กุมภาพันธ์ 2564

 
1
3
4
5
7
8
10
11
13
14
16
17
19
20
21
23
24
26
27
28
 
 
All Blog
ยัย เจ้ สุด ฮา กับ หมอ เกย์ จอม เฟี้ยว บทที่ 3 หน้า 4
หลังจากใช้เวลาร่วม 4 ชั่วโมงที่ คลินิก หมอเอกมองดูนาฬิกา จะ 2 ทุ่มแล้ว คิดถึงเมนูสำหรับเย็นนี้แล้ว

คงหนีไม่พ้นสลัดผักแน่นอน ช่วงนี้เขาควรควบคุมอาหารดีๆ ตั้งแต่สรรหาอาหารมาโพสส่งยั่วยวนปิ่นมณีแล้ว

เขาต้องรับผิดชอบกินให้หมดไม่ค้างคืน ผลที่ตามมาคือน้ำหนักที่พุ่งขึ้น 3 กิโลกรัม

ไม่ว่าหญิงหรือชายเมื่ออายุเตะเลข 3 แล้ว พึงสังวรเรื่องย่อยและระบบดูดซึมของร่างกายที่ลดลงให้ดี สิ่งเหล่านั้นจะต้องมาตกค้างตามสัดส่วนต่างๆ หากเลวร้ายลงที่พุงเมื่อไหร่ รูปร่างที่งามสง่าของเขาต้องพังแน่


เวลาพอมี เขาควรไม่กินอะไรเวลานี้ ไปเข้าฟิตเนสจะดีกว่า ต้องรักษาร่างกายให้ฟิตและเฟิร์ม


พอมาถึงคอนโดเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเตรียมไปออกกำลังกาย ฟิตเนสอยู่ที่ชั้น 10 มีสระว่ายน้ำสำหรับว่ายน้ำด้วยเช่นกัน เขามองดูไปรอบๆ มีผู้ชายและผู้หญิงมาออกกำลังกาย 3-4 คน เขาเลือกเอาลู่วิ่งก่อน แค่วิ่งเผาแคลลอรี่ให้เหงื่อออกร่างกายคงเบาไม่น้อย


ขายาวๆ ก้าวขึ้นลู่วิ่งได้ เริ่มเหยาะ เป็นจังหวะก่อนจะออกวิ่งเบาๆ ด้วยรูปร่างสูงโปร่ง ร่างกายที่สมส่วน ต่างก็เป็นที่สะดุดต่างของทุกคน จนหนุ่มเกย์น้อยค่อยๆ เดินมาเคียงที่ลู่วิ่งข้างๆ ทักทายเขาแล้วเริ่มวิ่งไปด้วยกัน


“ชื่ออะไรฮะ”


“ชื่อเอกครับ ชื่ออะไรครับ”


“มิ้นฮะ”


เอกยิ้มให้อย่างมีไมตรี อีกฝ่ายถึงกับขยิบตาให้ เขาได้แต่ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร วิ่งไปร่วม 20 นาที พอได้เหงื่อกะจะเปลี่ยนไปปั่นจักรยานต่อ วันนี้วันแรกไม่อยากใช้กำลังเยอะ ตั้งเป้า 40 นาทีไว้ก่อนสะสมแต้ม ถ้าได้วันละ 40 นาที ชีวิตจะแข็งแรงแน่นอน เอกคิดแผนการตัวเองเงียบๆ


“อยู่ชั้นไหนเหรอฮะ”

มิ้นยังตามเขามาปั่นจักรยานคู่


“อยู่ชั้น 7 ครับ”


“มิ้นอยู่ชั้น 6 ฮ่ะ”



“ครับ”



“อยู่กับแฟน หรืออยู่คนเดียวฮะ”


“คนเดียวครับ”


ชักเริ่มมีคำถามลึกๆ ตามมาแล้วสิ


“มาฟิตเนสบ่อยไหมฮะ”


“ไม่ค่อยมาครับ แต่อีกหน่อยคงจะพยายามมาทุกวัน”


“ดีเลยฮ่ะ มิ้นจะได้มีเพื่อน”



เอกยิ้มให้ พลางคิดในใจ ท่าจะโดนเด็กจีบแล้วไหมเนี่ย


“ทำงานที่ไหนฮะ”


“ทำงานโรงพยาบาลครับ”


“เป็นหมอเหรอฮะ”

อีกฝ่ายทำท่าตื่นเต้น


“ครับ”


“น้องล่ะ”


“มิ้นเป็นนักบัญชีฮ่ะ กำลังต่อโทด้วยนะฮะ”


“ครับ”

เป็นเอกรับคำ ก่อนจะมองโทรศัพย์มีข้อความไลน์ของปิ่นโชว์ขึ้น


มันสมควรเวลาต้องไปดีกว่า อยู่นานกว่านี้เหมือนจะโดนแทะโลมเนื้อชุ่มแน่นอน



“วันนี้คงต้องกลับก่อนนะครับ แล้วเจอกันใหม่ครับ”


“เอ่อ พี่มีไลน์ไหมฮะ”

อีกฝ่ายรีบลงจากจักรยานตามเขามา


เอกมองหน้าอีกฝ่ายอย่างสงสัย


“เผื่อมีปัญหาสุขภาพจะขอปรึกษาฮะ”


“อ้อ ยินดีครับ แต่ผมจำเบอร์ตัวเองไม่ได้ครับ”

เขาปฏิเสธอย่างนิ่มนวล


“ไม่เป็นไรฮะ”


มิ้นหยิบโทรศัพย์จากมือเขาที่ปลดล็อกแล้ว เอาไปกดเบอร์โทรของตัวเองแล้วกดโทรออกแล้วส่งคืน


“เดี๋ยวจะโทรหานะฮะ”


เอกกระพริบตาปริบๆ ที่ตามไม่ทันการจีบของเด็กสมัยนี้


“อ้อ...”


เขางุนงงกับการจู่โจมแบบฟ้าแลบก่อนพาร่างสูงโปร่งเดินไปที่ลิฟท์ เปิดข้อความของปิ่นอ่าน


“หมอ วันไหนว่างเจอกันหน่อยได้ไหมคะ”


หมอเอกเอียงคอยิ้มๆ


“คิดถึงผมล่ะสิ ฮึ”

เขายิ้มอารมณ์ดีก่อนจะกดชั้นที่ตัวเองพัก

 



Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2564
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2564 7:37:13 น.
Counter : 736 Pageviews.

2 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร

  
นี่หละค่ะเขาถึงว่าผีเห็นผี 55

โดย: หอมกร วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:13:09:18 น.
  
น้องมิ้นก็รุกเกิ๊นนนน 55555555
แต่ดูเหมือนใจหมอเอกจะไปอยู่กะเจ้ปิ่นแล้วนะ ยังไงอะ ยังไง
โดย: คนใจแข็งที่แกล้งอ่อนไหว (npsr_gb ) วันที่: 11 มีนาคม 2564 เวลา:0:10:50 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]