้ ผมเลยแอบขัดใจพ่อแม่ ไม่ยอมกลับบ้าน โดยหวังจะลันล้าในเมืองกรุงให้เต็มคราบ
แต่สองวันนี้ไม่รู้ทำไม รู้สึกผิดแอบอยากกลับบ้านเหมือนกัน (แต่คงหาตั๋วไม่ได้แล้ว)
และยิ่งสยามช่วงนี้ก็เจอวิกฤตการเมืองให้ห้างหลายแห่งต้องปิดตัว เลยยิ่งรู้สึกว่า ถ้าอยู่กทมต้องไม่มีอะไรทำแน่ ๆ
แถมช่วงนี้จะไปไหนก็ห้ามใส่เสื้อชมพู เสื้อน้ำเงิน เสื้อเหลือง โอ๊ยจะแต่งตัวยังลำบากจริงหนอ
แต่สุดท้ายคงต้องปักหลักอยู่เมืองกรุงกันต่อไป เพราะหาตั๋วยากแล้วละนะ
ปล ไม่เป็นไร หยุดยาว ๆ เราจะโทรหาคุณพ่อ คุณแม่ เยอะ ๆ ให้ท่านหายคิดถึงแทนล่ะกัน
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ดู ลอร์ดออฟเดอร์ริง ภาค 1 2 3
ดู แฺฮรี่พอตเตอร์ 1 2 3 4 5
ดู เจสัน บอร์น มันสามภาคเลย
แล้วก็ CSI ... ฺBones
55555++
พอเหนื่อยก็ลุกมาทาน พอทานเสร็จก็ดูต่อ ง่วงก็นอน คิดถึงแฟนก็โทร ไรงี้แหละ ....
ลองดูๆ ... หรือว่า จะไปเดินให้สาวๆปะแป้งก็ได้นะคะ