หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 77
วันจันทร์ที่แสนสะลึมสะลือ สะดีดสะดิ้งก็ได้ผ่านไปแล้ว
แน่นอนว่าวันนี้ก็เหมือนวันจันทร์ในหลาย ๆ จันทร์ที่ผ่านมา ที่พนักงานกินเงินเดือนจะยังไม่สามารถปรับตัวจากความลันล้าในวันอาทิตย์ได้
วันนี้เลยทำงานเช้าชามเย็นสามชาม อะแน่นอน!!! พนักงานกินเงินเดือนจะกินข้าวเย็นดุจเทวดากันเสียเป็นส่วนมาก มื้อเช้านะหรือกินกันตาย
วันนี้ผมก็ทำงานแบบสะลึมสะลือทำไปง่วงไป แถมเหยียดแขนบิดขี้เกียจเผยวงแขนขาวขุ่น แบบไม่ใช่แคร์สื่อ อีกต่างหาก
แต่พอตกเย็นไม่รู้มีแรงมาจากไหน ชวนเพื่อนไปตีเทนนิสอย่างบ้าคลั่ง ตบลูกสวิงเต็มแขนแล้วร้องเสียงหลง ''ย๊ากกก'' เหมือนกำลังชิงถ้วยวิมเบอดัน
ความคึกยังคงไม่จบลงง่าย ๆ กลับมาถึงคอนโด ก็หยิบลูกบาสไปยิงห่วง อย่างหนุ่มตกมันส์ ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหน
หรือจะเพราะตอนเย็นคุณป้าร้านเทนนิส แนะนำให้กินน้ำว่านหางจระเข้
รสชาติมันก็โอเคนะครับ แถมมีกลิ่นความเขียวแผ่ซ่าน แถมว่ากินไปก็มันส์ไปเพราะเค้าเหมือนใส่ต้นว่านหางไว้ด้วย เลยให้ความรู้สึกเหมือนกินวุ่นมะพร้าวลื่นคอ
สรุปว่าอร่อยดีและแอบมีสาระ
ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งเคยลองเนี่ยแหละ
ปล วันนี้หมดมุกจริงๆ เจ้าขาเอย ไม่ค่อยมีเรื่องเล่าเลยจ้า ฮะฮะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
นอนหลับฝันดีนะคะคุณโจ