Group Blog
All Blog
|
ยัย เจ้ สุด ฮา กับ หมอ เกย์ จอม เฟี้ยว บทที่ 16 หน้า 3 ปิ่นมณีลงจากรถ ขาแทบสั่น มองไปมองมากลัวคนเห็น หันไปมองเป็นเอกที่โบกมือลาเธอในรถแล้วสบัดหน้าหนี รีบเดินเข้าประตูไป เธอมองลุงปืดที่ยินตะเบ๊ะให้เธอที่ประตูแล้วยิ้มเหมือนทุกวัน แม้ลุงปืดจะสงสัยว่าวันนี้ทำไมเธอเดินเข้าประตูแทนการขับรถ แต่เมื่อครู่ลุงปืดได้เก็บรายละเอียดเหตุการณ์ช็อตสั้นๆ ที่แอบชะโงกเห็นบนรถเรียบร้อยแล้ว เห็นเงาตะคลุมๆ นัวเนียกันบนรถก็จินตนาการไป สามเรื่องสิบเรื่อง ปิ่นมณีเดินผ่านไปแล้ว แล้ววกกลับมา “มีอะไรหรือเปล่าครับคุณปิ่น” ลุงปืดยิ้มถามเธออย่างสงสัย “อ้อ เปล่าจ๊ะ” เธอตอบค่อยๆ เดินไปที่บอร์ด แล้วก็ดึงประกาศห้ามคนเข้าออกจากบอร์ดไป ยิ้มอายๆ ให้ลุงปืด “ไอ้บ้านี้ เดี๋ยวฉันจะเอาไปทิ้งเอง” “อ้อครับ..คืนดีกันแล้วเหรอครับ” ลุงปืดถามซื่อๆ “โอ๊ะ อะไรลุง คืนดีกันอะไร ปิ่นไม่ได้ทะเลาะกับไอ้หมอนี่น่ะ เดี๋ยว สำนักงานใหญ่มาตรวจ เขาจะหาว่า ปิ่นห้ามประชาชนมารับบริการที่สาธารณสุขเราต่างหาก เดี๋ยวจะโดนสอบสวน” เธอแก้ต่างหน้าอายๆ “ตั้งใจทำงานนะลุง” เธอบอกเขาอายๆ แล้วรีบเดินเข้าตึก เหตุการณ์บนรถเมื่อกี้ทุกอย่างอยู่ในสายตา รปภดีเด่น ลุงปืด ทุกอย่าง จดบันทึกอย่างรวดเร็วราวมีแรม 8G และทุกอย่างจะถูกถ่ายทอดอย่างละเอียด แถมใส่ไข่และใส่สี สายเลยรีบรายงานข่าวให้แม่บ้านมลฟังทันที แม่บ้านมลรู้ทั้งตึกรู้ เมื่อเหล่าแกงค์เจ้าหน้าที่หัวเห็ดรวมตัวกันในครัว “นี่ ลุงปืดบอกป้ามานะ ผู้ชาย จุ๊บคุณปิ่นแบบนี้ล่ะ” ป้าทำท่าทางให้แก้วดู สาวๆ ถึงกับทำท่าชวนฝัน “ฉันอยากมีสามีหล่อแบบคุณปิ่นจังเลย” “แล้วนี่คุณปิ่นยังเอาป้ายประกาศออกแล้วด้วยนะ เป็นคนดึงเองออกจากมือเลย” ป้ามลยังสาธยายต่อ “ยังบอกลุงปืดว่า ไม่ได้ทะเลาะกัน เดี๋ยวสำนักงานใหญ่จะสอบสวนแล้วรู้ว่า เอารูปสามีมาติดหน้าสาธารณสุข” ป้ามลยังพูดต่อ บิดเบี้ยวเขาพูดไปได้ไกล “ก็ใช่สิ แบบนี้ คนรู้ทั่วแล้วว่าสามีหล่อนะ อิอิ” ทุกคนหัวเราะคิกคัก “อยากรู้นักคุณปิ่นทำบุญด้วยอะไร หมู่นี้ก็สวยขึ้น ถูกฉลากรางวัลเป็นล้าน สามีก็ได้ หล่ออีกด้วย นี่ฉันยังแอบไปเสิร์ซชื่อในเน็ต เลยได้รู้ว่าเขาเป็นหมอศัลยกรรมด้วยนะ” “จริงเหรอ แก้ว” สาวๆ ตาโต ตื่นเต้น “ใช่สิ ต้องเป็นคนทำจมูกให้คุณปิ่นแน่ๆ เลย แบบนี้ เราไปปรึกษาศัลยกรรมหน้าเราดีไหม เสริมดวงด้วยก็ได้ เราอาจจะถูกล็อตเตอรี่ แล้วได้ลาภสองเท้าแบบนี้ด้วยไง” “ฝันเฟื่องไปหรือเปล่าเนี่ย ฮ้าๆๆ” ทุกคนต่างสนุกกับการเมาส์เรื่องของนายในครัว ปิ่นมณีเซ็นส์เอกสารที่โต๊ะ เห็นใบลาของแก้ว เลยโทรออกมาถามว่าเธอจะลาไปไหน เพราะเธอเขียนวันที่ผิด แต่โทรไปไม่มีคนรับสาย จึงเดินออกมาที่โต๊ะ ไม่มีคนอยู่ มองไปรอบๆ ก็เงียบผิดปกติ เลยเดินไปที่ห้องครัวเล็กด้านซ้าย ได้ยินเสียงสาวๆ คุยกันอยู่อย่างออกรส ป้ามลที่กำลังหัวเราะชอบใจหันมาเจอก่อนเพื่อนเลยตัวลีบรีบหนีไปก่อน ตามด้วย สวย และ จอย และ เก๋ ที่ทยอยหันมาหัวเราะ ค้าง ปล่อยแก้ว ละเมอคนเดียวข้างฝา “ฉันจะลองปรึกษาสามีคุณปิ่นดูว่า ทำศัลยกรรมเสริมดวงเนี่ย ควรทำอะไรบ้าง เผื่อฉันจะโชคดี มีผู้ชายหล่อๆ มาตกหลุมรัก ขอเป็นแฟนแบบคุณปิ่น โรแมนติกจังเลยนะว่าไหม คริคริ” หัวเราะชอบใจกับความคิดตัวเอง หันมาหาเพื่อนๆ แต่ต้องตกใจมากกว่าเมื่อเจอเจ้านายร่างเล็กยืนกอดอกมองอยู่ ต้องตะลึงค้างอ้าปากหวอ “อยากทำศัลยกรรมเหรอ” “อ้อ...ค่ะ ก็แหม คุณปิ่นทำหน้ามาออกจะสวย” เธอรีบประมวลผลตอบปิ่น “อยากได้สามีแบบไหนล่ะ” เธอถามต่อ น้ำเสียงเฉียบเย็นแบบนี้ชวนขนหัวลุก “อ้อ...ไม่ต้องหล่อเท่าสามีคุณปิ่นก็ได้ค่ะ” “ใครกัน สามีของพี่” เธอตั้งคำถามกดดัน “เอ่อ เอ่อ” แก้ว เหงื่อผุดเต็มหน้า มองซ้ายแลขวาหาเพื่อนก็ไม่มี ทำไมเธอต้องซวยคนสุดท้ายด้วยล่ะ “เมาส์มอยเสร็จหรือยัง งานค้างอยู่เยอะแยะ วันลาคงไม่ต้องอนุมัติแล้วมั้ง” เธอพูดเสร็จก็เดินกลับห้อง แก้วชงไมโลมาง้อนาย เพื่อนๆ ต่างพยายามพยักหน้าให้กำลังใจ เธอยกกำปั้นใส่แต่ละนางที่หนีเอาตัวรอดไป ปล่อยเธอแทบจะเอาตัวไม่รอดเมื่อกี้ “คุณปิ่นคะ แก้ว ไม่ได้ตั้งใจพูดไม่ดีนะคะ แก้วขอโทษค่ะ” เธอทำเสียงสำนึกผิด “เอาเรื่องของคนอื่นไปเมาส์ไม่ดีนะ เรื่องคนอื่นน่ะรู้ดี ส่วนเรื่องงานตัวเองไม่เห็นจะเสร็จดีสักอย่าง” “โงง คุณปิ่น....แก้วขอโทษค่ะ แก้วจะตั้งใจทำงานนะคะ อย่าโกรธแก้วนะคะ” เธอง้อปิ่น “เอาเวลาที่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ไปสนใจและพัฒนาฝีมือตัวเองจะดีไหมคะ” “ค่ะ เราไม่ได้เมาส์คุณปิ่นเสียหายอะไรนะคะ คุณปิ่นเป็นเจ้านายที่ทั้งใจดี สวย พวกเรารักและเคารพ เราก็แค่สงสัยว่าหมู่นี้คุณปิ่นสวยขึ้น โชคดีขึ้น แถมยังมีคนหล่อมาหาที่สาธารณสุขด้วย” แก้วทำตาเป็นประกาย “ยัง ไม่จบใช่ไหม?” ปิ่นถามเสียงเย็น “อ้อ...แก้วไปทำงานก่อนนะคะ” แก้วยิ้มซนๆ แล้วรีบออกไป ก่อนที่พายุจะมา ปิ่นส่ายหน้า เรื่องทั้งหมดทั้งมวลนี้มีสาเหตุมาจากเป็นเอกคนเดียว เธอจะจัดการเขาอย่างไรดี ก่อนที่ทุกอย่างจะบานปลายไปมากกว่านี้ เสียงโทรศัพย์ทำลายห้วงความคิดของเธอทำเอาเธอสะดุ้ง หันไปมองโทรศัพย์ ก่อนจะยกมาดู “สามีที่รัก...ชิ” เธอกดรับสาย “มีอะไร?” “คิดถึง” เสียงหล่อๆ ตอบกลับ “เย็นนี้กินอะไรดีคะ” เขาถามอย่างเอาใจ “จะบ้าเหรอ นี่เพิ่งจะ 9 โมง เพิ่งทานอาหารเช้าไปเอง ถามหาอาหารเย็นแล้ว และอีกอย่าง เย็นนี้ก็ไม่จำเป็นต้องมาหรอก” เธอพูดออกมาแม้น้ำเสียงไม่ได้ดูดุเดือดเท่าไหร่ “ผมมีความสุขเวลาทำกับข้าวให้เจ้ทานนิครับ” “ฉันไม่ต้องการ ไม่ต้องมา” “ผมเตรียมกระเป๋าแล้วจะไม่ให้ไปได้ไง และอีกอย่าง ทำไมเจ้จะต้องหลบผมด้วย เจ้ ไม่คิดถึงผม ไม่รักผมเลยเหรอ” เสียงตัดพ้อของเขาพูดงอนๆ “แก จะมาอยู่กับฉันแบบนี้ได้ไง เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ” เธอตอบเขา เป็นเอกยิ้ม นั่นสินะ ผู้หญิงก็ต้องห่วงเรื่องนี้เป็นธรรมดา เขาเป็นผู้ชาย จะหนีตามผู้หญิงไป ก็ไม่ขายหน้าและอับอายเท่าผู้หญิงที่ท้องก่อนแต่ง เอาล่ะเรื่องนั้นไม่ยากเกินจะทำให้เธอสบายใจ “งั้นเราก็มาแต่งงานกันเลยสิ วันไหนดี เดือนนี้ฤกษ์ดีตั้งหลายวัน หรือเจ้นะเอาฤกษ์สะดวกก็ได้ ผมตามใจเจ้” เขารีบเสนอทันที “นี่แก..เฮ้ย เรื่องนี้เอาไว้ก่อนเถอะ ฉันทำงานอยู่แค่นี้นะ” เธอรับตัดบทกดวางสายไป อะไรกันผู้ชายคนนี้ ชวนแต่งงานได้ทุกวัน แล้วเธอจะทำยังไงดี กับลูกตื้อของเป็นเอก ที่ทำงานก็รู้จัก บ้านก็รู้จัก แบบนี้เธอจะหนีไปที่ไหนได้ เสียงโทรศัพย์ดังอีกรอบ เป็นเบอร์ของน้ำฝนนั่นเอง “ปิ่น อาทิตย์นี้ว่างไหม?” “ทำไม?” “พาฉันไป คลินิกปิ่นไหมหน่อยสิ” นี่ก็อีกคน จะชักพาเธอไปหาเสือหาตะเข้ตลอดเลย สรุปแล้ว หล่อนเป็นเพื่อนใครกันแน่ “ฉันไม่ว่างหรอก แต่ฉันจะหาเพื่อนให้แกเอาไหม?” “อะไรของแก ไปเถอะนะ แกก็รู้ ฉันอาจจะขับรถไม่ได้” “หือ งั้นก็นั่งแท็กซี่สิ” เธอหาทางออกให้ “ไม่ได้หรอก เดี๋ยวแท็กซี่เขาจะตกใจเอานะ หน้าฉันอาจจะแดงหรือบวมก็ได้ แกล่ะ ไปเป็นเพื่อนฉันเถอะนะ นะนะ เดี๋ยวฉันพาแกไปกินโอมากาเสะ” และพวกนี้ก็นิสัยเหมือนกันหมด เห็นปิ่นมณีเป็นคนตะกละไปได้ “แก หลังทำโบท็อก หรือร้อยไหม หรือเติมฟิลเลอร์อะไรของแกน่ะ อาจจะหน้าตึงจนกินอะไรไม่ได้ไปเป็นเดือน ฉันว่าไม่ต้องเอามาล่อฉันหรอก แล้วอีกอย่าง แกไม่ต้องตกใจ ถ้าไปรับสาวๆ แถวคลินิกศัลยกรรม พวกแท็กซี่เขาก็ต้องทำใจไว้แล้ว” “ฟังพูดสิ ทำไมแกใจร้ายจัง นี่ แกไม่รู้อะไร มหกรรมเครื่องครัวลดราคา นี่แก ไม่ได้ต้องการกะทะทองแดงใหม่หรอกเหรอ” เส้นประสาทหูกระตุกอย่างแรง ทำไมนะ ทุกคนต้องรู้จุดอ่อนเธอทุกเรื่องสินะ ไม่ชอบทำอาหาร แต่ของสะสมเธอคือเครื่องครัวหลายยี่ห้ออย่างดี เธอคิดไว้แค่ว่า ถ้ามีเครื่องครัวชั้นดี สักวันเธอต้องทำอาหารได้เลิศรส แม้มันจะเป็นเพียงเรื่องมโน “ฉัน...หาซื้อเองได้” “แก...มันมี gift voucher ส่วนลด 50% เชียวนะ ชุดใหญ่ได้ครบเซ็ท แกไม่สนใจเลยเหรอ นะ นะ” เสียงออดอ้อนเหมือนจะบังคับกลายๆ แถมสิ่งยั่วยวนกิเลสอย่างดี ปิ่นมณีเม้มปากตัวเอง จะโกรธเพื่อนแบบนี้ดีไหมนะ
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
ไม่นึกว่าจะอัพเร็วขนาดนี้ ขอบคุณนะคะ